«Σπάνια ένας καλλιτέχνης έχει δεχτεί τόσες πολλές επιθέσεις και συκοφαντίες στην πατρίδα του και ταυτόχρονα έχαιρε βαθιάς εκτίμησης σε όλον τον κόσμο» ανέφερε ο βιογράφος του, Μάρτιν Γκότφριντ. Ο λόγος για τον κορυφαίο Αμερικανό συγγραφέα Άρθουρ Άσερ Μίλερ, έργα του οποίου φιλοξενούνται όλο και πιο συχνά στις θεατρικές σκηνές της Αθήνας.

Μαζί με τον Τένεσι Ουίλιαμς, ο Άρθουρ Μίλερ θεωρούνταν ένας από τους πιο γνωστούς και επιτυχημένους Αμερικανούς συγγραφείς μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η καθιέρωσή του προήλθε με το κλασσικό έργο «ο Θάνατος του Εμποράκου», σημείο αναφοράς του θεάτρου του 20ού αιώνα, το οποίο μαζί με τα έργα «Ήταν όλοι τους παιδιά μου», «το Τίμημα», «οι μάγισσες του Σάλεμ» είναι ευρέως γνωστά και στο ελληνικό κοινό.

Ο Α. Μίλερ γεννήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 1915 στη Νέα Υόρκη, και ήταν το δεύτερο από τα τρία παιδιά της οικογένειάς του. Η μητέρα του ήταν Αμερικανίδα δασκάλα και ο πατέρας του ήταν μετανάστης από την Πολωνία, ο οποίος κατάφερε να αποκτήσει μεγάλη περιουσία από μια βιοτεχνία και κατάστημα γυναικείων ρούχων, την οποία όμως έχασε κατά τη διάρκεια του Κραχ το 1929, γεγονός που ανάγκασε και τον Α. Μίλερ να εργαστεί σε διάφορες δουλειές για να κερδίσει τα προς το ζην. Παράλληλα, το 1935 γράφεται στη Δημοσιογραφική Σχολή του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, απ’ όπου αποφοίτησε τρία χρόνια αργότερα, έχοντας παρακολουθήσει σπουδές αγγλικής φιλολογίας και θεατρικής γραφής. Τα επόμενα χρόνια, ο Α. Μίλερ αρχίζει τη συγγραφή θεατρικών έργων και λαμβάνει διακρίσεις για τα περισσότερα από αυτά. Ενδεικτικά, το 1947 κερδίζει το Βραβείο Δράματος των Κριτικών της Νέας Υόρκης και το Βραβείο Ντόναλντσον για το έργο «Ήταν όλοι τους παιδιά μου», ενώ το 1949 είναι ο πρώτος που κερδίζει τρία βραβεία (Βραβείο Πούλιτζερ, Βραβείο Τόνι, βραβείο Κριτικών της Νέας Υόρκης), για το έργο «Ο θάνατος του εμποράκου», που τον εδραίωσε πλέον στο παγκόσμιο στερέωμα.

Τα έργα του στο σύνολό τους ασκούσαν κριτική στις ΗΠΑ, την κυβέρνηση και τον τρόπο ζωής των πολιτών, ενώ φώτιζαν τα ψεγάδια του λεγόμενου «Αμερικανικού ονείρου». Παράλληλα, ο Α. Μίλερ προβάλλει το ανθρώπινο δίλημμα ανάμεσα στο καλό και το κακό, ενώ δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην οικογένεια, την ηθική αλλά και την ατομική ευθύνη που φέρει ο καθένας απέναντι στο ίδιο του τον εαυτό και την κοινωνία συνολικά.Ποια θα ήταν, ωστόσο, η συνεισφορά του A. Μίλερ σε ένα τμήμα Ανθρώπινου Δυναμικού και ποια θέματα θα τοποθετούσε υψηλά στην προσωπική του ατζέντα; Μελετώντας πέρα από τα θεατρικά του έργα, την κοινωνική του δράση και τη σχετική του αρθρογραφία σε εφημερίδες και περιοδικά, ο ίδιος σίγουρα θα έδινε ιδιαίτερη έμφαση στην προώθηση του diversity στο εργασιακό περιβάλλον. Όντας υπέρμαχος της ελευθερίας του λόγου θα εστίαζε ταυτόχρονα στην άποψη των εργαζομένων και στη συνεχή ανάπτυξη αυτών μέσα από τη δημιουργία αντίστοιχης κουλτούρας, αφού για τον ίδιο η ατομική υπευθυνότητα αποτελούσε κινητήριο δύναμη για την εξέλιξη του ανθρώπου.