Οι ομαδικές ασφαλίσεις αποτελούν ένα ανθρωποκεντρικό εργαλείο στα χέρια των επιχειρήσεων ιδιαίτερα στις μέρες μας που το Εθνικό Σύστημα Υγείας φαίνεται να διανύει μία από τις πιο κρίσιμες περιόδους, με τις υπηρεσίες του να λαμβάνουν συνεχώς όλο και περισσότερες αρνητικές κριτικές. Η ανασφάλεια σε αυτόν τον τομέα αγγίζει το σύνολο των εργαζομένων, ενώ η εξασφάλιση πρόσβασης σε αυτόν θεωρείται πλεονέκτημα.

Τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα έχει περιέλθει αναμφισβήτητα σε μία περίοδο «λιτότητας». Ο ορισμός που αποδίδεται σε αυτήν τη λέξη δεν είναι άλλος από τον περιορισμό των εξόδων. Στο δημόσιο τομέα η προσπάθεια δημιουργίας ενός κράτους ικανού να ελέγχει και να διαχειρίζεται με το βέλτιστο δυνατό τρόπο τα κονδύλια που προέρχονται από έσοδα ή χρηματοδοτήσεις, και ο εξορθολογισμός του σε κάθε επίπεδο λειτουργίας πραγματοποιείται με γνώμονα τη λιτότητα.

Συγχωνεύσεις ή καταργήσεις οργανισμών, μείωση δαπανών, κινητικότητα υπαλλήλων και περιορισμός των εξόδων αποτελούν τον κανόνα, ενώ επιλέγονται πρακτικές που θέτουν ως στόχο τη δημιουργία ενός βιώσιμου κρατικού μηχανισμού. Στον ιδιωτικό τομέα τα αποτελέσματα της κρίσης επιβεβαιώνουν την επιλογή αντίστοιχων πρακτικών και προσπάθεια περιορισμού των εξόδων μέσω ανάλογων ενεργειών. Σε μία περίοδο κρίσης, η επιλογή πρακτικών λιτότητας μπορεί να οδηγήσει στη δημιουργία ενός βιώσιμου οργανισμού, ιδιαίτερα αν εξετασθεί σε επίπεδο κράτους όπου η δυσλειτουργία του τα τελευταία χρόνια οφείλεται κατά κόρον σε λάθος επιλογές.

Τι γίνεται όμως όταν αυτές αφορούν τον τομέα Υγείας, όπου οι αλλαγές αποτελούν πλέον καθημερινό φαινόμενο καθώς βρισκόμαστε σε ένα μεταβατικό στάδιο, δείχνοντας να δυσχεραίνουν την πρόσβαση των πολιτών σε αξιοπρεπείς υπηρεσίες; Ποια είναι η συμβολή του ιδιωτικού τομέα και πώς τα ομαδικά προγράμματα ασφαλίσεων μπορούν να προσφέρουν μία ουσιαστική παροχή με αμφίπλευρα οφέλη;

Το πλαίσιο
Τα τελευταία δύο χρόνια, έχει δημιουργηθεί ένα νέο Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου με σκοπό την παροχή υπηρεσιών υγείας από έναν ενιαίο εθνικό φορέα. Ο Εθνικός Οργανισμός Παροχής Υπηρεσιών Υγείας, γνωστός σε όλους ως ΕΟΠΥΥ, ξεκίνησε να λειτουργεί από1η Ιανουαρίου 2012, αν και αρχικά είχε προγραμματιστεί η έναρξη του για τον Ιούλιο του 2011. Σε αυτόν εντάχθηκε η πλειονότητα των ασφαλιστικών ταμείων: ΙΚΑ, ΟΓΑ, ΟΑΕΕ, ΟΠΑΔ, ΤΥΔΚΥ, ΝΑΤ, ΤΑΥΤΕΚΩ, ΕΤΑΑ, ΕΤΑΠ-ΜΜΕ με βασική επιδίωξη την ισότιμη πρόσβαση των πολιτών σε ένα ενιαίο σύστημα.

