Οι Ομαδικές Ασφαλίσεις σήμερα, στην εποχή της «ανασφάλειας» και της διαρκούς υποβάθμισης του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, αναδεικνύονται σε ανταγωνιστικό πλεονέκτημα των σύγχρονων εταιρειών που στοχεύουν στη δημιουργία ενός ικανοποιημένου και αποδοτικού ανθρώπινου δυναμικού. Τα οφέλη δε που προσφέρουν είναι τόσο σημαντικά που ξεπερνούν τα όρια της εταιρείας και του εργαζόμενου και αγγίζουν το σύνολο της κοινωνίας.

Οι Ομαδικές Ασφαλίσεις είναι για την ελληνική ασφαλιστική αγορά ένας νέος σχετικά θεσμός, ο οποίος μετράει ουσιαστικά λίγες δεκαετίες ευρείας αποδοχής και ανάπτυξης και συνδέεται με την οικονομική ανάπτυξη που άρχισε να σημειώνεται στη χώρα μετά τη δύσκολη περίοδο της δεκαετίας του 1950. Διαδεδομένος ευρύτατα σε ανεπτυγμένες οικονομικά χώρες (κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε πολλές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης), στη χώρα μας άρχισε να γίνεται γνωστός, ως θεσμός, παράλληλα με αυτόν της Ατομικής Ασφάλισης Ζωής. Οι Ομαδικές Ασφαλίσεις συνδέθηκαν άμεσα με την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, η οποία από τα μέσα περίπου της δεκαετίας του ‘60 άρχισε να κινείται σε μία εντυπωσιακή αναπτυξιακή τροχιά. Τα προγράμματα των Ομαδικών Ασφαλίσεων που από τότε τέθηκαν σε εφαρμογή σε διάφορες επιχειρήσεις που δρουν και αναπτύσσονται σε όλους τους κλάδους της ελληνικής οικονομίας, γρήγορα συνιστούν ένα ισχυρό αποτελεσματικό κίνητρο στη μάχη για τη βελτίωση της παραγωγικότητας και την προσέλκυση νέων δυναμικών στελεχών από τις επιχειρήσεις. Έρχονται δηλαδή οι Ομαδικές Ασφαλίσεις να προστεθούν ως άμεση παροχή, όπως την είχαν προβλέψει οι επιχειρηματίες που πίστευαν ότι μόνο με κίνητρα η ανθρώπινη δραστηριότητα γίνεται αποτελεσματικότερη.

Οι Ομαδικές Ασφαλίσεις σήμερα αναδεικνύονται σε αποφασιστικής σημασίας επιχειρηματικό «όπλο» για την προσέλκυση υποψηφίων αλλά και τη διατήρηση υψηλών επιπέδων ικανοποίησης και δέσμευσης του ανθρώπινου δυναμικού. Και αυτό γιατί διανύουμε μία ιδιαίτερα δύσκολη εποχή που έχει ως συνέπεια τη διαρκή υποβάθμιση των παροχών των κοινωνικών φορέων και την αδυναμία του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης να ικανοποιήσει τις ανάγκες των εργαζομένων. Ως εκ τούτου, τα επίπεδα ανασφάλειας των εργαζομένων αυξάνονται διαρκώς, μία ανασφάλεια που εντείνεται περαιτέρω και από την κακή εικόνα που έχουν οι περισσότεροι έλληνες πολίτες για τη δημόσια υγεία. Όπως σημειώνει, άλλωστε, πολύ εύγλωττα, ο Φίλης Αθηναίος, COO, Globassure Insurance Agents S.M.P.C.: «Η διαρκής επιδείνωση της ποιότητας των υπηρεσιών της δημόσιας υγείας παράλληλα με τη δυσμενή εξέλιξη της οικονομικής κατάστασης των συνταξιοδοτικών ταμείων οδηγούν ολοένα και περισσότερους καταναλωτές στις λύσεις που προσφέρει η ασφαλιστική αγορά. Καθώς η οικονομική στενότητα του κάθε νοικοκυριού καθιστά τις ατομικές/οικογενειακές ασφαλιστικές λύσεις δυσπρόσιτες, η ομαδική ασφάλιση καθίσταται ως η τελευταία εναλλακτική για την πρόσβαση σε ποιοτικές υπηρεσίες υγείας και σύνταξης».

