Οι δυσμενείς οικονομικές συνθήκες, τα υψηλά ποσοστά ανεργίας αλλά και άλλες σημαντικές εξελίξεις σε ότι αφορά τόσο τις εργασιακές συνθήκες όσο και τις ατομικές εργασιακές επιλογές έχουν αναδείξει την Προσωρινή Απασχόληση σε μία εκ των σημαντικών μορφών εργασίας στο σύγχρονο επιχειρηματικό περιβάλλον. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ολοένα και περισσότερες εταιρείες, ανεξαρτήτως μεγέθους, αξιοποιούν υπηρεσίες Προσωρινής Απασχόλησης, στοχεύοντας στα σημαντικά οφέλη και πλεονεκτήματα που αυτές προσφέρουν.

Η παγκόσμια αγορά εργασίας βιώνει μία περίοδο ριζικού μετασχηματισμού και πρωτοφανών αλλαγών, οι οποίες οφείλονται σε μία μεγάλη ποικιλία παραγόντων που εκτείνονται από την κρίση και τις μεταβολές της οικονομικής ισχύος μέχρι τις τεχνολογικές εξελίξεις και την είσοδο των νέων γενεών στην αγορά εργασίας. Η αυξανόμενη αυτή πολυπλοκότητα έχει δημιουργήσει ένα νέο εργασιακό περιβάλλον με βασικό χαρακτηριστικό την αστάθεια και τη μεγάλη κινητικότητα. Όλες αυτές οι αλλαγές δεν θα μπορούσαν παρά να επηρεάσουν και τις εργασιακές σχέσεις, δημιουργώντας εύφορο έδαφος για την ανάπτυξη, μεταξύ άλλων, εναλλακτικών και ευέλικτων μορφών εργασίας. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο διαπιστώνουμε και στη χώρα μας, η οποία ταυτόχρονα είναι αντιμέτωπη και με την παρατεταμένη ύφεση και την οικονομική αστάθεια, την καθιέρωση της προσωρινής εργασίας και μέσα από τις εταιρείες προσωρινής απασχόλησης.

Ο όρος προσωρινή απασχόληση χρησιμοποιείται για να περιγράψει τη μορφή αυτή εργασίας κατά την οποία οι εργαζόμενοι απασχολούνται σε μία επιχείρηση για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, το οποίο είναι συνήθως εξαρχής προκαθορισμένο. Οι προσωρινά εργαζόμενοι είτε προσλαμβάνονται απευθείας από τον εργοδότη, είτε μέσω τρίτων εταιρειών, μέσω δηλαδή Εταιρειών Προσωρινής Απασχόλησης (Ε.Π.Α.). Οι Εταιρείες Προσωρινής Απασχόλησης είναι εταιρείες με κύριο αντικείμενο τους την παροχή εργασίας από μισθωτούς τους σε άλλον εργοδότη, με τη μορφή προσωρινής εργασίας.

Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα όσα ορίζει η ελληνική νομοθεσία, προσωρινή εργασία νοείται η εργασία που παρέχεται σε άλλο εργοδότη (έμμεσος εργοδότης) για περιορισμένο χρονικό διάστημα από μισθωτό ο οποίος συνδέεται με τον εργοδότη του (άμεσος εργοδότης) με σύμβαση ή σχέση εξαρτημένης εργασίας ορισμένου ή αορίστου χρόνου και επιτρέπεται μόνο υπό τις προϋποθέσεις και τους όρους του εν λόγω νόμου (άρθρο 20 του Ν. 2956/2001). Η παραχώρηση του εργαζόμενου από τον άμεσο στο έμμεσο εργοδότη γίνεται για να καλυφθούν έκτακτες ή εποχιακές ανάγκες. Η μέγιστη διάρκεια τοποθέτησης του μισθωτού στον έμμεσο εργοδότη ορίζεται από την ελληνική νομοθεσία, στους τριάντα έξι μήνες, από δεκαοχτώ που ίσχυε, με την ψήφιση του νόμου 3899/17- 12-2010. Σε περίπτωση υπέρβασης των χρονικών ορίων αυτών επέρχεται μετατροπή της υπάρχουσας σύμβασης σε σύμβαση αορίστου χρόνου με τον έμμεσο εργοδότη.