Αυτή η αλλαγή όμως δεν ήταν και η μοναδική. Οι παροχές που προσέφεραν τα ταμεία μεμονωμένα, συρρικνώθηκαν σημαντικά με τη σύσταση του νέου αυτού φορέα. Οι ασφαλισμένοι φαίνεται να επιβαρύνονται περισσότερο για τη πραγματοποίηση διάφορων εξετάσεων, καθώς είτε θα επιλέξουν να τις κάνουν στις δομές του Εθνικού Συστήματος Υγείας, ερχόμενοι αντιμέτωποι με μεγάλες λίστες αναμονής, είτε θα επιβαρυνθούν με συμμετοχή 15% για τη πραγματοποίησή τους σε ιδιωτικά κέντρα.

Επιπρόσθετα, μειώθηκε σημαντικά η αμοιβή των ιατρών, τέθηκε ανώτατο όριο στις τιμές και τις ποσότητες υγειονομικού υλικού που αντιστοιχούν σε κάθε ασθενή, ενώ πραγματοποιήθηκαν συγχωνεύσεις κλινικών και τμημάτων στα δημόσια νοσοκομεία. Στις 4 Δεκεμβρίου η νομοθετική πρωτοβουλία του Υπουργείου Υγείας για αύξηση του ανώτατου αριθμού των επισκέψεων ανά μήνα, των συμβεβλημένων ιατρών του ΕΟΠΥΥ, σε 400 επισκέψεις από 200, πραγματοποιήθηκε με γνώμονα να διασφαλιστεί η δυνατότητα πρόσβασης των ασφαλισμένων σε ιατρούς.

Παρά τις προσπάθειες αυτές όμως, οι ασφαλισμένοι φαίνεται να αδυνατούν να κλείσουν ραντεβού με κάποιον συμβεβλημένο ιατρό, καθώς αυτά εξαντλούνται από τις πρώτες κιόλας ημέρες του μήνα, ερχόμενοι αντιμέτωποι με μία μακροσκελή λίστα αναμονής. Η κατάσταση στα δημόσια νοσοκομεία της χώρας είναι ακόμη πιο απογοητευτική, καθώς το έργο τους δυσχεραίνεται από τις ελλείψεις προσωπικού (κινητικότητα ιατρικού και διοικητικού προσωπικού) και από τις συνεχείς απεργίες των ιατρών, υποβαθμίζοντας ακόμη περισσότερο την ποιότητα και τη δυνατότητα ανταπόκρισης στις ανάγκες των πολιτών, με τις συνθήκες νοσηλείας στις κλινικές του δημοσίου να είναι ανεπαρκείς. Μέσα σε αυτό το έκρυθμο πλαίσιο το οποίο έχει διαμορφωθεί η αναζήτηση εναλλακτικών ή συμπληρωματικών επιλογών που να εξασφαλίζουν την πρόσβαση σε παροχές υγείας, ορίζεται ως επιτακτική στις μέρες μας.

Ιδιωτική ασφάλιση
Παρά το γεγονός ότι η παραγωγή ασφαλίστρων κινήθηκε πτωτικά το 2013, με μείωση 16,9% στις Ασφαλίσεις Ζωής, και 5% στις Ασφαλίσεις κατά Ζημιών (Ιανουάριος – Οκτώβριος 2013) σύμφωνα με την Ένωση Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος, όπως και στους περισσότερους κλάδους της ελληνικής οικονομίας, φαίνεται ότι η ιδιωτική ασφάλιση κερδίζει σταθερά έδαφος έναντι της Δημόσιας. Όλο και περισσότεροι πολίτες εκφράζουν το ενδιαφέρον να αναβαθμίσουν και να συμπληρώσουν τις παροχές κοινωνικής ασφάλισης, ειδικά στα σημεία που αυτή αδυνατεί να καλύψει τις ανάγκες τους.

Η εύρεση εναλλακτικών ή συμπληρωματικών λύσεων τόσο σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη όσο και σε συνταξιοδοτικά προγράμματα, ενισχύουν τη δυναμική του ασφαλιστικού κλάδου στη χώρα μας, ο οποίος καλείται με τη σειρά του να προσφέρει προγράμματα που να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες και τα κενά που παρουσιάζονται από το Δημόσιο Σύστημα Υγείας. Λαμβάνοντας λοιπόν υπόψιν την ανάγκη των πολιτών να μεριμνήσουν και να εξασφαλίσουν οι ίδιοι την πρόσβαση σε παροχές υγείας καθώς και το συνταξιοδοτικό τους μέλλον, αρκετά είναι τα στελέχη του κλάδου που υποστηρίζουν ότι με την ορθή αναμόρφωση των προσφερόμενων προγραμμάτων, ο κλάδος των ασφαλίσεων αναμένεται να κινηθεί θετικά, καθώς τα κενά που εντοπίζονται στο δημόσιο τομέα θεωρούνται πλέον δυσαναπλήρωτα από το ίδιο το κράτος.