Ο κοινωνικός ρόλος των Ομαδικών Ασφαλίσεων
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να σημειωθεί ότι, πέρα από τα οφέλη που προσφέρουν σε επιχειρήσεις και εργαζόμενους και τα οποία θα αναλύσουμε παρακάτω, με δεδομένη τη σημερινή κοινωνικοοικονομική δομή, οι Ομαδικές Ασφαλίσεις μπορούν να διαδραματίσουν ένα διπλά κοινωνικό ρόλο.

Ο πρώτος από τους ρόλους αυτούς συνδέεται άμεσα με τους εργαζόμενους και έχει σχέση με την ασφάλεια που η κοινωνική ασφάλιση δεν είναι σε θέση να του προσφέρει. Στην περίοδο που διανύουμε, όπου η κρίση είναι εμφανής σε όλους τους τομείς της κοινωνικής και οικονομικής ζωής, κυρίαρχο στοιχείο στη ζωή του ίδιου του εργαζόμενου είναι η ανασφάλεια από την οποία διακατέχεται. Η ανασφάλεια αυτή, που οφείλεται είτε σε αίτια σχετικά με την εκτέλεση της εργασίας στους χώρους εργασίας (εργατικά ατυχήματα από μη επαρκή προφυλακτικά μέτρα) είτε σε αίτια άσχετα αλλά σχετικά με τον τρόπο ζωής στις σύγχρονες μεγαλουπόλεις (πολλαπλασιασμός των καρδιοπαθειών ή και άλλων ασθενειών εξαιτίας της ρύπανσης του περιβάλλοντος), έχει επηρεάσει άμεσα την ψυχολογία και την κοινωνική συμπεριφορά του εργαζόμενου. Και φυσικά εκείνο που ενισχύει αυτή την ανασφάλεια είναι ο κίνδυνος της ανεργίας, ο κίνδυνος δηλαδή να βρεθεί ο εργαζόμενος ανά πάσα στιγμή χωρίς εργασία, με όλες τις καταστρεπτικές συνέπειες για τον ίδιο και το περιβάλλον του. Για την εξάλειψη ή τον περιορισμό έστω του αισθήματος της ανασφάλειας των εργαζομένων, η κοινωνική ασφάλιση, τουλάχιστον με τον τρόπο που λειτουργεί μέχρι σήμερα, δεν έχει να προτείνει αποτελεσματικά μέτρα.

Ακριβώς ένας από τους ρόλους που καλούνται να διαδραματίσουν οι Ομαδικές Ασφαλίσεις είναι αυτός: να καλύψουν τα κενά που αφήνει η κοινωνική ασφάλιση στην περίθαλψη των εργαζομένων, να αποκαταστήσουν την αξιοπρέπεια τους και να ανυψώσουν το ηθικό τους, όταν αυτά πλήττονται από άστοχους χειρισμούς ή παραλείψεις της πολιτείας.

Για να συλλάβουμε τώρα την άλλη πτυχή του κοινωνικού ρόλου των Ομαδικών Ασφαλίσεων είναι ανάγκη πρώτα να κατανοήσουμε το αληθινό νόημα του ρόλου που οι επιχειρήσεις, με τη μορφή των οικονομικών μονάδων, διαδραματίζουν μέσα στον οικονομικό και κοινωνικό χώρο όπου αναπτύσσονται.

Συνεπώς, οι Ομαδικές Ασφαλίσεις, ενώ αποτελούν ένα από τα κίνητρα που μία εταιρεία εφαρμόζει με σκοπό τη μεγιστοποίηση των επιχειρηματικών αποτελεσμάτων, εξυπηρετούν ταυτόχρονα και άμεσα έναν κοινωνικό σκοπό, γιατί συνδέονται με τον σημαντικότερο συντελεστή επιτυχίας της επιχειρηματικής δράσης, τον άνθρωπο, τον εργαζόμενο και κατ’ επέκταση την κοινωνία.