Στις υπηρεσίες αυτές προστρέχουν ολοένα και περισσότερες εταιρείες, ανεξαρτήτως μεγέθους και κλάδου, με στόχο κυρίως την κάλυψη έκτακτων ή εποχικών αναγκών, ώστε να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του μεταβαλλόμενου όγκου παραγωγής ή εργασιακού φόρτου που μπορεί να είναι αντιμέτωποι κατά περιόδους. Ωστόσο, φαίνεται ότι, πλέον, η αύξηση στην ένταση της παραγωγής δεν είναι ο μοναδικός λόγος που μία εταιρεία ή ένας οργανισμός μπορεί να στραφεί σε λύσεις Προσωρινής Απασχόλησης, καθώς αυτού του είδους οι υπηρεσίες μπορούν με ευελιξία να συμβάλλουν στην κάλυψη έκτακτων αναγκών σε εξειδικευμένες γνώσεις και δεξιότητες, τις οποίες δεν διαθέτει εσωτερικά η επιχείρηση, και οι οποίες μπορεί να προκύψουν, για παράδειγμα, για ένα συγκεκριμένο έργο ή μία μεμονωμένη επιδίωξη.

Θα πρέπει να υπογραμμιστεί σε αυτό το σημείο ότι πλέον πολλοί εργαζόμενοι επιλέγουν να απασχοληθούν με μορφές προσωρινής εργασίας. Ο κύριος όγκος εξ αυτών στρέφεται σε τέτοιες λύσεις ώστε να μην βρίσκεται εκτός αγοράς εργασίας, με δεδομένα και τα μεγάλα ποσοστά ανεργίας της χώρας μας, προσδοκώντας ίσως και σε μία μόνιμη απασχόληση. Οι νεοεισερχόμενοι στην αγορά εργασίας είναι μία ακόμα κατηγορία εργαζομένων που μπορεί, επίσης, να επιλέξουν να απασχοληθούν προσωρινά ή και να στραφούν σε Εταιρείες Προσωρινής Απασχόλησης, ως έναν τρόπο που μπορεί να διευκολύνει την είσοδό τους στην αγορά εργασίας και να συμβάλλει στην απόκτηση της πολύτιμης εργασιακής εμπειρίας και πολυπόθητης «προϋπηρεσίας» – η οποία αποδεικνύεται ιδιαίτερα δύσκολη στις μέρες μας.

Τάσεις
Η τάση της προσωρινής απασχόλησης καταγράφεται αυξητική, σε παγκόσμιο επίπεδο. Σύμφωνα με τα όσα υποστηρίζει ο Θεόδωρος Τόλλης, Εκτελεστικός Διευθυντής Employment Solutions, ICAP, «Στο εξωτερικό η χρήση της Προσωρινής Απασχόλησης εμφανίζεται ιδιαίτερα αναπτυγμένη, αφού υπάρχει η τάση οι επιχειρήσεις να συγκεντρώνουν την προσοχή τους στην ενασχόληση με αυτό που στα αγγλικά αποκαλείται core business (κύρια δραστηριότητα) και οι περιφερειακές εργασίες ανατίθενται, πλέον, σε εξειδικευμένους εξωτερικούς συνεργάτες. Η τάση για εξωτερική ανάθεση ζητημάτων διαχείρισης προσωπικού αυξάνεται σημαντικά χρόνο με το χρόνο και στη χώρα μας. Για παράδειγμα, ομάδες ανθρώπων με δεξιότητες σε συγκεκριμένους τομείς απασχολούνται αποκλειστικά στο αντικείμενο εργασίας τους π.χ. υποστήριξη τμήματος πωλήσεων, υποστήριξη τμήματος προμηθειών, τηλεφωνική εξυπηρέτηση, εισαγωγή δεδομένων. Άρα η επιχείρηση εκτός του ότι κερδίζει σε κόστος κερδίζει σε χρόνο, σε πόρους και σε ποιότητα των υπηρεσιών που προσφέρει στους πελάτες της καθώς η εκπαίδευση και η συνεχής απόδοση των υπό διάθεση εργαζομένων επιβλέπεται από τον εξωτερικό πάροχο».

