Με το ανθρώπινο κεφάλαιο να αποτελεί το πολυτιμότερο περιουσιακό στοιχείο ενός οργανισμού, η ασφάλισή του και οι τρόποι να παραμένει ικανοποιημένο αποτελούν επιτακτικά ζητούμενα των επιχειρήσεων. Εκτός από τα αυτονόητα του καλού εργασιακού περιβάλλοντος και της ανταμοιβής, η οικειοθελής από πλευράς εργοδότη παροχή ιδιωτικής ασφάλισης αποδεικνύεται ότι έχει πολλαπλά οφέλη τόσο για τις εταιρείες όσο και για το ανθρώπινο δυναμικό.

Οι άνθρωποι αποτελούν την κινητήρια δύναμη και ένα από τα πιο σημαντικά κεφάλαια ανάπτυξης για κάθε οργανισμό. Η ομαδική ασφάλιση εργαζομένων αποτελεί μια απτή απόδειξη του ενδιαφέροντος μιας επιχείρησης. Σήμερα αποκτά ακόμη μεγαλύτερη αξία, αφού οι παροχές είναι ουσιαστικές, αναπληρώνουν τα κενά του κρατικού ταμείου και ισοσκελίζουν τις μειώσεις εισοδήματος των εργαζομένων. Συμβάλλει σημαντικά στη δημιουργία θετικού κλίματος και δεσμών, μεταξύ επιχείρησης και εργαζομένων, αφού απαλλάσσει το ανθρώπινο δυναμικό μιας επιχείρησης από προβλήματα που το απασχολούν. Αποτελεί αποδεδειγμένα ισχυρό κίνητρο για την αύξηση της παραγωγικότητας.

«Παρά το γεγονός ότι η οικονομική κρίση έχει πλήξει τις περισσότερες επιχειρήσεις, οι οποίες έχουν αναγκαστεί να πάρουν ενίοτε και επώδυνες αποφάσεις, όπως μειώσεις μισθών ή/και απολύσεις προσωπικού, η ομαδική ασφάλιση διατηρείται με κάθε μέσο» επισημαίνει ο Γιώργος Πλωμαρίτης, Διευθυντής Ομαδικών & Corporate Business, Interamerican και συνεχίζει: «Συμπερασματικά, είναι ο τρόπος με τον οποίο ο εργοδότης δείχνει έμπρακτα την στήριξή του στον εργαζόμενο. Οι περισσότερες επιχειρήσεις αναγνωρίζουν την αναγκαιότητα και την προστιθέμενη αξία που προσφέρουν τα προγράμματα ομαδικής ασφάλισης, διατηρούν τα προγράμματά τους, καθώς πέραν των άλλων, λειτουργούν και αντισταθμιστικά έναντι των οικονομικών απωλειών που έχουν υποστεί οι εργαζόμενοι. Ας μην παραβλέπουμε το γεγονός ότι η δαπάνη είναι σχετικά μικρή, ενώ η παροχή και τα οφέλη τόσο για τον εργαζόμενο όσο και για την επιχείρηση είναι πολλαπλά, συμπεριλαμβανομένου και του φορολογικού οφέλους για τον οργανισμό».

O Αντώνης Δένδης, Corporate Sales Manager, MetLife αναφέρει: «Από την έρευνα Employee Benefit Trends Study (EBTS) προκύπτει ότι η ομαδική ασφάλιση σχετίζεται με την παραγωγικότητα και τη διακράτηση των ταλέντων. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 96% των ερωτηθέντων εργοδοτών ανέφερε ότι οι ομαδικές παροχές είναι “σημαντικές” ή “πολύ σημαντικές” για την αύξηση της ικανοποίησης των εργαζομένων από την εργασία τους, ενώ το 88% τις θεωρεί “σημαντικές” ή “πολύ σημαντικές” για την ενίσχυση της παραγωγικότητάς τους. Από την άλλη πλευρά, οι εργαζόμενοι αισθάνονται καλύτερα και πιο αφοσιωμένοι σε έναν εργοδότη που ενδιαφέρεται για τις ανάγκες τους, τους προσέχει και είναι κοντά τους. Είναι ενδεικτικό ότι το 57% εκείνων των εργαζομένων που σκέφτονται να αλλάξουν εργοδότη, μέσα στον επόμενο χρόνο, δηλώνει ότι η ενίσχυση των ασφαλιστικών παροχών σε πλήθος και σε κεφάλαια κάλυψης, είναι ικανός παράγοντας που θα τους οδηγήσει στην απόφαση να παραμείνουν στο σημερινό εργοδότη τους. Με αυτόν τον τρόπο και οι επιχειρήσεις βρίσκουν τρόπο να επιτύχουν τους στόχους τους και παράλληλα να κρατήσουν τους καλύτερους από αυτούς, ενώ ταυτόχρονα και οι εργαζόμενοι αισθάνονται περισσότερο ασφαλείς».

ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΤΗΣ ΟΜΑΔΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΖΩΗΣ
Η ομαδική ασφάλιση ζωής, ιστορικά, βασιζόταν στα χαρακτηριστικά κινδύνου της ομάδας στο σύνολό της, χωρίς να λαμβάνει υπόψη τις ιδιαιτερότητες κάθε μέλους, αναγνωρίζοντας ότι ορισμένα μέλη της ομάδας ενδεχομένως να ανήκουν σε ομάδα μικρότερου κινδύνου από ότι κάποια άλλα. Επιπλέον, πολλοί οργανισμοί που παρέχουν ασφάλιση ζωής ομίλου γενικά είναι έντονα συνεκτικοί με πολλά κοινά χαρακτηριστικά που συνδέουν όλα τα μέλη της ομάδας. Για παράδειγμα, όλοι οι εργαζόμενοι μιας εταιρείας θεωρούνται γενικά υγιείς για την εκτέλεση των καθηκόντων και σπάνια εμπλέκονται σε εργασιακές συνθήκες που ελλοχεύουν κινδύνους.

«Τα προγράμματα ομαδικής ασφάλισης απευθύνονται σε κάθε επιχείρηση, μικρή ή μεγάλη, η οποία αναζητά “έξυπνους” τρόπους να περιορίσει τα κόστη της και ταυτόχρονα να αυξήσει τα ανταγωνιστικά της πλεονεκτήματα», εξηγεί ο Α. Δένδης και συνεχίζει: «Δεν υπάρχουν κριτήρια επιλογής, αρκεί μόνο η επιχείρηση να πάρει τη στρατηγική απόφαση ότι επιθυμεί να δεσμευτεί προς αυτήν την κατεύθυνση. Υπάρχει η δυνατότητα να σχεδιάζονται οι κατάλληλες λύσεις για την επιχείρηση, να προσαρμόζονται στο ομαδικό πρόγραμμα στο οποίο ήδη συμμετέχει ένας εργαζόμενος ή να σχεδιάζονται εξ αρχής προγράμματα με βάση την οικονομική δυνατότητα και τις συγκεκριμένες κάθε φορά ανάγκες τόσο του εργαζόμενου όσο και της επιχείρησης».

Ο Γ. Πλωμαρίτης αναφέρει: «Η ομαδική ασφάλιση απευθύνεται σε όλες τις επιχειρήσεις, ανεξαρτήτου μεγέθους ή δραστηριότητας. Αποτελεί “θεσμό” για τις μεγάλες επιχειρήσεις και ιδιαίτερα τις πολυεθνικές. Τα τελευταία χρόνια όμως και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, που απασχολούν μικρό αριθμό προσωπικού, δείχνουν ενδιαφέρον και προχωρούν στη σύναψη ομαδικής ασφάλισης. Χαρακτηριστικό των ομαδικών προγραμμάτων είναι ότι είναι tailor-made, δηλαδή διαμορφώνονται ανάλογα με τις ανάγκες της κάθε επιχείρησης. Κάθε επιχείρηση σε συνεργασία με την ασφαλιστική εταιρεία ή τον ασφαλιστικό σύμβουλο μπορεί να σχεδιάσει το κατάλληλο πρόγραμμα το οποίο θα καλύπτει τις ανάγκες των εργαζομένων τους και παράλληλα θα είναι μέσα στο πλαίσιο των δαπανών που επιθυμεί να διαθέσει».


ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΚΑΙ ΟΜΑΔΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΖΩΗΣ
Σε αντίθεση με ένα ατομικό ασφαλιστήριο συμβόλαιο ζωής, η ομαδική κάλυψη ασφάλισης ζωής δεν βασίζεται στον κίνδυνο που συνδέεται με ένα άτομο. Τα ομαδικά ασφαλιστήρια συμβόλαια ζωής καθορίζονται με βάση τον παράγοντα κινδύνου του συνόλου του οργανισμού, επομένως τα μέλη υψηλού κινδύνου του ομίλου προστατεύονται από την αρνητική διάκριση είτε να αποκλειστούν είτε να υποχρεώνονται να πληρώσουν περισσότερα. Ένα μέλος μιας ομαδικής ασφάλισης ζωής προστατεύεται κατά κανόνα από τον εργοδότη ή τον οργανισμό εφόσον το άτομο παραμένει μέλος του οργανισμού. Όταν ένα άτομο εντάσσεται σε ένα ομαδικό ασφαλιστήριο συμβόλαιο ζωής, δεν μπορεί να εξαιρεθεί από την κάλυψη της ασφάλισης ζωής του ομίλου εφόσον παραμείνει εκεί και μπορεί να έχει τη δυνατότητα να συνεχίσει να υπάγεται στο ομαδικό ασφαλιστήριο συμβόλαιο για ορισμένο χρονικό διάστημα μετά την αποχώρησή του από την εταιρεία.

ΕΙΔΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ
Βασικός σκοπός των ομαδικών ασφαλιστηρίων συμβολαίων είναι να καλύψει ανάγκες οι οποίες δεν μπορούν να καλυφθούν από την κοινωνική ασφάλιση, καθώς επίσης και να βελτιώσει το επίπεδο των υφιστάμενων παροχών. Τα βασικά είδη ασφάλισης είναι τα εξής:

Ομαδική ασφάλεια ζωής περιορισμένης σε διάρκεια
Η ασφάλεια ζωής αυτού του τύπου δίνει τη δυνατότητα στην οικογένεια εκείνου που χάνεται, εφόσον αυτός χάσει τη ζωή του στο διάστημα του εργασιακού του βίου ή σε άλλο περιορισμένο διάστημα που θα συμφωνηθεί, να λάβει ένα σημαντικό επίδομα έτσι ώστε να συνέλθει πιο γρήγορα από την τραγωδία. Είναι δεδομένο ότι το εισόδημα κάθε μέλους της οικογένειας δημιουργεί ένα επίπεδο ζωής το οποίο συνηθίζεται να θεωρείται μόνιμο και κεκτημένο. Οι συνέπειες της απώλειας του εισοδήματος αυτού μπορούν να αλλοιώσουν δραματικά το επίπεδο ζωής μιας οικογένειας και να αναστείλουν σημαντικά μελλοντικά σχέδια των εναπομεινάντων μελών, είτε αυτά αφορούν καταναλωτικές ανάγκες, είτε πάγια έξοδα, είτε ψυχαγωγία, είτε σπουδές των παιδιών ή ακόμα και οικονομική στήριξη τρίτων ατόμων. Το εισόδημα αυτό δεν μπορεί να αναπληρωθεί με κανένα άλλο μέσο εκτός από την ασφάλιση. Η ασφάλιση αυτού του τύπου μπορεί να δοθεί μόνη της σαν αυτοδύναμο πρόγραμμα ή σε συνδυασμό με άλλες καλύψεις υγείας.