Προγράμματα Ομαδικών Ασφαλίσεων
Οι Ομαδικές Ασφαλίσεις διαχωρίζονται και ταξινομούνται ανάλογα με το είδος της ασφαλιζόμενης ομάδας σε τρεις κατηγορίες:

  • Ομαδικές ασφαλίσεις εργαζομένων στον ίδιο εργοδότη
  • Ομαδικές ασφαλίσεις μελών Σωματείων, Ομάδων, Συλλόγων, Συνδικάτων κ.ά.
  • Ομαδικές ασφαλίσεις χρεωστών τραπεζών, δανειοληπτών πιστωτικών ιδρυμάτων μέσω καρτών κ.ά.

Σκοπός των ομαδικών ασφαλιστηρίων συμβολαίων είναι να καλύψουν ανάγκες οι οποίες δεν μπορούν να καλυφθούν από την κοινωνική ασφάλιση, καθώς επίσης και να βελτιώσουν το επίπεδο των υφιστάμενων παροχών.


Πολλά προγράμματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν γι’ αυτόν το σκοπό. Τα πιο σημαντικά είναι:

Ομαδική Ασφάλεια ζωής περιορισμένης διάρκειας: Η ασφάλεια ζωής αυτού του τύπου δίνει τη δυνατότητα στην οικογένεια του θανόντος, εφόσον αυτός πεθάνει στο περιορισμένο διάστημα του εργασιακού του βίου, ή σε άλλο περιορισμένο διάστημα που θα συμφωνηθεί, να λάβει ένα σημαντικό επίδομα έτσι ώστε να συνέλθει πιο γρήγορα από την τραγωδία. Είναι δεδομένο ότι το εισόδημα κάθε μέλους της οικογένειας δημιουργεί ένα επίπεδο ζωής το οποίο συνηθίζεται να θεωρείται μόνιμο και κεκτημένο. Οι συνέπειες της απώλειας του εισοδήματος αυτού μπορούν να αλλοιώσουν δραματικά το επίπεδο ζωής μιας οικογένειας και να αναστείλουν σημαντικά μελλοντικά σχέδια των εναπομεινάντων μελών, είτε αυτά αφορούν καταναλωτικές ανάγκες, είτε πάγια έξοδα, είτε ψυχαγωγία, είτε σπουδές των παιδιών ή ακόμα και οικονομική στήριξη τρίτων ατόμων. Το εισόδημα αυτό δεν μπορεί να αναπληρωθεί με κανένα άλλο μέσο εκτός από την ασφάλιση. Η ασφάλιση αυτού του τύπου μπορεί να δοθεί μόνη της σαν αυτοδύναμο πρόγραμμα ή σε συνδυασμό με άλλες καλύψεις υγείας.

Ομαδική ασφάλεια θανάτου και ανικανότητας από ατύχημα: Μπορεί να δοθεί μεμονωμένα ή σε συνδυασμό με την ασφάλιση ζωής περιορισμένης διάρκειας. Παρέχει το ασφαλισμένο κεφάλαιο που θα συμφωνηθεί σε περίπτωση θανάτου από ατύχημα εντός ή εκτός εργασιακού χώρου. Επίσης, προσφέρει πολύ σημαντικά κεφάλαια σε περίπτωση μόνιμης αναπηρίας από ατύχημα και μεγάλα επιδόματα σε περίπτωση που η ανικανότητα είναι μεν μόνιμη, αλλά δεν είναι απαγορευτική για την εξάσκηση κάποιου επαγγέλματος. Η φύση των κινδύνων που καλύπτονται από αυτό το ασφαλιστήριο έχουν τα χαρακτηριστικά της σπανιότητας αλλά και της μεγάλης δραματικότητας και του πόνου.