Σε ότι αφορά τις υπηρεσίες Προσωρινής Απασχόλησης, ο ίδιος επισημαίνει ότι «Η υπηρεσία έχει ποσοστό διείσδυσης στην αγορά 0,1%-0,2%, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό στην Ευρώπη είναι 1,8%, διαφορά που εξηγείται λόγω των υπερβολικών περιορισμών που έχουν τεθεί για την παροχή της υπηρεσίας στην Ελλάδα, παρά την Ευρωπαϊκή Οδηγία που απαιτεί την άρση τους». Η προσωρινή απασχόληση αποτελεί δείκτη της οικονομίας, σύμφωνα με την Βενετία Κουσία, Πρόεδρο & Διευθύνουσα Σύμβουλος της ManpowerGroup, η οποία επισημαίνει ότι «Κατ’ αρχήν η προσωρινή απασχόληση είναι ένας από τους πρόδρομους δείκτες της οικονομίας. Η αύξησή της πάει παράλληλα με την ανάκαμψη της οικονομίας. Ανήκει οπωσδήποτε στις σύγχρονες μορφές απασχόλησης και θεωρείται ένας από τους ακρογωνιαίους λίθους στη ζωή του κάθε εργαζόμενου όσον αφορά τη δια βίου σύνδεση του με την αγορά εργασίας» και συμπληρώνει ότι «Οι πρωτοπόρες και επιτυχημένες εταιρείες διατηρούν και καλλιεργούν ένα μείγμα εταιρικών σχέσεων, όχι μόνο για να διαχέουν το ρίσκο και να μπορούν να επηρεάσουν τα σταθερά κόστη τους, αλλά για να εξελίσσουν και ν’ ανανεώνουν τους ανθρώπους τους. Εννοείται ότι για να αποδώσουν αυτά τα σχήματα χρειάζονται ύψιστο βαθμό τήρησης όλων των κανόνων Ηθικής (compliance), αλλά και κατανόηση ότι μόνο συγκριτικό πλεονέκτημα των εταιρειών είναι το ταλέντο τους».

Ωστόσο, όπως αναφέρει η Μαριάννα Αντωνιάδη, HR Specialist, KSM Human Resources, «Δυστυχώς η Προσωρινή Απασχόληση στην Ελλάδα δεν χρίζει τόσο ιδιαίτερης απήχησης και επιδοκιμασίας σε αντίθεση με το εξωτερικό. Αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχει έλλειψη γνώσης και κυρίως πληροφόρησης στις εταιρείες που τάσσονται με μένος έναντι της συγκεκριμένης υπηρεσίας. Στην Ευρώπη και στην Αμερική η υπηρεσία της Προσωρινής Απασχόλησης εμφανίζεται αρχικά τη δεκαετία του ‘50 και εξελίσσεται ραγδαία από τη δεκαετία του ‘80 και έπειτα. Οι κακές συνθήκες εργασίας που χαρακτηρίζουν έναν εργοδότη ή μια διοίκηση το ίδιο εκφράζονται σε έναν εργαζόμενο που είναι μόνιμος το ίδιο σε έναν Προσωρινά Απασχολούμενο. Δεν είναι απόρροια δηλαδή της υπηρεσίας Προσωρινής Απασχόλησης. Εδώ πρέπει να διαχωριστεί το εξής.

Η καλή διοίκηση θα συμπεριφέρεται καλά σε όλους και η κακή διοίκηση θα συμπεριφέρεται άσχημα σε όλους. Δεν επηρεάζεται από την υπηρεσία της Προσωρινής Απασχόλησης η φιλοσοφία και η νοοτροπία που διέπει μια εταιρεία. Απλά θέλει να αξιοποιήσει την εν λόγω υπηρεσία για να αξιοποιήσει την αυξημένη ζήτηση και προσφορά. Μάλιστα πολλές φορές έχουν υπάρξει εργοδότες που περιβάλλουν με ιδιαίτερη προσοχή και φροντίδα εργαζομένους που ήρθαν για να εργαστούν για μια συγκεκριμένη χρονική περίοδος μέσω Προσωρινής Απασχόλησης και να συνεισφέρουν στην παραγωγικότητα της εταιρίας τους. Στην Ελλάδα λοιπόν υπάρχουν πολλά περιθώρια ανάπτυξης της υπηρεσίας Προσωρινής Απασχόλησης. Επομένως, θεωρώ ότι όλοι μας οφείλουμε να καταλάβουμε πως όπως υπάρχουν επιχειρήσεις που επιθυμούν, για να μπορέσουν να είναι βιώσιμες και ανταγωνιστικές, να έχουν τη δυνατότητα να επενδύουν σε παραπάνω προσωπικό για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, έτσι υπάρχουν και εργαζόμενοι που επιθυμούν να εργάζονται εποχιακά και για όσο καιρό θέλουν και μπορούν».