Ομαδική Ασφάλιση
Το ανθρώπινο δυναμικό αποτελεί το πιο σημαντικό κεφάλαιο που διαθέτει ένας οργανισμός, με τα αποτελέσματα του να διαμορφώνονται σε μεγάλο βαθμό ανάλογα με την παραγωγικότητα που το ίδιο εμφανίζει. Η ανάγκη των ανθρώπων από την άλλη, για αμεσότερη και βέλτιστη πρόσβαση σε παροχή υπηρεσιών υγείας των ίδιων αλλά και των μελών της οικογένειάς τους, είναι πιο επιτακτική από ποτέ, αν αναλογιστεί κανείς τις αλλαγές στη δημόσια κοινωνική ασφάλιση.

Οι εταιρείες αντιλαμβανόμενες την ολοένα και αυξανόμενη ανασφάλεια των στελεχών τους για τη θωράκιση της πρόσβασης σε παροχές υγείας στρέφονται ακόμη και σήμερα στην παροχή προγραμμάτων ομαδικής ασφάλισης. Παρά το γεγονός ότι οι περισσότεροι οργανισμοί έρχονται αντιμέτωποι με τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης που αντιμετωπίζουμε τα τελευταία χρόνια, αντιλαμβάνονται πλήρως τα οφέλη που προσδίδουν τα προγράμματα ομαδικών ασφαλίσεων τόσο για τους ίδιους όσο και για το ανθρώπινο δυναμικό τους.

Ένα πρόγραμμα ομαδικής ασφάλισης αποτελεί παροχή από την πλευρά των εταιρειών, καλύπτοντας τα στελέχη σε τομείς όπως ασφάλιση ζωής, ασφάλιση ατυχημάτων, αναπηρίας, απώλειας εισοδήματος, ιατροφαρμακευτικής και νοσοκομειακής περίθαλψης κ.ά. Αρκετές άλλωστε είναι και οι έρευνες που αναδεικνύουν τη χρήση τους ως εργαλεία με ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα, καθώς βρίσκονται στις υψηλότερες θέσεις ανάμεσα στις επιπρόσθετες παροχές που επιθυμούν να προσφέρουν οι οργανισμοί και επιθυμούν να λάβουν τα στελέχη αντίστοιχα.

Ανάγκες
Οποιαδήποτε παροχή αποφασίζει να προσφέρει μία εταιρεία προς τους εργαζόμενούς της επιλέγεται με γνώμονα την κάλυψη κάποιας ανάγκης και την αποκόμιση του οφέλους που αυτή εσωκλείει. Στην περίπτωση των προγραμμάτων ομαδικής ασφάλισης, οι ανάγκες που καλούνται να καλύψουν είναι πολλές και μάλιστα πολυεπίπεδες. Σύμφωνα με τον Ernesto Di Giorgio, Διευθυντή Ασφαλίσεων Ζωής και Υγείας, AXA Ασφαλιστική «Σε ότι αφορά στο κομμάτι της υγείας τα ομαδικά προγράμματα καλύπτουν έξοδα για τον εργαζόμενο και τα μέλη της οικογένειάς του, τα οποία μπορεί να πραγματοποιηθούν εντός ή εκτός νοσοκομείου.