Μικτή ομαδική ασφάλιση ζωής και συνταξιοδότησης: Αυτού του είδους η ομαδική ασφάλεια καλύπτει τις πιο κεφαλαιώδεις ανάγκες του ανθρώπου: Την κάλυψη του θανάτου και την κάλυψη της συνταξιοδότησης. Προηγείται αναλογιστική μελέτη έτσι ώστε να διαπιστωθεί το ακριβές ποσό που θα απολεσθεί από το μισθό των εργαζομένων όταν αυτοί θα συνταξιοδοτηθούν. Το κοινωνικό σύστημα ασφάλισης θα καλύψει ένα ποσοστό επί των μισθών που λαμβάνονται στο σύνολο του εργασιακού βίου του κάθε μισθωτού. Το ποσό που θα λείπει θα σημαίνει αυτόματη πτώση του επιπέδου ζωής που έχει εξασφαλισθεί. Η ασφάλιση μέσω προγράμματος συνταξιοδότησης είναι η πιο δημοφιλής, η πιο σίγουρη και η πιο ασφαλής λύση παγκοσμίως.

Μικτή εθελοντική ομαδική ασφάλιση ζωής και συνταξιοδότησης με αναδοχή: Είναι η ίδια ασφάλιση με την προηγούμενη αλλά με κάποιες ουσιαστικές διαφορές: Την πληρωμή των ασφαλίστρων την αναλαμβάνουν εξ ολοκλήρου οι εργαζόμενοι και η συμμετοχή είναι εθελοντική. Η επιχείρηση έχει το ρόλο του αναδόχου, δηλαδή αποτελεί το κέλυφος και το σημείο αναφοράς που νομιμοποιεί την ύπαρξη ενός ομαδικού ασφαλιστηρίου.

Ομαδική ασφάλεια ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης: Αποτελεί την πιο διαδεδομένη μορφή ομαδικής ασφάλισης στην Ελλάδα. Οι ατέλειες του Εθνικού Συστήματος Υγείας και η ανάγκη για ελευθερία επιλογών και αναζήτηση ποιοτικότερων υπηρεσιών υγείας ωθούν τους εργοδότες στην επιλογή αυτών των ασφαλιστηρίων.

Ομαδική κάλυψη ανικανότητας: Υπάρχουν δύο ειδών κίνδυνοι ανικανότητας. Οι βραχυχρόνιοι και οι μακροχρόνιοι. Οι συνέπειες εφόσον συμβούν είναι από σοβαρές μέχρι καταστροφικές. Οι καλύψεις βραχυχρόνιας ανικανότητας καλύπτουν από ατύχημα ή ασθένεια τον εργαζόμενο μετά από ένα περιστατικό το οποίο κρίνεται ιάσιμο εντός των επομένων 2 ετών. Οι καλύψεις μακροχρόνιας ανικανότητας ενεργοποιούνται όταν ένα περιστατικό κριθεί μόνιμο και μη ιάσιμο. Μπορούν να προσφέρουν κάλυψη μέχρι την ηλικία της συνταξιοδότησης. Οι παροχές που δίνει αυτό το πρόγραμμα είναι είτε εφάπαξ είτε μηνιαίες.

Ομαδική κάλυψη περιουσιακών στοιχείων: Η ασφάλιση κατοικίας πρώτης, εξοχικής ή δευτερεύουσας και η ασφάλιση των οχημάτων της οικογένειας μπορούν να γίνουν αντικείμενο ομαδικής ασφάλισης των εργαζομένων μιας επιχείρησης, είτε σαν αυτόνομο ομαδικό είτε ενισχύοντας την βάση ενός ήδη υφιστάμενου συμβολαίου. Μπορούν να συμφωνηθούν σημαντικές καλύψεις με πολύ μειωμένο ή και καθόλου κόστος προς όφελος των εργαζομένων.