Ομαδική ασφάλεια θανάτου και ανικανότητας από ατύχημα
Μπορεί να δοθεί μεμονωμένα ή σε συνδυασμό με την ασφάλιση ζωής περιορισμένης διάρκειας. Παρέχει το ασφαλισμένο κεφάλαιο που θα συμφωνηθεί σε περίπτωση θανάτου από ατύχημα εντός ή εκτός εργασιακού χώρου. Επίσης, προσφέρει πολύ σημαντικά κεφάλαια σε περίπτωση μόνιμης αναπηρίας από ατύχημα και μεγάλα επιδόματα σε περίπτωση που η ανικανότητα είναι μεν μόνιμη, αλλά δεν είναι απαγορευτική για την εξάσκηση κάποιου επαγγέλματος. Η φύση των κινδύνων που καλύπτονται από αυτό το ασφαλιστήριο έχουν τα χαρακτηριστικά της σπανιότητας αλλά και της μεγάλης δραματικότητας και του πόνου. Ενώ οι ίδιοι κίνδυνοι στατιστικά συμβαίνουν πέντε φορές περισσότερο από παθολογικά αίτια, οι κίνδυνοι ατυχήματος δημιουργούν μεγάλη αίσθηση και δραματικές μνήμες. Λόγω της σπανιότητάς τους έχουν ιδιαίτερα οικονομικό ασφάλιστρο και προτείνεται σε κάθε επιχείρηση ή οργανισμό να αγοράζουν μεγάλα κεφάλαια ασφάλισης για τους εργαζόμενους που απασχολούν, έτσι ώστε να καλυφθούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο οι συνέπειες και τα επακόλουθα ενός απρόβλεπτου γεγονότος.

Μικτή ομαδική ασφάλιση ζωής & συνταξιοδότησης
Αυτού του είδους η ομαδική ασφάλεια καλύπτει τις πιο κεφαλαιώδεις ανάγκες του ανθρώπου: την κάλυψη του θανάτου και την κάλυψη της συνταξιοδότησης. Προηγείται αναλογιστική μελέτη έτσι ώστε να διαπιστωθεί το ακριβές ποσό που θα απολεσθεί από τον μισθό των εργαζομένων όταν αυτοί θα συνταξιοδοτηθούν. Το κοινωνικό σύστημα ασφάλισης θα καλύψει ένα ποσοστό επί των μισθών που λαμβάνονται στο σύνολο του εργασιακού βίου του κάθε μισθωτού. Το ποσό που θα λείπει, θα σημαίνει αυτόματη πτώση του επιπέδου ζωής που έχει εξασφαλισθεί. Εφόσον δεν έχει δημιουργηθεί ένας σίγουρος και μόνιμος μηχανισμός εξασφάλισης αυτού του υπολειπόμενου εισοδήματος, τότε οι συνέπειες θα είναι δυσάρεστες και οι συμβιβασμοί επώδυνοι, πολύ περισσότερο σε μια ηλικία που τα περιθώρια ελιγμών θα είναι ανελαστικά. Η ασφάλιση μέσω προγράμματος συνταξιοδότησης είναι η πιο δημοφιλής, η πιο σίγουρη και η πιο ασφαλής λύση παγκοσμίως. Οι εισφορές αυτών των προγραμμάτων μοιράζονται ανάμεσα στον εργοδότη και τον εργαζόμενο. Ο εργοδότης πληρώνει για την κάλυψη της ασφάλειας ζωής και ο εργαζόμενος για τις συνταξιοδοτικές παροχές. Εφόσον ο εργαζόμενος αποχωρήσει για οποιονδήποτε λόγο από την επιχείρηση, λαμβάνει την αξία εξαγοράς ή του δίνεται η δυνατότητα να συνεχίσει την πληρωμή των εισφορών μόνος του.

Μικτή εθελοντική ομαδική ασφάλιση ζωής & συνταξιοδότησης με αναδοχή
Είναι η ίδια ασφάλιση με την προηγούμενη αλλά με κάποιες ουσιαστικές διαφορές: την πληρωμή των ασφαλίστρων την αναλαμβάνουν εξ ολοκλήρου οι εργαζόμενοι και η συμμετοχή είναι εθελοντική. Η επιχείρηση έχει τον ρόλο του αναδόχου, δηλαδή αποτελεί το κέλυφος και το σημείο αναφοράς που νομιμοποιεί την ύπαρξη ενός ομαδικού ασφαλιστηρίου. Αποτελεί το καλύτερο εργαλείο για την κάλυψη των πολυτιμότερων αναγκών και ταυτόχρονα παρακάμπτει το ουσιαστικότερο εμπόδιο προς τη δημιουργία ενός ομαδικού προγράμματος που είναι η καθολική συμμετοχή. Έτσι επωφελούνται μόνο όσοι έχουν την πρόθεση και τη δυνατότητα να το κάνουν ενώ οι μη συμμετέχοντες αφενός δεν παρακωλύουν τη διαδικασία και αφετέρου μπορούν να εισέλθουν στο πρόγραμμα σε ευνοϊκότερο για αυτούς χρόνο.