Η κάλυψη παρέχεται τόσο σε δημόσια νοσηλευτήρια όσο και σε ιδιωτικά. Επιπλέον, τα προγράμματα μπορούν να λειτουργήσουν είτε συμπληρωματικά με τις παροχές του δημόσιου φορέα είτε αυτόνομα. Αυτό, εξασφαλίζει ηρεμία στους ασφαλισμένους των προγραμμάτων αυτών, καθώς τους παρέχεται κάλυψη ανεξάρτητα από τις παροχές του Ταμείου Κοινωνικής Ασφάλισης τους» καταλήγει ο ίδιος. Στο ίδιο κλίμα και ο Γιώργος Κώτσαλος, Corporate Sales Manager, MetLife Alico αναφέρει: «Στα πλαίσια του σύγχρονου περιβάλλοντος, οι παροχές Ομαδικής Ασφάλισης στοχεύουν να:

  • Συμπληρώσουν τις παροχές του Κύριου Φορέα Ασφάλισης.
  • Παρέχουν ουσιαστική οικονομική στήριξη και βοήθεια στον εργαζόμενο και την οικογένειά του σε περιπτώσεις σοβαρών προβλημάτων Υγείας και αιφνίδιων γεγονότων.
  • Ενισχύσουν την εταιρική κουλτούρα, προσφέροντας ηρεμία, ασφάλεια και παρακίνηση στον εργαζόμενο και να
  • Ενδυναμώσουν το κοινωνικό προφίλ της εταιρείας με έμπρακτο ενδιαφέρον για τους ανθρώπους της».

Προγράμματα
Τα προγράμματα ομαδικής ασφάλισης που επιλέγουν οι εταιρείες, καλύπτουν τους εργαζόμενους σε διάφορους τομείς όπως ασφάλιση ζωής, ατυχημάτων, ανικανότητα για εργασία, ιατροφαρμακευτική, νοσοκομειακή και εξωνοσοκομειακή περίθαλψη, μητρότητας, συνταξιοδοτικά προγράμματα κ.ά. Μπορεί να απαιτείται η μηδενική συμμετοχή των στελεχών στα ασφάλιστρα, ή ακόμη και η συμμετοχή τους με κάποιο μικρό ποσοστό. Σε κάθε περίπτωση όμως οι παροχές εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από το πρόγραμμα που θα επιλέξει η ίδια η εταιρεία να προσφέρει.Σύμφωνα με τον E. Di Giorgio «Τα ομαδικά προγράμματα αφορούν συνήθως καλύψεις Υγείας, Αποταμίευσης, Ζωής και Ανικανότητας. Συγκεκριμένα, ανάλογα με τις ανάγκες των εργαζομένων και του εργοδότη καλύπτουν:

  • Έξοδα νοσοκομειακής και εξωνοσοκομειακής περίθαλψης από ατύχημα ή Ασθένεια.
  • Επίδομα σε περίπτωση νοσηλείας, χειρουργικής επέμβασης, σοβαρής ασθένειας, τοκετού κ.λπ.
  • Κεφάλαιο στους δικαιούχους σε περίπτωση απώλειας ζωής του Ασφαλισμένου από ατύχημα ή ασθένεια.
  • Εφάπαξ κεφάλαιο ή μηνιαία παροχή σε περίπτωση μόνιμης ή πρόσκαιρης ολικής ανικανότητας για εργασία από ασθένεια ή ατύχημα.

Τέλος, το μεγάλο όφελος της ομαδικής ασφάλισης είναι το προσιτό κόστος ασφάλισης με ταυτόχρονη πρόσβαση σε υψηλού επιπέδου υπηρεσίες και παρόχους υγείας» καταλήγει ο ίδιος.

Επιλογή Παρόχου
Όταν μία εταιρεία αποφασίσει να προσφέρει κάποιο πρόγραμμα ομαδικής ασφάλισης στο ανθρώπινο δυναμικό της οφείλει να εξετάσει αρκετές παραμέτρους, ώστε να επιλέξει τον κατάλληλο συνεργάτη για την ίδια. Οι πιο βασικές είναι οι ακόλουθες:

Ανάγκες: Για τη διαμόρφωση του κατάλληλου προγράμματος η εταιρεία θα πρέπει να ορίσει σε πρώτο χρόνο τις ανάγκες που επιθυμεί να καλύψει μέσω αυτής της παροχής. Δηλαδή επιθυμεί να προσφέρει ένα πρόγραμμα που να καλύπτει μόνο τυχόν ιατροφαρμακευτικές δαπάνες και νοσοκομειακή περίθαλψη ή θα περιλαμβάνει και κάποιο συνταξιοδοτικό πρόγραμμα;

Βαθμίδα: Το επόμενο στοιχείο που οφείλει να ορίσει η εταιρεία είναι το σύνολο των στελεχών στο οποίο επιθυμεί να παρέχει αυτά τα προγράμματα. Θα αφορά την πλειονότητα των στελεχών της ή μόνο τα υψηλόβαθμα στελέχη της; Αυτό βέβαια μπορεί να μεταβληθεί στην πορεία καθώς συνδέεται με άμεσο τρόπο με το κόστος του προγράμματος που θα του προτείνει ο εξωτερικός συνεργάτης.