«Αν και υπάρχουν διάφορες καλύψεις και εναλλακτικές, ένα βασικό πρόγραμμα ομαδικής ασφάλισης πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον τα κάτωθι:

  • Ιατροφαρμακευτική Περίθαλψη: Η βασική κάλυψη στα ομαδικά συμβόλαια της αγοράς – το αυτονόητο, η δυνατότητα πρόσβασης σε ιδιωτικές υπηρεσίες υγείας, εντός ή εκτός νοσοκομείου.
  • Προληπτικός Έλεγχος Υγείας (το γνωστό check-up): Η ύπαρξη της παροχής αυτή σε συνδυασμό με την Ιατροφαρμακευτική Περίθαλψη και με μία εσωτερική ενέργεια υπενθύμισης, προάγει στους υπαλλήλους την πρόληψη ως μέρος ενός υγιεινού τρόπου ζωής και διαχείρισης της υγείας.
  • Ανικανότητα / Απώλεια Εισοδήματος: Η ανικανότητα να εργαστείς είναι κρίσιμη για την οικονομική επιβίωση ενός νοικοκυριού. Ιδιαίτερα σημαντική κάλυψη σε ορισμένες επαγγελματικές ειδικότητες.

Φυσικά, βάσει του προϋπολογισμού της κάθε εταιρείας, μπορούν να προστεθούν διάφορες επιπλέον καλύψεις: Ασφάλεια Ζωής, Προσωπικό/Τροχαίο Ατύχημα, Σύνταξη κ.α.», εξηγεί ο Φ. Αθηναίος.


Οφέλη και πλεονεκτήματα
Τα οφέλη των προγραμμάτων ομαδικών ασφαλίσεων είναι πολλαπλά τόσο για την εταιρεία όσο και για τον εργαζόμενο. Η πράξη έχει δείξει ότι οι συνέπειες από την εφαρμογή των Προγραμμάτων των Ομαδικών Ασφαλίσεων επιδρούν θετικά στη ψυχολογική κατάσταση των εργαζομένων. Και ο λόγος είναι εμφανής.

Με την εφαρμογή και τη λειτουργία ενός προγράμματος Ομαδικής Ασφάλισης ο εργαζόμενος βλέπει ότι του δίνεται η δυνατότητα να νοσηλευτεί σε μια θέση νοσοκομείου ή κλινικής καλύτερη από εκείνη που του παρέχει η κοινωνική ασφάλιση ή να νοσηλευτεί σε νοσοκομείο ή κλινική της αρεσκείας του (όταν αυτά δεν είναι συμβεβλημένα με τους οργανισμούς της κοινωνικής ασφάλισης), να επισκεφτεί ή να καλέσει στο σπίτι του, σε περίπτωση ανάγκης, τον προσωπικό του γιατρό, να αγοράσει φάρμακα ή να υποβληθεί σε παρακλινικές εξετάσεις σε εργαστήρια ή ιατρεία της δικής του επιλογής. Επιπλέον, δεν θα μείνει χωρίς εισόδημα αν εξαιτίας κάποιας ασθένειας ή λόγω ατυχήματος, δεν είναι σε θέση να εργαστεί για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα (πρόσκαιρη ανικανότητα για εργασία) ή, τέλος, ότι η οικογένεια του ή ο ίδιος θα εισπράξουν ένα σημαντικό ποσό μετά τον θάνατό του ή την μόνιμη ολική ανικανότητα του για εργασία (ισόβια αναπηρία).

Ασφαλώς μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα ο εργαζόμενος αισθάνεται ασφαλέστερος, αποβάλει σε μεγάλο βαθμό το καθημερινό του άγχος, εργάζεται απρόσκοπτα, κεντρίζεται το φιλότιμο του, αρχίζει να βλέπει την επιχείρηση όχι με την οπτική και την ψυχολογία του εκμεταλλευομένου, όχι το χώρο όπου αναγκαστικά προσέρχεται για να εξασφαλίσει την επιβίωσή του. Αρχίζει να εξοικειώνεται με την ιδέα ότι η επιχείρηση είναι κομμάτι από το δικό του εαυτό. Και όπως είναι ευνόητο όλα αυτά σημαίνουν εργασία με μεγαλύτερη απόδοση, κάτι που είναι το ζητούμενο από τις σύγχρονες εταιρείες.