Λόγοι και στόχοι της προσωρινής απασχόλησης
Οι δύσκολες οικονομικές συνθήκες μέσα στις οποίες επιχειρούν οι εταιρείες και οι οργανισμοί στην Ελλάδα, καθιστούν άκρως απαραίτητη την αναζήτηση ευέλικτων επιλογών και εναλλακτικών μορφών εργασίας. Οι προσωρινοί εργαζόμενοι βοηθούν τις εταιρείες να καλύψουν τις απαιτήσεις τους, αποφεύγοντας ταυτόχρονα το κόστος πρόσληψης ενός μόνιμου εργαζόμενου. «Σε μία χώρα όπου οι εταιρείες έρχονται αντιμέτωπες με δυσμενείς οικονομικές συνθήκες και την ανάγκη εύρεσης ευέλικτων επιλογών ώστε να μπορέσουν να εξασφαλίσουν ακόμη και τη βιωσιμότητά τους, η αναζήτηση εναλλακτικών μορφών εργασίας αποτελεί μία πρακτική προς αυτή την κατεύθυνση, διαμορφώνοντας με αυτό τον τρόπο τη νέα, σαφώς μειωμένη ζήτηση στην αγορά εργασίας», υπογραμμίζει ο Θ. Τόλλης.

Την ανάγκη για ευελιξία και προσαρμοστικότητα αναφέρει η Β. Κουσία τόσο ως το βασικό λόγο επιλογής της προσωρινής απασχόλησης, όσο και ως τον κύριο στόχο αυτών των μορφών απασχόλησης, επισημαίνοντας ότι: «Στην εποχή της αβεβαιότητας και του τόσο εκτεταμένου ανταγωνισμού η μόνη λύση είναι η ικανότητα προσαρμογής των επιχειρήσεων χωρίς να διαταράσσεται η λειτουργική ρουτίνα. Για να συμβεί αυτό απαιτούνται οι κατάλληλες οργανωτικές δομές και οι σωστοί συνεργάτες για συγκεκριμένα διαστήματα. Οι εταιρείες χρειάζονται ευελιξία, αλλά και μεγαλύτερη προσβασιμότητα στο ταλέντο, δηλαδή τον κατάλληλο άνθρωπο στην κατάλληλη θέση την κατάλληλη στιγμή με τη σωστή αμοιβή».

Με την παραπάνω άποψη συμφωνεί και η Μ. Αντωνιάδη, η οποία τονίζει ότι «Οι λόγοι συνήθως ποικίλλουν όταν μια εταιρεία οδηγείται στην Προσωρινή Απασχόληση. Ωστόσο, τις περισσότερες φορές ο όρος ευελιξία αποτελεί και τον βασικό λόγο που η επιχείρηση επιλέγει να συνεργαστεί με τον εργαζόμενο μέσω της Προσωρινής Απασχόλησης. Ευελιξία που σου δίνει είτε να αντιμετωπίσεις μια εποχικότητα (γιορτές, αργίες, σεζόν κ.ά.) με παραπάνω κόσμο και να ξέρεις a priori ότι θα τον χρειαστείς για ένα ‘’χ’’ χρονικό διάστημα. Είτε επειδή ανέλαβες ένα πολύ σημαντικό έργο με αρχή, μέση και τέλος και χρειάζονται παραπάνω άτομα για να βγει εις πέρας.

Υπάρχουν και εκείνες οι περιπτώσεις που μια εταιρεία μπορεί να έχει μια μόνιμη ανάγκη να καλύψει και επιθυμεί πρώτα να ξεκινήσει ο εργαζόμενος ως Προσωρινά Απασχολούμενος, να τον δει η εταιρεία on the job και εφόσον ικανοποιήσει τότε να απορροφηθεί και να συνεχίσει κανονικά με σύμβαση Αορίστου Συνεργασίας. Συνεπώς η εταιρεία είναι πιο safe για την επιλογή της, καθώς δεν περιορίζεται μόνο σε 1-2 συνεντεύξεις ή σε τυχόν τεστ αξιολόγησης, αλλά τον αξιολογεί real time μέσα στο εργασιακό της περιβάλλον».