Κόστος: Μία προσέγγιση του ποσού που είναι σε θέση να καλύψει για κάθε στέλεχος που θα ενταχθεί στο πρόγραμμα ομαδικής ασφάλισης μπορεί να γίνει έστω και προσεγγιστικά πριν την επιλογή του συνεργάτη. Επίσης, επιθυμεί να επωμισθεί εξ’ ολοκλήρου το κόστος του προγράμματος ή να συμμετέχουν σε αυτό και τα στελέχη με κάποιο μικρό ποσοστό;

Διάρκεια: Το χρονικό διάστημα για το οποίο η εταιρεία επιθυμεί να προσφέρει κάποιο πρόγραμμα ομαδικών ασφαλίσεων, αποτελεί και την τελευταία παράμετρο που οφείλει να ορίσει.

Οι εταιρείες έχοντας δημιουργήσει ένα πλαίσιο, στηριζόμενοι στα προαναφερόμενα, θα ξεκινήσουν την αναζήτηση του συνεργάτη εκείνου που θα κληθεί να δημιουργήσει το πλέον κατάλληλο πρόγραμμα για τις ίδιες. Η εταιρεία που θα αναλάβει την παροχή ενός ομαδικού ασφαλιστηρίου οφείλει να δημιουργήσει και να προτείνει στη συνέχεια εναλλακτικές επιλογές που θα ικανοποιούν με το βέλτιστο δυνατό τρόπο τις ανάγκες της εταιρείας και των ανθρώπων της.

Συνεργασία
Μετά τον προσεκτικό σχεδιασμό του πλαισίου στο οποίο θα κινηθεί η παροχή του συγκεκριμένου προγράμματος και την επιλογή του εξωτερικού συνεργάτη που θα μας το προσφέρει η συνεργασία με αυτόν παραμένει ουσιαστική. Οφείλει να είναι συνεχής και να δοθούν στοιχεία απαραίτητα για τη δημιουργία κατάλληλων εξατομικευμένων προγραμμάτων. Σχετικά με τη συνεργασία ο Γ. Κώτσαλος αναφέρει: «Η συνεισφορά και η συνεργασία με τον πάροχο είναι καθοριστικής σημασίας στη διαμόρφωση των κατάλληλων παροχών για τον Οργανισμό.

Έτσι, απαραίτητο είναι να αφουγκράζεται τις ανάγκες της εταιρείας και των εργαζομένων της, και να συνδυάζει τεχνογνωσία και εμπειρία, ώστε να προσφέρει ευέλικτες λύσεις υψηλής ανταποδοτικής αξίας, εξασφαλίζοντας τη μακροχρόνια βιωσιμότητα των παροχών και την προστασία της εταιρικής δαπάνης». «Ο ρόλος του παρόχου είναι καθοριστικής σημασίας ώστε να σχεδιαστεί το καλύτερο δυνατό πρόγραμμα ασφαλιστικής κάλυψης των μελών μίας εταιρείας» εξηγεί ο Ε. Di Giorgio και συνεχίζει: «Συγκεκριμένα, πέραν του ότι γνωρίζει ενδελεχώς τις παροχές της Κοινωνικής Ασφάλισης, μπορεί να προτείνει τις απαραίτητες καλύψεις για μια ολοκληρωμένη προστασία.

Λαμβάνοντας υπόψη τις δυνατότητές του εργοδότη, αναλύει τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων και επιλέγει καλύψεις που ανταποκρίνονται σε αυτές και προσθέτουν στους ίδιους και τις οικογένειές τους προστιθέμενη αξία. Επίσης, αρκετοί εργοδότες, θεωρώντας ευθύνη τους να βοηθούν τους ανθρώπους τους να προστατεύουν την υγεία και την ευεξία τους, επιλέγουν ολοκληρωμένα προγράμματα παροχών, μέσω των οποίων διαφοροποιούνται σε σύγκριση με την αγορά και ενισχύουν τη δέσμευσή των εργαζομένων τους» καταλήγει ο ίδιος.