Όπως υπογραμμίζει ο Φ. Αθηναίος: «Τα προγράμματα ομαδικής ασφάλισης προσφέρουν:

Στον εργοδότη:

  • Προσέλκυση & διακράτηση ταλαντούχων υπαλλήλων, με την προσθήκη της παροχής της ασφάλισης στο «πακέτο» των παροχών.
  • Μείωση απουσιών & αύξηση παραγωγικότητας, με την πρόληψη αλλά και την άμεση αντιμετώπιση προβλημάτων υγείας.
  • Δημιουργία ενός παραγωγικού, φορολογικά αποδεκτού εξόδου έως €1.500 ανά εργαζόμενο.
  • Συνεισφορά στην θετική εικόνα της εταιρείας, σύμφωνη με τις βασικές αρχές της σύγχρονης εταιρικής διακυβέρνησης.

Στον υπάλληλο:

  • Πρόσβαση σε ιδιωτικές υπηρεσίες υγείας, στις οποίες δεν θα είχε την οικονομική δυνατότητα να απευθυνθεί μεμονωμένα,
  • Κάλυψη προϋπαρχουσών ασθενειών του ιδίου ή μέλους της οικογένειας του, που δεν θα μπορούσε να καλύψει ατομικά.
  • Αίσθημα ασφάλειας & σιγουριάς, για τις πιθανές οικονομικές συνέπειες ενός προβλήματος υγείας στην οικογένειά του».

Ακριβώς λόγω των πολλαπλών πλεονεκτημάτων που προσφέρουν οι ομαδικές ασφαλίσεις, ο ίδιος εξηγεί ότι: «Τα προγράμματα ομαδικής ασφάλισης απευθύνονται σε όλες τις εταιρείες – όλοι οι υπάλληλοι έχουν την ανάγκη ποιοτικών υπηρεσιών υγείας. Τα κριτήρια που είναι πρωταρχικά στη σύναψη ενός ομαδικού συμβολαίου είναι:

  • Επαρκής Προϋπολογισμός: Κατ’ αρχάς, καθότι τα προγράμματα αυτά είναι μακροπρόθεσμα και οι υπάλληλοι υπολογίζουν στην κάλυψη που τους προσφέρει η εταιρεία, δεν είναι εύκολο να διακοπούν. Πρέπει το ετήσιο κόστος ασφάλισης να είναι μέσα στον οικονομικό σχεδιασμό της εταιρείας, ακόμη και σε μία πιθανή αρνητική πορεία των οικονομικών δεδομένων στο μέλλον.
  • Δομή Εταιρείας, Αριθμός & Ειδικότητες Προσωπικού: Μία εταιρεία με 10 άτομα προσωπικό έχει σαφώς λιγότερες εναλλακτικές και διαπραγματευτική ισχύ σε σχέση με μία εταιρεία με 100 άτομα προσωπικό. Παράλληλα, υπάλληλοι που απασχολούνται με χειρωνακτικές εργασίες ή σε ανθυγιεινό περιβάλλον έχουν προφανώς αυξημένες ανάγκες κάλυψης σε σχέση με έναν υπάλληλο γραφείου».