Δεν στρέφονται όμως μόνο οι εργοδότες στις εναλλακτικές μορφές απασχόλησης αλλά και οι εργαζόμενοι. «Από την άλλη πλευρά, οι εργαζόμενοι, υπεύθυνοι για τη διαμόρφωση της προσφοράς στην αντίστοιχη αγορά, βρίσκονται αντιμέτωποι με τους δικούς τους περιοριστικούς παράγοντες, βιώνοντας σε μεγάλο βαθμό την αδυναμία εύρεσης εργασίας, τουλάχιστον με τις συνθήκες τις οποίες οι ίδιοι είχαν συνηθίσει ή ευελπιστούσαν να βρουν. Και αυτοί, με τη σειρά τους, αντιμετωπίζοντας την έλλειψη θέσεων πλήρους απασχόλησης, στρέφονται πλέον σε άλλες ευέλικτες μορφές, μεταβάλλοντας με τη σειρά τους τα μέχρι τώρα πάγια χαρακτηριστικά των διαδεδομένων μορφών εργασίας. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου, πως με τις αλλαγές στα εργασιακά που υφίσταται η χώρα, η μεταβολή των μορφών εργασίας που συναντώνται πιο συχνά, να θεωρείται πλέον δεδομένη», αναφέρει ο Θ. Τόλλης.


Πολλαπλά τα οφέλη για τις επιχειρήσεις…
Υπάρχουν πολλά οφέλη και πλεονεκτήματα στα οποία μπορεί να προσδοκά μία επιχείρηση που επιλέγει να αξιοποιήσει τις δυνατότητες της προσωρινής απασχόλησης, αν και τουλάχιστον στην Ελλάδα, ο θεσμός είναι μάλλον παρεξηγημένος, σύμφωνα με τον Θ. Τόλλη, αφού όπως επισημαίνει «Οι επαγγελματίες που εφαρμόζουν το θεσμό της προσωρινής απασχόλησης διαπιστώνουν πολλαπλά οφέλη για την επιχείρηση τους λόγω της ευελιξίας που προσφέρει ως υπηρεσία. Παρότι στην Ελλάδα η έννοια της Προσωρινής Απασχόλησης είναι παρεξηγημένη λόγω της ελλιπούς ενημέρωσης και των νομοθετικών αγκυλώσεων, η συμβολή της στη βελτίωση των συνθηκών στην αγορά είναι ιδιαίτερα σημαντική».

Ο ίδιος αναφέρει ότι «Λαμβάνοντας υπόψη τα στοιχεία που προκύπτουν από την Πανευρωπαϊκή Έρευνα Boston Consulting, χωρίς τη χρήση των Υπηρεσιών Προσωρινής Απασχόλησης το 74% των εταιρειών δεν θα είχαν εξετάσει το ενδεχόμενο ανοίγματος νέων θέσεων εργασίας ως μόνιμες και 64% αυτών δεν θα είχαν προχωρήσει στις προσλήψεις εργαζομένων για ορισμένο χρονικό διάστημα. Στην Ευρώπη, 35% των προσωρινά απασχολούμενων είναι κάτω των 25 ετών, ενώ το 66% των προσωρινά απασχολούμενων ήταν άνεργοι πριν καταφύγουν στη λύση της Προσωρινής Απασχόλησης.

Η ανάγκη των εργοδοτών για μείωση του λειτουργικού κόστους έχει οδηγήσει στη σύναψη στρατηγικών συνεργασιών με τις εταιρείες προσωρινής απασχόλησης. Οι εργοδότες που προσλαμβάνουν προσωπικό μέσω των ΕΠΑ επωφελούνται καθότι δεν επιβαρύνονται από το κόστος της αναζήτησης και αξιολόγησης προσωπικού, συνεργάζονται με αξιολογημένο και δοκιμασμένο προσωπικό για τις δεξιότητες τους και τέλος απαλλάσσονται από τις μισθολογικές και ασφαλιστικές υποχρεώσεις. Άλλο πλεονέκτημα μέσω της εφαρμογής του θεσμού της προσωρινής απασχόλησης είναι η κάλυψη εποχιακών αναγκών και η αντιμετώπιση του έκτακτου φόρτου εργασίας. Ως αποτέλεσμα καλύπτονται οι ανάγκες αυτές το σωστό χρόνο και με ελεγχόμενο κόστος. Στην περίπτωση αυτή συμπεριλαμβάνονται εργασίες υψηλής ειδίκευσης, όπως μηχανικοί, επαγγελματίες του κλάδου υγείας, πληροφορική κλπ. Επιπροσθέτως, δίδεται η δυνατότητα στην επιχείρηση να προσαρμόζεται αποτελεσματικά στις μεταβολές της αγοράς.