Ομαδική ασφάλεια ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης
Αποτελεί την πιο διαδεδομένη μορφή ομαδικής ασφάλισης στην Ελλάδα. Οι ατέλειες του Εθνικού Συστήματος Υγείας και η ανάγκη για ελευθερία επιλογών και αναζήτηση ποιοτικότερων υπηρεσιών υγείας ωθούν τους εργοδότες στην επιλογή αυτών των ασφαλιστηρίων. Οι καλύψεις που μπορεί να περιέχουν αυτά τα συμβόλαια είναι συνήθως οι εξής:

  • Κάλυψη εξόδων νοσηλείας.
  • Κάλυψη εξωνοσοκομειακών δαπανών.
  • Παροχές μητρότητας.
  • Κάλυψη ετήσιου προληπτικού ελέγχου.
  • Κάλυψη ιατροφαρμακευτικών εξόδων από ατύχημα.
  • Επίδομα σοβαρών ασθενειών.
  • Ημερήσιο επίδομα νοσηλείας. Παρέχει στον νοσηλευόμενο ένα ημερήσιο επίδομα νοσηλείας καθώς και ένα επίδομα ανάρρωσης στο σπίτι.
  • Χειρουργικό επίδομα.
  • Οδοντιατρική περίθαλψη.
  • Οφθαλμολογική περίθαλψη.
  • Κατ ’οίκον νοσηλεία.

Ομαδική κάλυψη Ανικανότητας
Υπάρχουν δύο ειδών κίνδυνοι ανικανότητας. Οι βραχυχρόνιοι και οι μακροχρόνιοι. Οι συνέπειες εφόσον συμβούν είναι από σοβαρές μέχρι καταστροφικές. Στην απλή περίπτωση ο παθών θα λείψει από την εργασία του λίγο καιρό και οι επιπτώσεις στην καθημερινότητά του δεν πρόκειται να είναι δραματικές. Στην περίπτωση όμως που κάποιος μείνει μόνιμα ανίκανος, οι συνέπειες ίσως είναι μεγαλύτερες από ενός θανάτου, αφού εκτός από την απώλεια της ικανότητας να εργάζεται και την συνεπαγόμενη απώλεια εισοδήματος της οικογένειάς του, ταυτόχρονα θα πρέπει να συντηρεί και τον εαυτό του ο οποίος φυσικά θα παραμείνει καταναλωτής. Οι καλύψεις βραχυχρόνιας ανικανότητας καλύπτουν από ατύχημα ή ασθένεια τον εργαζόμενο μετά από ένα περιστατικό το οποίο κρίνεται ιάσιμο ενώ οι καλύψεις μακροχρόνιας ανικανότητας ενεργοποιούνται όταν ένα περιστατικό κριθεί μόνιμο και μη ιάσιμο. Μπορούν να προσφέρουν κάλυψη μέχρι την ηλικία της συνταξιοδότησης. Οι παροχές που δίνει αυτό το πρόγραμμα είναι είτε εφάπαξ είτε μηνιαίες.