Οφέλη προς κάθε κατεύθυνση
Τα προγράμματα ομαδικών ασφαλίσεων αποτελούν μία ιδανική παροχή αναλογιζόμενοι τις σύγχρονες ανάγκες, καθώς θέτουν στο επίκεντρο τον άνθρωπο και προσπαθούν να καλύψουν σε μεγάλο βαθμό τα κενά που δημιουργεί το δημόσιο σύστημα υγείας. Η πρόσβαση σε παροχές υπηρεσιών υγείας είναι ουσιαστικές, ενώ τα οφέλη των προγραμμάτων αυτών είναι ορατά σε κάθε επίπεδο.

Επιχειρήσεις
Για τις επιχειρήσεις που επιλέγουν να προσφέρουν κάποιο ομαδικό ασφαλιστήριο τα οφέλη μπορούν να κατηγοριοποιηθούν στα ακόλουθα:

  • Ενίσχυση του employee engagement, μειώνοντας αισθητά την ανασφάλεια των στελεχών τους με την εξασφάλιση πρόσβασης σε παροχές υπηρεσιών υγείας.
  • Δημιουργία μίας ισχυρής εταιρικής κουλτούρας και συνείδησης, καθώς η εταιρεία αποδεικνύει με έμπρακτο τρόπο τον ανθρωποκεντρικό της χαρακτήρα.
  • Διαμόρφωση ενός καλού εργασιακού περιβάλλοντος, μεριμνώντας για την υγεία του ανθρώπινου δυναμικού.
  • Ανάδειξη του κοινωνικού προσώπου της εταιρείας, αποδεικνύοντας το πραγματικό της ενδιαφέρον για τα στελέχη της, παρέχοντας τη δυνατότητα προστασίας τους από την ανεπάρκεια του δημόσιου συστήματος υγείας.
  • Διακράτηση και προσέλκυση ταλέντων.
  • Κίνητρο υψηλής παραγωγικότητας, με δεδομένο τους ισχυρούς δεσμούς που αναπτύσσουν τα στελέχη με την εταιρεία τους. Η παροχή των συγκεκριμένων προγραμμάτων από την πλευρά των εταιρειών αποτελεί απόδειξη της αναγνώρισης τους ως συνεργάτες.

Ανθρώπινο δυναμικό
Αντίστοιχα, για το ανθρώπινο δυναμικό τα οφέλη από κάποιο πρόγραμμα ομαδικής ασφάλισης είναι τα εξής:

  • Μέσω των ομαδικών ασφαλιστηρίων τα στελέχη αναβαθμίζουν και συμπληρώνουν σε μεγάλο βαθμό τις παροχές κοινωνικής ασφάλισης.
  • Μειώνεται αισθητά η ανασφάλεια που νιώθουν για τους ίδιους και τα μέλη της οικογένειάς τους σχετικά με ιατροφαρμακευτικές δαπάνες και νοσοκομειακή περίθαλψη.
  • Δημιουργείται ένα προστατευτικό πλαίσιο σε απρόβλεπτες καταστάσεις (π.χ. ατύχημα, ασθένεια, απώλεια εισοδήματος κ.ά.).
  • Απολαμβάνουν μία έμμεση αύξηση εισοδήματος, η οποία μακροπρόθεσμα αποδεικνύεται περισσότερο συμφέρουσα από μία μισθολογική αύξηση.
  • Απαλλάσσεται από το κόστος της ατομικής ασφάλισης, εφόσον μέχρι τώρα πραγματοποιούσε κάποια ιδιωτική ασφάλιση για τον ίδιο ή/και την οικογένειά του.

Σε κάθε περίπτωση η ομαδική ασφάλιση του ανθρώπινου δυναμικού αποτελεί ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, προσθέτοντας παράλληλα αξία στην ίδια την επιχείρηση και δημιουργώντας ισχυρούς και σταθερούς δεσμούς συνεργασίας.