Μεταξύ… ίσων…
– Μην ανησυχείς, Μίλτο. Η προαγωγή είναι δική σου! Σου αξίζει 100%. Άλλωστε δείχνεις πια έτοιμος για partner.
– Πώς το εννοείς;
– Έχεις πάρει τουλάχιστον 10 κιλά, έχεις χάσει τα περισσότερα μαλλιά σου, η γυναίκα σου σε χώρισε και είσαι αχώριστος με τα χάπια για το στομάχι. Θες κι άλλα;
– Απαπαπα! Έχεις μια μοναδική ικανότητα να εστιάζεις στα αρνητικά. Κάνεις την κατάσταση να ακούγεται τόσο τραγική!
– Μα καλά, πώς νομίζεις ότι πείθω τους πελάτες να αγοράσουν τις υπηρεσίες μας και να αναδιοργανώσουν τις επιχειρήσεις τους; Μαύρη μαυρίλα πλάκωσε, κύριοι…
– Ουφ! Έχω άγχος πάντως. 36άρισα, είναι ή τώρα ή ποτέ. Μετά η αγορά σε φτύνει σαν κουκούτσι από χαλασμένο φρούτο…
– Ηρέμησε, λέμε. Έχω και inside information επί του θέματος. Η μικρή από το HR μιλάει στον ύπνο της. Η προαγωγή είναι δική σου, κατάδική σου!
– Χμ, κι εγώ μετά κατάδικός τους…
– Ααα, δεν θέλω υπαρξιακές αμπελοφιλοσοφίες τώρα. Τη θέλεις αγόρι μου την προαγωγή;
– Ναι…
-Δεν ακούω!
– Ναι!
– Και πάλι δεν σε ακούω!
– ΝΑΙ!!!!!!
– Έτσι μπράβο! Ambition is everything! Up or out, αγόρι μου, up or out!
– Έτσι ακριβώς…
– Αααα, δεν σε βλέπω πολύ σόι. Τι συμβαίνει;
– Δεν ξέρω. Με έχει πάρει λίγο από κάτω. Ίσως κουράστηκα, ίσως γέρασα… Προχτές η κόρη μου έγινε 3 και δεν πρόλαβα να πάω στα γενέθλιά της. Και μετά στενοχωριέμαι που φωνάζει μπαμπά τον νυν της πρώην μου.
– Νομίζω ότι κάνεις κακές παρέες τελευταία και σε έχουν επηρεάσει.
– Τι παρέες, ρε Γιώργο; Σάμπως προλαβαίνω να βγαίνω ή δουλευόμαστε και μεταξύ μας τώρα;
– Ξέρεις πολύ καλά τι εννοώ! Αυτή η τύπισσα που κυκλοφορείς…με ανησυχεί.
– Μα είναι το μόνο θετικό που μου συμβαίνει τους τελευταίους μήνες!
– Ακριβώς αυτό εννοώ! Τους τελευταίους ΜΗΝΕΣ! Την ζαριά σου την έχεις ήδη παίξει εσύ στη ζωή και ξέρουμε και οι δυο ότι είναι ζαριά χωρίς γυρισμό. Έχεις εσύ, με τη δουλειά που κάνεις, την πολυτέλεια να έχεις σχέση;
– Το ξέρω και το έχουμε συζητήσει κιόλας και με την Ελένη…
– Εεεε, μπάστα! Συζητάς και για τη δουλειά μαζί της;
– Ε, ναι…με βοηθάει να…
– Έχεις μπει σε επικίνδυνα μονοπάτια, Μίλτο. Δεν είμαστε για σοβαρά εμείς εδώ. Ρισκάρεις όσα έχεις χτίσει μέχρι τώρα; Τη φήμη, τα χρήματα, τα μπόνους, τα δωρεάν ταξίδια σε εξωτικούς προορισμούς;
– Κάποιες στιγμές νιώθω ότι είμαι ένας αποτυχημένος μαλάκας.
– Εσύ; Ααα, θα με τρελάνεις σήμερα. Νέος είσαι, ωραίος είσαι, επιτυχημένος είσαι. Σήκω, αγόρι μου, στάσου δίπλα μου και κοιτάξου στον καθρέφτη. Τι βλέπεις;
– Εεεε… Δυο μεσόκοπους με ακριβά κοστούμια;
– Και μετά κατηγορείς εμένα για μαύρη μαυρίλα. Κοίτα ξανά!
– Το ίδιο βλέπω.
– Δεν βλέπεις δηλαδή την επιτυχία προσωποποιημένη; Δεν βλέπεις δύο golden boys, που έφτασαν τόσο ψηλά ξεκινώντας από το μηδέν;
– Αν σου πω ότι δυστυχώς όχι;
– Δεν θα ασχοληθώ άλλο μαζί σου! Φρόντισε να ‘ρθεις στα συγκαλά σου μέχρι τη 13.00 που έχεις το meeting με τον Γενικό. You are walking on thin ice, my friend.