Μια άλλη διάσταση της προσωρινής απασχόλησης είναι ότι μπορεί να συνεισφέρει κοινωνικά διευκολύνοντας τις μεταβατικές καταστάσεις στην αγορά εργασίας, όπως την ένταξη σπουδαστών στην αγορά εργασίας ή προσφέροντας εργασία σε μακροχρόνια ανέργους». Την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας επισημαίνει ως ένα βασικό πλεονέκτημα της αξιοποίησης υπηρεσιών Προσωρινής Απασχόλησης η Β. Κουσία, η οποία υποστηρίζει ότι «Η παροχή Ανθρώπινου Δυναμικού μέσω Εταιρειών Προσωρινής Απασχόλησης δίνει τη δυνατότητα στις εταιρείες να ανταγωνιστούν και να επιτύχουν τους επιχειρηματικούς τους στόχους».

Στο ίδιο μήκος κύματος, η Μ. Αντωνιάδη, αναφέρει ότι «Η επιχείρηση, εφόσον ξεκινήσει τη συνεργασία με τον εργαζόμενο, όπου επιλέγει μέσω Σύμβασης Προσωρινής Απασχόλησης, έχει τη δυνατότητα να ανανεώσει την εν λόγω Σύμβαση απεριόριστες φόρες μέσα στα 3 χρόνια εργασίας του. Έτσι, δεν έχει μόνο 3 φορές το δικαίωμα ανανέωσης του εργαζομένου, όπου ορίζεται βάσει νόμου για οποιαδήποτε επιχείρηση (εκτός από τις εταιρείες που έχουν άδεια Προσωρινής Απασχόλησης) και αναγκαστικά μετά ο εργαζόμενος γίνεται αορίστου αλλά απεριόριστες. Έτσι, επιτυγχάνεται να διατηρείται υψηλό το αίσθημα της δέσμευσης και το κίνητρο του εργαζομένου να δίνει το 100% των δυνατοτήτων του για να είναι στο τέλος της ημέρας αποδοτικός και παραγωγικός για την επιχείρηση του.

Επιπλέον, η υπηρεσία της Προσωρινής Απασχόλησης δίνει τη δυνατότητα στην επιχείρηση να προσαρμόζεται σε συνθήκες και καιρούς. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις εταιρειών που έχουν εποχικότητα στη ζήτηση του προϊόντος τους και αναζητούν τρόπους να βοηθηθούν από εξτρά προσωπικό για συγκεκριμένες ημέρες ή ακόμη και ώρες, χωρίς να χρειάζεται να ‘’ξεθεώσουν’’ το ήδη υπάρχων προσωπικό τους με περισσότερες ώρες ή και μέρες εργασίας. Συνεπώς, μέσω της προσωρινής Απασχόλησης μπορούν να προσλάβουν όσα άτομα επιθυμούν για όσο καιρό τους χρειάζονται και σε συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο μέσα στη διάρκεια της ημέρας ή της εβδομάδας. Τέλος, πολλές φορές οι επιχειρήσεις ακόμη και αν έχουν μια μόνιμη ανάγκη να καλύψουν σε θέση εργασίας, προτιμάνε και είναι μια πιο safe επιλογή γι’ αυτούς, να ξεκινάνε τον εργαζόμενο με μορφή Προσωρινής Απασχόλησης και μετά από ένα ‘’χ’’ χρονικό διάστημα να τον απορροφήσουν κάτω από το δικό τους payroll, επιβραβεύοντας τον για την καλή απόδοση και τον ιδιαίτερο ζήλο που επέδειξε όλο το προηγούμενο διάστημα».

