Τα προγράμματα εκπαίδευσης και ανάπτυξης είναι απαραίτητα σε κάθε εταιρεία που στοχεύει στην ανάπτυξη. Μέσα από αυτά οι εταιρείες βοηθούν τους εργαζομένους να αναπτύξουν δεξιότητες ζωτικές για την εργασία τους αλλά και για τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα της εταιρείας. Το ανθρώπινο κεφάλαιο για πολλές εταιρείες σήμερα αποτελεί ανταγωνιστικό πλεονέκτημα και είναι αναπόσπαστο περιουσιακό στοιχείο.

Για να είναι αποτελεσματικά και να συνεισφέρουν στην ολική προσπάθεια της εταιρείας, τα προγράμματα εκπαίδευσης και ανάπτυξης πρέπει να έχουν τα ακόλουθα χαρακτηριστικά: Βασικός γνώμονας κάθε προγράμματος εκπαίδευσης και ανάπτυξης πρέπει να είναι ο στρατηγικός προσανατολισμός: Τα προγράμματα εκπαίδευσης και ανάπτυξης θα πρέπει να έχουν ως στόχο την υποστήριξη των επιχειρηματικών στόχων της εταιρείας. Δεν θα πρέπει να αναπτύσσονται και να εφαρμόζονται προγράμματα τα οποία δεν παράγουν αποτελέσματα απευθείας συνδεδεμένα με τους στρατηγικούς στόχους ή τις επιχειρηματικές πρωτοβουλίες. Θα πρέπει να υπάρχει ρητή ευθυγράμμιση μεταξύ των προγραμμάτων εκπαίδευσης και ανάπτυξης, των μαθησιακών αλλά και των στρατηγικών στόχων.

Θετική σχέση μεταξύ κόστους και οφέλους: Η εκπαίδευση δε θα πρέπει να είναι μόνο στρατηγικά συνδεδεμένη, αλλά να υπόκειται στις ίδιες μετρήσεις, όπως και κάθε άλλη επιχειρηματική δραστηριότητα. Θα πρέπει να υπάρχει απόδοση της επένδυσης είτε βραχυπρόθεσμα είτε μακροπρόθεσμα. Οι εταιρείες, εν τω μεταξύ, έχουν αρχίσει και συνειδητοποιούν ότι πολλά από τα προγράμματα εκπαίδευσης και ανάπτυξης μπορεί να χρειαστούν χρόνια για να επιτύχουν τους στόχους τους. Παρ’ όλα αυτά, θα πρέπει να υπάρχει προκαθορισμένο χρονοδιάγραμμα για κάθε πρόγραμμα εκπαίδευσης και ανάπτυξης, στο τέλος του οποίου θα πρέπει να αξιολογείται.

Τα εκπαιδευτικά προγράμματα θα πρέπει να υποστηρίζονται από τις βασικές στρατηγικές, τη δομή, την πολιτική και τις υπόλοιπες πρακτικές της εταιρείας: Οι εταιρείες οι οποίες εισπράττουν πραγματική απόδοση στην επένδυσή τους διασφαλίζουν ότι τα προγράμματα ανάπτυξης είναι ευθυγραμμισμένα και υποστηρίζονται από όλους τους βασικούς τομείς της επιχείρησης όπως τη δομή, την ιεραρχία, τα κέντρα λήψης αποφάσεων, τις αξίες, το σχεδιασμό, τον προϋπολογισμό, τη διάχυση των πληροφοριών, τη διαδικασία αξιολόγησης, την πολιτική ανταμοιβής και αναγνώρισης, τη διαδικασία στελέχωσης καθώς και την πολιτική διαδοχής. Η άμεση σύνδεση των προγραμμάτων εκπαίδευσης με τα παραπάνω βοηθά στην οριοθέτηση και παράλληλα ενισχύει την επίτευξη των επιθυμητών αποτελεσμάτων.

Κατά την εφαρμογή των εκπαιδευτικών προγραμμάτων θα πρέπει να γίνεται η χρήση όλων των μέσων που διαθέτει η εταιρεία: Μέσα από τη χρήση πολλαπλών διαύλων ενισχύεται η επιτυχία των προγραμμάτων και διασφαλίζεται ότι οι εργαζόμενοί αποκτούν τις σωστές δεξιότητες, στο σωστό χρόνο, με το σωστό τρόπο και στο επιθυμητό κόστος. Μερικά από τα μέσα που είναι διαθέσιμα στην πλειοψηφία των εταιρειών είναι τα σεμινάρια, οι προσομοιώσεις (role-plays), η εκπαίδευση κατά τη διάρκεια της εργασίας και η ηλεκτρονική μάθηση (e-learning). Κάθε προσέγγιση προσφέρει πολλαπλά πλεονεκτήματα και πρέπει να εξετάζεται ανά περίπτωση ποια ταιριάζει περισσότερο στους στόχους της εταιρείας.

Σε ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα τόσο η εταιρεία όσο και ο εργαζόμενος πρέπει να μοιράζονται την ευθύνη: Πολλές εταιρείες αξιοποιούν την ικανότητα και τις δυνατότητες των εργαζομένων μέσα από προγράμματα εκπαίδευσης και ανάπτυξης που επιλέγει ο ίδιος ο εργαζόμενος. Οι εργαζόμενοι καλούνται να προσδιορίσουν τις δικές τους ανάγκες, να δημιουργήσουν ατομικά σχέδια εκπαίδευσης και ανάπτυξης, και να αναζητήσουν νέες ευκαιρίες μάθησης. Ανάλογα με το είδος της κουλτούρας που ένας οργανισμός προσπαθεί να δημιουργήσει, η ευθύνη πέφτει στον ίδιο εργαζόμενο, στον προϊστάμενο, στους συναδέλφους του, καθώς και στην ίδια την εταιρεία.