«Τα πιο διαδεδομένα προγράμματα είναι αυτά που παρέχουν κάλυψη ζωής και υγείας» επισημαίνει ο Γ. Πλωμαρίτης. Ο ίδιος εξηγεί: «Τα τελευταία όμως χρόνια ιδιαίτερα μετά τις ριζικές κοινωνικές μεταρρυθμίσεις στον χώρο της σύνταξης καθώς και την αλλαγή στο φορολογικό πλαίσιο, οι εταιρείες δείχνουν μεγάλο ενδιαφέρον για την υλοποίηση συνταξιοδοτικών προγραμμάτων. Ο εργαζόμενος απολαμβάνει τα πλεονεκτήματα και την υψηλή ποιότητα υπηρεσιών της ιδιωτικής ασφάλισης συμπληρώνοντας τις παροχές του κοινωνικού του φορέα. Κατανοεί ότι η εταιρεία του αναγνωρίζει τη συμμετοχή του στην επίτευξη των στόχων της. Αισθάνεται μεγαλύτερη εμπιστοσύνη και αισιοδοξία για το μέλλον, καθώς μπορεί να αντιμετωπίσει καλύτερα τις δύσκολες και ανεπιθύμητες καταστάσεις και, να προσφέρει περισσότερη ασφάλεια και σιγουριά στην οικογένειά του. Με τον τρόπο αυτό ενισχύεται η δέσμευση και η αφοσίωση των εργαζομένων, γεγονός που αποδεδειγμένα τους κάνει πιο παραγωγικούς, ενώ παρέχει κίνητρο για την προσέλκυση νέων ικανών στελεχών. Παράλληλα, καλλιεργείται ένα αίσθημα αμοιβαίας εμπιστοσύνης και επιτυγχάνεται ένα θετικό εργασιακό κλίμα που συμβάλλει στην επίτευξη των στόχων της επιχείρησης».

«Οι λύσεις παροχών και πρόσθετων παροχών που μπορεί να προσφέρει ένας εργοδότης είναι πολλές και διαφορετικές. Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία, για τον σωστό σχεδιασμό ενός ομαδικού προγράμματος, είναι ο εργοδότης να λαμβάνει υπόψη τις ανάγκες των εργαζομένων του και να επιλέγει το σωστό συνδυασμό βασικών και πρόσθετων παροχών, ώστε να καλύπτει ένα ευρύ φάσμα αναγκών και όχι μόνο μία κατηγορία» λέει ο Α. Δένδης. Ο ίδιος αναφέρει ότι: «Αυτή τη στιγμή, τα βασικά προγράμματα που οι περισσότεροι εργοδότες προσφέρουν είναι προγράμματα υγείας (νοσοκομειακής και εξωνοσοκομειακής/ ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης), απώλειας ζωής, ανικανότητας εργασίας ή σοβαρής ασθένειας, προστασίας εισοδήματος και λιγότεροι προσφέρουν συνταξιοδοτικά προγράμματα. Η έρευνα τάσεων ομαδικών ασφαλίσεων EBTS, που πραγματοποιήσαμε πρόσφατα, μας έδειξε ότι, αν και η συντριπτική πλειονότητα των εργοδοτών παρέχει κάποιο πρόγραμμα νοσοκομειακής περίθαλψης, μόλις το 63% των εργαζομένων δηλώνει ικανοποιημένο με τις παροχές του προγράμματος που του προσφέρεται, ποσοστό από τα χαμηλότερα, στις χώρες που διεξάγεται η έρευνα, ενώ περισσότεροι από τους μισούς δηλώνουν ότι θα τους ενδιέφερε ο εργοδότης τους να τους προσφέρει ένα ευρύτερο φάσμα πρόσθετων, εθελοντικών παροχών, από τις οποίες θα μπορούν να επιλέγουν. Κατά συνέπεια, σημασία έχει να “ακούμε” τους εργαζομένους, ώστε το ομαδικό πρόγραμμα να ανταποκρίνεται στις πραγματικές και μεταβαλλόμενες ανάγκες. Μόνο τότε ωφελεί και τις δύο πλευρές».