…και τους εργαζόμενους
Ταυτόχρονα, ο θεσμός της προσωρινής απασχόλησης προσφέρει σημαντικά οφέλη και στον εργαζόμενο, παρά το γεγονός ότι έχει αποτελέσει κατά καιρούς αντικείμενο διαμάχης και έχει απασχολήσει κατά καιρούς εργαζόμενους και συνδικαλιστικούς φορείς. Ωστόσο, έρευνες έχουν δείξει ότι ένα σημαντικό ποσοστό των προσωρινά απασχολούμενων συχνά εντάσσεται στο μόνιμο δυναμικό των εταιρειών. Όπως εξηγεί η Μ. Αντωνιάδη, «Από το μέρος του εργαζομένου το βασικό όφελος που αποκομίζει μέσα από την Προσωρινή Απασχόληση είναι ότι εξαρχής συναντά ένα εργασιακό περιβάλλον που ξέρει τι θέλει και είναι ξεκάθαρο τόσο το χρονικό πλαίσιο συνεργασίας όσο και η φύση της εργασίας που θα κληθεί να ανταποκριθεί.

Συνεπώς, είτε επειδή ο εργαζόμενος επιθυμεί να εργάζεται για μια συγκεκριμένη περίοδος του χρόνου και έπειτα να κάνει κάτι άλλο, είτε επειδή επιθυμεί να ανανεώνεται μέσα από δυναμικές και ανταγωνιστικές συνθήκες εργασίας και να αξιολογεί πως αυτή η εταιρεία μπορεί να του αποφέρει την προοπτική εξέλιξης τόσο επαγγελματικά όσο και προσωπικά, προτιμά να εργάζεται ως Προσωρινά Απασχολούμενος. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που ένας εργαζόμενος εργάστηκε σε μια πολυεθνική ή μη εταιρεία για ένα διάστημα 2-3 μηνών και έπειτα η ίδια εταιρεία, ικανοποιημένη από τις δυνατότητες του, αργότερα του εμπιστεύτηκε μια μόνιμη θέση εργασίας».

Ταυτόχρονα, ο θεσμός της προσωρινής απασχόλησης αποτελεί μία σημαντική δίοδο για την είσοδο των νέων στην αγορά εργασίας. «Τα οφέλη είναι πολλαπλά και για τους εργαζόμενους. Πιο συγκεκριμένα οι νεοεισερχόμενοι στην αγορά εργασίας αποκτούν την ”πολύτιμη“ εργασιακή εμπειρία και επεκτείνουν το επαγγελματικό τους δίκτυο που μπορεί να αξιοποιηθεί στο μέλλον. Φυσικά, και για τους μακροχρόνια άνεργους η προσωρινή απασχόληση αποτελεί διαβατήριο για την επανένταξη τους στον επαγγελματικό στίβο. Εξάλλου οι προσωρινά απασχολούμενοι εργαζόμενοι απολαμβάνουν τα ίδια δικαιώματα με τους εργαζόμενους μόνιμης απασχόλησης», τονίζει ο Θ. Τόλλης. Παρομοίως, η Β. Κουσία, σημειώνει ότι η προσωρινή απασχόληση «προσφέρει στους εργαζόμενους την ασφάλεια μιας σταδιοδρομίας μέσω της διαρκούς ανάπτυξης και εξέλιξης. Η απασχολησιμότητα δίνει αυτοπεποίθηση η οποία με τη σειρά της ενισχύει τη λήψη των σωστών αποφάσεων από τους εργαζόμενους και τους οδηγεί προς την επιτυχή διάκριση τους μέσα στην αγορά εργασίας».

Προσωρινή απασχόληση και ανεργία
Μπορεί η προσωρινή απασχόληση και οι αντίστοιχες υπηρεσίες να είναι η λύση, ή μέρος της λύσης, για την αντιμετώπιση της ανεργίας, η οποία ειδικά στη χώρα μας έχει χτυπήσει «κόκκινο»; Η απάντηση φαίνεται ότι είναι καταφατική. Σύμφωνα με τα όσα υποστηρίζει ο Θ. Τόλλης, «Στοιχεία σχετικά με τη συνεισφορά του κλάδου παγκοσμίως αποδεικνύουν πως καθημερινά χάρη στην υπηρεσία της Προσωρινής Απασχόλησης υποστηρίζονται εκατομμύρια άνθρωποι να βρουν την εργασία που τους ταιριάζει, εκατομμύρια νέοι να εισέλθουν στην αγορά εργασίας, εκατομμύρια εργαζόμενοι να ενισχύσουν τις ικανότητες και τις δεξιότητές τους. Ταυτόχρονα, η ίδια υπηρεσία δημιουργεί εκατομμύρια νέες θέσεις εργασίας και υποστηρίζει εκατομμύρια εταιρείες να αναπτυχθούν χάρη στο ικανότατο προσωπικό που τους προσφέρει.

