‘Έχει σταματήσει η κυκλοφορία στο δρόμο, έχεις ένα πολύ σημαντικό meeting και βλέπεις μπροστά έναν ηλικιωμένο οδηγό με ένα ακριβό αυτοκίνητο τύπου λιμουζίνα που δεν μπορεί να βάλει μπροστά τη μηχανή.
Σκέπτεσαι:
α. Γιατί να συμβαίνει αυτό σε εμένα;
β. Πότε θα τους παίρνουν την άδεια στα 70;
γ. Πού είναι η αστυνομία να βάλει τάξη στο χάος;
δ. Τι μπορώ να κάνω εγώ για να δοθεί μια λύση και να φύγω το γρηγορότερο δυνατόν;
ε. Ας κορνάρω μήπως και ξυπνήσει!
Είναι γεγονός ότι υπάρχουν μεγάλες πιθανότητες να συναντήσεις έναν ηλικιωμένο κύριο που κλείνει τον δρόμο όταν βιάζεσαι. Επίσης, υπάρχουν αυξημένες πιθανότητες να βρεθεί ένας προϊστάμενος που δεν σε συμπαθεί, να απολυθείς, να κάνει πολύ κακό καιρό τις ημέρες των διακοπών σου ή να έχει τα νεύρα του ο σύντροφός σου όταν εσύ θέλεις να μιλήσεις.
Για την ακρίβεια όλοι οι επιτυχημένοι άνθρωποι έχουν ζήσει παρόμοια προβλήματα. Αυτό που τους διαφοροποιεί είναι ότι δεν βλέπουν προβλήματα μέσα σε αυτές τις καταστάσεις, βλέπουν προκλήσεις. Μέσα από αυτές τις προκλήσεις, αναζητούν τι μπορούν να κάνουν εκείνοι για να βελτιώσουν τις συνθήκες. Παίρνουν το δάκτυλο της κατηγορίας και το στρέφουν προς τον εαυτό τους αναλαμβάνοντας 100% την ευθύνη για τη ζωή τους.
Ας δούμε λίγο τι σημαίνει «αναλαμβάνω 100% την ευθύνη για τη ζωή μου». Υπάρχει μια δεδομένη κατάσταση η οποία δεν μου αρέσει. Έχω δύο εναλλακτικές λύσεις. Η μια είναι να την αποδεχτώ και η άλλη να κάνω κάτι για να την αλλάξω. Έχουμε δημιουργήσει και μια τρίτη εναλλακτική: γκρινιάζουμε, κατηγορούμε τους άλλους και νιώθουμε αδικημένοι. Ρίχνουμε το φταίξιμο σε οτιδήποτε άλλο εκτός από τον εαυτό μας. Γιατί το κάνουμε αυτό;
Γιατί η αλλαγή, τις περισσότερες φορές, απαιτεί να βγούμε από τη βολή μας, να κάνουμε πράξεις που ίσως να μην μας κάνουν αρεστούς και να πάρουμε ρίσκο. Υπάρχουν πολλές δικαιολογίες που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε, άπειρες για την ακρίβεια. Κάποιες τοπ δικαιολογίες είναι: η κυβέρνηση, ο καιρός, οι άντρες ή οι γυναίκες αντίστοιχα, η ανεργία, οι γονείς μου, οι πλούσιοι, το σώμα μου κ.ά. Και παραπονιόμαστε παντού ή και στον ίδιο μας τον εαυτό καθημερινά.
Φόρμουλα νικητών
Μπορούμε όμως να χρησιμοποιήσουμε τη φόρμουλα των νικητών. Αυτή η φόρμουλα μας λέει: Συμβάν+ Αντίδραση= Αποτέλεσμα. Όπως είπαμε το συμβάν, δεν μπορούμε να το ελέγξουμε. Πάντα θα υπάρχει κάτι αναπάντεχο, κάτι που δεν το έχουμε υπολογίσει, κάτι που δεν μας αρέσει. Αν όλα τα πράγματα έρχονταν όπως τα θέλουμε, τότε δεν ξέρω κατά πόσο θα ήταν συναρπαστική η ζωή μας! Έτσι λοιπόν παίρνουμε το συμβάν σαν δεδομένο. Για να επηρεάσουμε το αποτέλεσμα, υπάρχει μόνο ένας τρόπος: να αλλάξουμε την αντίδρασή μας. Αν έχουμε την ίδια αντίδραση, τότε θα έχουμε και το ίδιο αποτέλεσμα. Αν αλλάξουμε την αντίδραση, ξανά και ξανά και ξανά μέχρι να έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα, τότε με το νόμο των πιθανοτήτων, θα είμαστε νικητές.
Ο κακός ναύτης τα βάζει με τον καιρό, ο κακός δάσκαλος με τον μαθητή και ο κακός manager με τον υφιστάμενό του. Ο επιτυχημένος άνθρωπος με ποιον τα βάζει; Με κανέναν, ούτε καν με τον εαυτό του. Γνωρίζει ότι η ζωή είναι μια αλληλουχία από αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τις καταστάσεις. Αλλάζει την αντίδρασή του μέχρι να έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Επιμένει!
Ένας πολύ καλός τρόπος για να ξεκινήσει αυτή η αλλαγή, η οποία μας φέρνει πιο κοντά στα όνειρά μας και την προσωπική μας ολοκλήρωση είναι να κάνουμε ερωτήσεις οι οποίες ξεκινούν από «Πώς θα μπορούσα να», αντί για «Γιατί» και «Πότε», «Τι θα μπορούσα να» αντί για «Ποιος». Κάθε φορά που πας να κατηγορήσεις κάποιον ή κάτι, σκέψου τι θα μπορούσες να κάνεις εσύ για να αλλάξει η κατάσταση ή πώς θα μπορούσες εσύ να αλλάξεις τη συμπεριφορά σου ώστε να έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Αν κάνεις αυτή την άσκηση για 20 μέρες, είναι σίγουρο ότι θα ωφεληθείς πολύ και θα θελήσεις να γίνει τρόπος ζωής. Και αν κάναμε την άσκηση σε εθνικό επίπεδο, είναι σίγουρο ότι η κατάσταση στην Ελλάδα θα βελτιωνόταν.
O μοναδικός άνθρωπος που μπορεί να καταστρέψει ή να απογειώσει τη ζωή μου είναι……… συμπλήρωσε το κενό και πάρε τη ζωή σου στα χέρια σου!