FACTS & FIGURES
Τον Νοέμβριο του 2017, δημοσιοποιήθηκε έρευνα της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιριών Ελλάδας (ΕΑΕΕ) με τίτλο «Απόψεις & Αντιλήψεις στην Ασφαλιστική Αγορά Σήμερα». Η έρευνα, από την MRB, πραγματοποιήθηκε με τηλεφωνικές συνεντεύξεις σε δείγμα πληθυσμού 1.000 ατόμων, με αντιπροσωπευτικά χαρακτηριστικά, καθώς συμπεριέλαβε άνδρες και γυναίκες παραγωγικής ηλικίας, δηλαδή από 25-54 χρόνων σε πανελλαδική κλίμακα. Η αμφισβήτηση της βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος είναι καθολική σχεδόν από το 84% του πληθυσμού. Στα σημαντικά ευρήματα ανήκουν το ότι ένας στους δύο (49%) εμπιστεύεται τις ασφαλιστικές εταιρείες για την καλύτερη αξιοποίηση των χρημάτων του. Αντίθετα, μόλις το 13% των ερωτηθέντων του δείγματος θεωρεί ότι τα χρήματά του αξιοποιούνται καλύτερα όταν τα διαχειρίζεται το κράτος, ενώ το 28% θεωρεί ότι δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ των δύο συστημάτων. Με βάση τις απαντήσεις στην εν λόγω έρευνα, έντονη είναι η πεποίθηση (85%) ότι οι κρατικές συντάξεις θα μειωθούν περαιτέρω. Η ιδιωτική ασφάλιση και συγκεκριμένα η ανάγκη για καλύψεις υγείας αναδεικνύονται ως τρίτη βασική προτεραιότητα στην κατηγορία ιεράρχησης των προβλημάτων ενός μέσου νοικοκυριού, μετά την εκπαίδευση των παιδιών και την κάλυψη βασικών αγαθών επιβίωσης.

Από τα στοιχεία προκύπτει επίσης ότι ο λόγος για τον οποίο οι πολίτες θα επέλεγαν ένα ιδιωτικό ασφαλιστικό προϊόν ποικίλλει. Οι απαντήσεις, ωστόσο, συγκλίνουν ότι το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού αντιλαμβάνεται την ιδιωτική ασφάλιση ως αναγκαιότητα. Συγκεκριμένα, σε ποσοστό:

  • 25% οι ερωτηθέντες απαντούν ότι θεωρούν την ιδιωτική ασφάλιση ως λύση για την εξασφάλιση των ιδίων και των οικογενειών τους, ποσοστό που φθάνει το 45% εάν υπολογιστεί η απάντηση αυτή ως δεύτερη επιλογή.
  • 20% έως 30% ότι είναι αναγκαίο κακό.
  • 14% έως 32% ότι εξασφαλίζει προστασία.
  • 13% έως 27% ότι καλύπτει κάποια ανάγκη.
  • 11% έως 22% ότι συνιστά υπευθυνότητα και πρόνοια για το μέλλον.
  • 7% έως 12% ότι πρόκειται για πολυτέλεια.
  • 6% έως 13% ότι συνιστά επένδυση.
  • 5% έως 8% ότι είναι σπατάλη.

Η υγεία καταγράφεται υψηλά στις προτεραιότητες των αναγκών των πολιτών, που με βάση τις απαντήσεις στην έρευνα έρχεται ως πρώτη επιλογή στο ερώτημα για το κατά πόσον είναι πιθανό να αποκτήσουν στο άμεσο μέλλον ιδιωτικό ασφαλιστικό πρόγραμμα. Συγκεκριμένα, το 44% απαντά ότι είναι πολύ πιθανό ή σχεδόν πιθανό να καταφύγει στο άμεσο μέλλον σε ένα ασφαλιστικό προϊόν υγείας, ενώ οριακά χαμηλότερο είναι το αντίστοιχο ποσοστό σε ό,τι αφορά τα προγράμματα ζωής που ακολουθούν με 40% και τα προγράμματα σύνταξης με 39%. Το κρατικό σύστημα υγείας αξιολογείται από το 62% του πληθυσμού ως καθόλου ικανοποιητικό ή λίγο ικανοποιητικό, ενώ απογοήτευση εκφράζει το 66% του πληθυσμού, που θεωρεί ότι οι ιατρικές παροχές υγείας θα μειωθούν στο μέλλον, έναντι 26% που θεωρεί ότι θα αυξηθούν. Υψηλό είναι το ποσοστό εκείνων –συγκεκριμένα 7 στους 10– που απαντούν ότι θα ήθελαν να εξασφαλίσουν καλύτερες παροχές υγείας μέσω ενός ιδιωτικού προγράμματος περίθαλψης.