Ιστορική αναδρομή
Ανέκαθεν ο άνθρωπος αντιδρούσε -ενστικτωδώς έστω-, κατά των κινδύνων που απειλούσαν τη ζωή και τη σωματική του ακεραιότητα. Το ρόπαλο και το κοντάρι, η ασπίδα και η περικεφαλαία, ήταν τα πρώτα μέσα προστασίας της ζωής του ανθρώπου, έναντι των άγριων θηρίων αλλά και των συνανθρώπων του. Η ομαδική συμβίωση, άλλωστε, υπήρξε το πρώτο δείγμα ενωμένης δύναμης για την προστασία και διάσωση του ανθρώπινου γένους, καθώς και για τη διαφύλαξη των αγαθών της πρωτόγονης οικιακής οικονομίας.Η δια μέσου των αιώνων εξέλιξη του ανθρώπου και ιδιαίτερα από την επινόηση των πρώτων πλωτών μέσων και την μέσω αυτών ανάπτυξη του υπερπόντιου εμπορίου, εξέθεσε τη ζωή και την επιχειρηματική δραστηριότητα του ανθρώπου σε νέους κινδύνους, εξαιρετικά επαχθείς, εάν βέβαια ληφθούν υπόψη η δριμύτητα του υγρού στοιχείου και οι ατέλειες των τότε πλωτών μέσων. Ήδη έχουμε τα πρώτα δείγματα αποτίμησης πιθανού κινδύνου από το 2123 π.Χ στους Κώδικες του Βαβυλώνιου Βασιλιά Χαμουραμπί, βάσει των οποίων καταρτίζονταν διάφορες εμπορικές συμφωνίες που μπορούν να παρομοιαστούν με προδρόμους των ασφαλιστικών συμβάσεων. Ο Νόμος των Ροδίων καθιερώνει ήδη από το 916 π.Χ. τον όρο της «Γενικής Αβαρίας», για τους κινδύνους της θαλάσσιας επιχείρησης – ο οποίος μάλιστα αποτελεί θεμελιώδη όρο ακόμα και στα σύγχρονα ασφαλιστήρια της θαλάσσιας ασφάλισης.

Το δίκαιο της «Γενικής Αβαρίας» το συναντάμε ακόμα στους Πανδέκτες του Αυτοκράτορα Ιουστινιανού (527-565 μ.Χ.), οι οποίοι έχουν δανειστεί πολλές διατάξεις από το Νόμο των Ροδίων. Στους Πανδέκτες συναντάμε και το θεσμό της ισόβιας προσόδου, που είναι παραπλήσιος με αυτόν της σύγχρονης ασφάλισης ζωής. Αλλά και οι αρχαίοι Έλληνες, ως πρωτοπόροι του υπερπόντιου εμπορίου δεν έμειναν αδρανείς μπροστά στους κινδύνους της θάλασσας, γεγονός που αποδεικνύεται από το θεσμό του «ναυτοδανείου» που αναφέρει στους λόγους του ο Αθηναίος Ρήτορας Δημοσθένης – ένας θεσμός που με παραλλαγές επέζησε μέχρι τα μέσα του 19ου μ.Χ. αιώνα. Στην αρχαία Αίγυπτο και αργότερα στην αρχαία Ελλάδα, οι ιστορικοί συναντούν ένα σύστημα αντιμετώπισης των εξόδων κηδείας, που αναπτύχθηκε μέσα στο πλαίσιο διαφόρων θρησκευτικών οργανώσεων. Οι οργανώσεις αυτές συγκέντρωναν εισφορές από τα μέλη τους για να εξασφαλίσουν μία κηδεία με όλες τις προβλεπόμενες τελετουργικές διαδικασίες. Κατά την Ρωμαϊκή εποχή επιχειρείται μία εμπειρική εκτίμηση της προσόδου της ανθρώπινης ζωής, μάλλον για νομοθετικούς βέβαια σκοπούς παρά για ασφαλιστικούς. Την ίδια εποχή εμφανίζονται και τα πρώτα “burial clubs” (λέσχες ταφής). Οι λέσχες αυτές απευθύνονται στις ευρύτερες μάζες και μπορεί κάνεις να τις θεωρήσει τον πρόδρομο όχι μόνο της ασφάλισης εξόδων κηδείας και ενδεχομένως της ασφάλισης θανάτου, αλλά ακόμα και των “Friendly Societies” (Aλληλασφαλιστικών Ενώσεων), που άκμασαν για αρκετούς αιώνες και εξακολουθούν να υφίστανται ακόμα και σήμερα, ιδιαίτερα στο Ηνωμένο Βασίλειο και τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.

Βλέπουμε, λοιπόν, ότι ενώ κατά την αρχαιότητα η ασφαλιστική δραστηριότητα περιορίζεται στη θαλάσσια ασφάλεια -που αποτελεί και το αρχαιότερο ασφαλιστικό είδος-, παρόλα αυτά ο ιστορικός μελετητής μπορεί να ανιχνεύσει τα πρώτα σημάδια ασφάλισης πάνω στην ανθρώπινη ζωή.