Οι στρατηγικές εκπαίδευσης και ανάπτυξης μπορεί να διαφέρουν από εταιρεία, σε εταιρεία αλλά όλες έχουν ως κοινό στόχο τη διοχέτευση και διατήρηση της γνώσης σαν ένα από τα σημαντικότερα περιουσιακά της στοιχειά. Είναι το περιουσιακό στοιχείο που επιτρέπει στους εργαζομένους να είναι πιο αποτελεσματικοί και να αναπτύσσουν τις επιθυμητές δεξιότητες. Εκπαίδευση προσαρμοσμένη στην φύση της εργασίας: Γνώσεις και δεξιότητες που αποκτώνται μέσα από προγράμματα εκπαίδευσης και ανάπτυξης πρέπει να είναι σχετικές και χρήσιμες τόσο για την εταιρεία όσο και για τις απαιτήσεις της εργασίας του ίδιου του ατόμου. Οι εργαζόμενοι πρέπει να συμμετάσχουν μόνο σε προγράμματα που θα ενισχύσουν την τωρινή και μελλοντική αποτελεσματικότητα της δουλειάς τους καθώς και σε προγράμματα τα όποια συνεισφέρουν στην υλοποίηση των στόχων της εταιρείας.

Εκπαίδευση και ανάπτυξη μέσα από την πράξη: Μια από τις πιο διαδεδομένες πρακτικές είναι η εκπαίδευση μέσα από την εκτέλεση εργασιών είτε σε περιβάλλον εκπαίδευσης είτε κατά τη διάρκεια της εργασίας. Πολλές εταιρείες, αντί να ξεκινούν από ένα θεωρητικό υπόβαθρο και στη συνεχεία να περιμένουν τους εργαζομένους τους να εφαρμόσουν ό,τι έμαθαν στη δουλειά τους, δίνουν στους εργαζομένους τους την ευκαιρία να μάθουν με το δικό τους τρόπο και στο δικό τους ρυθμό μέσα από την ανάθεση εργασιών που μοιάζουν με τη δική τους δουλειά.

Ό,τι αποκομίζει ένας εργαζόμενος από ένα πρόγραμμα θα πρέπει να είναι σε θέση να το μεταφέρει στην εργασία του: Ένα από τα στοιχεία που κρίνει την επιτυχία ενός προγράμματος εκπαίδευσης είναι η δυνατότητα του εκπαιδευόμενου να μεταφέρει άμεσα τη γνώση στην εργασία του. Αυτό επιτυγχάνεται μέσα από την καταλληλότητα της χρονικής στιγμής, την ποιότητα του υλικού προς μάθηση καθώς και την ποιότητα και καταλληλότητα της μεθόδου παράδοσης. Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο είναι η διατήρηση και εφαρμογή των νέων γνώσεων ή δεξιοτήτων μακροπρόθεσμα. Γνώσεις και δεξιότητες οι οποίες δεν χρησιμοποιούνται γρήγορα απομονώνονται και ξεχνιούνται.

Τα εκπαιδευτικά προγράμματα θα πρέπει να είναι συνδεμένα με άλλα προγράμματα και άλλα τμήματα της εταιρείας: Σε πολλές περιπτώσεις, η εκπαίδευση γίνεται από τους προϊσταμένους, οι οποίοι είναι παράλληλα υπεύθυνοι για τις αξιολογήσεις, τους ατομικούς ετήσιους στόχους, τις αυξήσεις, τις προαγωγές καθώς και τους ίδιους τους εργαζομένους. Ακόμη και όταν η εκπαίδευση έχει σχεδιαστεί και παραδίδεται από ένα συγκεκριμένο τμήμα, τα προγράμματα πρέπει να ανταποκρίνονται όχι μόνο στις εταιρικές ανάγκες, αλλά και στις ατομικές ανάγκες, όπως προσδιορίζονται μέσω του συστήματος αξιολόγησης και των ατομικών προγραμμάτων ανάπτυξης.

Ο τρόπος με τον οποίο η κάθε εταιρεία αντιλαμβάνεται και αντιδρά στις ανάγκες της για ανταγωνιστικό ανθρώπινο κεφάλαιο ποικίλει ανάλογα με την κατάσταση, την κουλτούρα και την ωριμότητά της. Στην εποχή μας, η αγορά γίνεται πιο απαιτητική και πιο πολύπλοκη. Τα περιθώρια λάθους μικραίνουν και πρέπει να είμαστε σε θέση να ανταποκριθούμε. Είμαστε στην εποχή της συνεχούς εξέλιξης και πρέπει να φροντίσουν οι οργανισμοί να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις και τους μηχανισμούς ώστε οι εργαζόμενοι να βρίσκονται πάντα σε θέση ισχύος. Μόνο μέσα από την εκπαίδευση, την ανάπτυξη, και τη δημιουργία περιβάλλοντος συνεχούς μάθησης μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στις απαιτήσεις των καιρών.