Αν και οι ομαδικές ασφαλίσεις μέχρι πρόσφατα δεν ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένες στην Ελλάδα, τελευταία αυτό φαίνεται να αλλάζει. Ο Α. Δένδης εξηγεί σχετικά: «Πράγματι έχει αρχίσει να αλλάζει και ολοένα και περισσότεροι εργοδότες στρέφονται προς τη λύση της ομαδικής ασφάλισης, μία τάση που στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες είχε αρχίσει εδώ και πολλά χρόνια. Η αλλαγή που σημειώνεται τα τελευταία χρόνια οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι ο ανταγωνισμός-εγχώριος και διεθνής- έχει αυξηθεί, ενώ παράλληλα η αγορά εργασίας βρίσκεται υπό πίεση, η οικονομία να έχει υποστεί μεγάλη συρρίκνωση, γεγονός που έχει επηρεάσει σημαντικά τη λειτουργία των επιχειρήσεων και έχει οδηγήσει τους εργοδότες στην αναζήτηση λύσεων για να απαντούν στις ανάγκες των εργαζομένων τους να τους κρατούν ικανοποιημένους και παραγωγικούς, ενώ ταυτόχρονα να μπορούν να υποστηριχθούν από τους εταιρικούς προϋπολογισμούς. Σημαντικό ρόλο έχει επίσης παίξει και η σημαντική συρρίκνωση των παροχών δημόσιας ασφάλισης. Από τη μία πλευρά λοιπόν, οι εργοδότες πιέζονται να ελέγξουν τα κόστη τους αλλά και από την άλλη πλευρά, οι εργαζόμενοι ανησυχούν για το μέλλον τους και ανατρέχουν στον εργοδότη τους προκειμένου να καλύψουν το κενό που δημιουργεί η ανεπαρκής προσφορά της δημόσιας ασφάλισης. Ανάμεσα στα σημαντικά ευρήματα της EBTS, εκείνο που παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι ο φόβος. Ένα εξαιρετικά υψηλό ποσοστό των εργαζόμενων (96%) ανησυχεί για την κατάρρευση των συνταξιοδοτικών ταμείων, ενώ πολλοί αγωνιούν για το πώς θα ανταπεξέλθουν οικονομικά, στην περίπτωση ατυχήματος (69%) ή σοβαρής ασθένειας (62%). H προσφορά λοιπόν ενός ευέλικτου ομαδικού προγράμματος είναι μία λύση που, χωρίς να αυξήσει σημαντικά τα κόστη μίας επιχείρησης, μπορεί να βοηθήσει στην κάλυψη των αναγκών και εργοδοτών και εργαζομένων».

Για την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα αναφορικά με την ομαδική ασφάλιση, ο Γ. Πλωμαρίτης λέει χαρακτηριστικά: «Σίγουρα η σήμερα οικονομική συγκυρία δεν είναι η καλύτερη. Πολύς λόγος γίνεται για μειώσεις των αποδοχών και απολύσεις προσωπικού, δημιουργώντας το ερώτημα αν υπάρχει αγορά για ομαδικές ασφαλίσεις σήμερα. Την περίοδο που διανύουμε, οι παροχές των Κοινωνικών ταμείων μειώνονται δραστικά. Σε αυτό το περιβάλλον εξαιρετικής αβεβαιότητας, ανασφάλειας και περικοπών, η ομαδική ασφάλεια αντισταθμίζει αποτελεσματικά τις όποιες απώλειες των εργαζομένων. Σύμφωνα με σχετικές έρευνες που αφορούν την ικανοποίηση των εργαζομένων, η ομαδική ασφάλιση θεωρείται πολύ σημαντική σε σχέση με άλλες παροχές. Το ανθρώπινο δυναμικό εξακολουθεί να είναι το σημαντικότερο κεφάλαιο μιας επιχείρησης και η συμβολή του στην ανάπτυξή της είναι καθοριστική. Είναι, λοιπόν, κρίσιμη επιλογή της κάθε εταιρείας να θέσει σε προτεραιότητα την πρόσθετη εξασφάλιση των εργαζομένων από απρόβλεπτα γεγονότα».