Ο κατακερματισμός των αγορών εργασίας χαρακτηρίζεται συνήθως από χαμηλά επίπεδα συμμετοχής και μειωμένη γεωγραφική και επαγγελματική κινητικότητα. Η λειτουργία που παρέχουν οι ιδιωτικές εταιρείες απασχόλησης κατά τις μεταβατικές περιόδους του ενεργού πληθυσμού παίζει κρίσιμο ρόλο στη διατήρηση των αγορών εργασίας χωρίς αποκλεισμούς και με υψηλά επίπεδα συμμετοχής. Εντοπίζοντας τις ανάγκες απασχόλησης και αντιστοιχίζοντας τις με την προσφορά εργασίας, οι ιδιωτικές εταιρείες απασχόλησης παρέχουν ένα μεταβατικό στάδιο που επιτρέπει στα άτομα να εισέρχονται από την εκπαίδευση στην αγορά εργασίας, από την ανεργία στην απασχόληση και από τη μία θέση εργασίας σε μία άλλη. Επιτρέπουν επίσης στα άτομα να μεταπηδούν από τη μερική στην πλήρη απασχόληση (και αντίστροφα) και μεταξύ κλάδων ανάλογα με την οικονομική ζήτηση και τις ανάγκες της προσωπικής τους ζωής».

«Η προσωρινή απασχόληση είναι συνυφασμένη σε πολύ μεγάλο βαθμό με την καταπολέμηση της ανεργίας. Οι επιχειρήσεις αποκτούν το δίλημμα να μένουν ως έχουν για την περίοδο που έχουν αυξημένη κινητικότητα και να αυξάνουν τις αρμοδιότητες και το volume των ενεργειών του υπάρχοντος προσωπικού τους ή να επενδύουν σε προσωπικό μέσω Προσωρινής Απασχόλησης που θα συνεισφέρει για να βγάλουν πετυχημένα και παραγωγικά την συγκεκριμένη χρονική περίοδος», τονίζει η Μ. Αντωνιάδη και συνεχίζει λέγοντας: «Για να αναφέρω ένα απλό παράδειγμα, αν αναλογιστούμε τη σημασία του Καλοκαιριού που έχει για την Οικονομία της χώρας μας, καθώς αποτελεί ιδανικός προορισμός για πάρα πολλές χώρες του εξωτερικού, συμπεραίνω πως θα κατανοήσουμε περισσότερο τις επιχειρήσεις που συνδέονται με αυτή την εποχή του χρόνου όπως Ξενοδοχεία, καταστήματα λιανικής, εστιατόρια κ.ά. Εν κατακλείδι η Προσωρινή Απασχόληση αξιοποιεί τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα της δικιάς μας αγοράς, όχι κάποιας άλλης και προσαρμόζεται στη φύση και ιδιαιτερότητα του κάθε προϊόντος – υπηρεσίας που εξυπηρετεί».

Στην παραπάνω άποψη συνηγορεί και η Β. Κουσία, η οποία αναφέρει ότι «Η ανεργία στην Ελλάδα είναι πάντα δυσανάλογα υψηλότερη από την όποια ανάπτυξη γιατί επηρεάζεται δραματικά από το διαρθρωτικό εκείνο πλαίσιο και δομές που ιδανικά συνδέουν το ανθρώπινο δυναμικό με την αγορά εργασίας και βοηθούν την απασχολησιμότητά του. Η απασχόληση μέσω υγειών και αξιοπρεπών εταιρειών απασχόλησης είναι μια σταθερή γέφυρα που απομακρύνει από την ανεργία και ταυτόχρονα καταπολεμά την αδήλωτη ή μη τυπική εργασία. Προϋπόθεση για να λειτουργήσει αποτελεσματικά είναι η άρση των αδικαιολόγητων περιορισμών και η απομάκρυνση από μη παραγωγικές ιδεοληψίες».