Μεταξύ…άνισων…
– Λοιπόν, Μίλτο, έχω να σου πω ένα καλό νέο και ένα κακό νέο. Επειδή στον οργανισμό μας σκεφτόμαστε θετικά, θα ξεκινήσω από το καλό νέο. Πήρες την προαγωγή, έγινες partner. Συγχαρητήρια!
– Σας ευχαριστώ πολύ.
– Δεν σε βλέπω πολύ ενθουσιασμένο. Τι τρέχει;
– Να, νιώθω μια ανησυχία για το κακό νέο. Περί τίνος πρόκειται;
– Μισό λεπτό! Νιώθω είπες; Ενδιαφέρουσα επιλογή λέξης… Έχουμε αρχίσει να μαλακώνουμε εδώ μέσα μου φαίνεται.
– Έστω, σκέφτομαι. Πάντως θέλω να ακούσω το κακό το νέο.
– Λοιπόν, Μίλτο…πώς να στο πω… Ήρθε χτες η εντολή από τα κεντρικά και πρέπει να κάνουμε περικοπές σε όλα τα επίπεδα και Τμήματα.
– Ωχ! Δηλαδή πρέπει να διώξω και από την ομάδα μου;
– Όχι, όχι, δεν θα χρειαστεί. Άλλωστε είναι αρκετά χαμηλόμισθοι για τις περικοπές που χρειάζεται να γίνουν.
– Άρα;
– Άρα… Θέλοντας να ελαχιστοποιήσουμε το ρίσκο, αποφασίσαμε να φύγεις μια και καλή μόνο εσύ.
– Τι;;;;
– Δεν υπάρχει λόγος υπερβολικών αντιδράσεων, Μίλτο. Άλλωστε θα λάβεις αποζημίωση partner!
– Και πρέπει να χαρώ με αυτό; Θα με τρελάνετε;
– Μην εξάπτεσαι, Μίλτο! Το πακέτο της αποζημίωσης είναι άκρως δελεαστικό.
– Πόσο μαλάκας είμαι! Σας έδωσα τα καλύτερά μου χρόνια και να το ευχαριστώ.
– Ααα, δεν θέλω μελοδραματισμούς.
– Τι μελοδραματισμούς, ρε γελοίε;
– Παρεκτρέπεσαι, Μίλτο, και δεν θα το ανεχτώ.
– Up or out σου λέει μετά. Παγκόσμια πρωτιά, κύριοι! Up AND out! Γιούχου! (πηδώντας πάνω στο γραφείο του Γενικού και κλοτσώντας τη φωτογραφία από την ομιλία του στο παγκόσμιο συνέδριο).
– Παρακαλώ καλέστε άμεσα την ασφάλεια! (κατεβάζει το ακουστικό συγχυσμένος).
– Και πόση είναι η δελεαστική αποζημίωση, κύριε Γενικέ, περικαλώ;
– Για αυτά θα μιλήσεις με το Λογιστήριο. Πάντως φτάνει μια χαρά για να…
– Γιατί από όλα φτάνει, ρε; Για να φέρω πίσω τη γυναίκα μου; Για να γυρίσω πίσω το χρόνο και να είμαι μπροστά στο πρώτο περπάτημα του παιδιού μου; Για να κάνω εμφύτευση μαλλιών ή για να αναιρέσω το έλκος; Γιατί από όλα φτάνει; Εεε; (αρπάζοντάς τον από τη γραβάτα).
– Μίλτο! Σε διατάζω να σταματήσεις! Αλλιώς θα …
– Αλλιώς τι; Τι άλλο αλλιώς ε;
Η πόρτα ανοίγει απότομα και εισβάλλει ωσάν θεριό ανήμερο ο σεκιουριτάς, εξοργισμένος που τον διέκοψαν βιαίως από την επαγγελματική ενασχόλησή του και έμεινε στα μισά το κατέβασμα του DVD της Τζούλιας. Αρπάζει τον Μίλτο από το γιακά και του ρίχνει και δυο αδέσποτες κλοτσιές στα πισινά ακριβώς λόγω της Τζούλιας που δεν πρόλαβε να τελειώσει.
– Μαζέψου φίλε, μην φας κι άλλες. Μπρος, προχώρα στο Λογιστήριο.
Ο Μίλτος ισιώνει το σακάκι του και βρίζοντας δυνατά ανοίγει την πόρτα του Λογιστηρίου. Τα νέα έχουν ήδη φτάσει, ο Προϊστάμενος παραμένει ατάραχος.
– Λοιπόν, ορίστε η εκκαθάρισή σας, κύριε Χατζή.
– Από πότε έγινα κύριος Χατζής, ρε Κώστα, μου λες;
– Όπως έλεγα, κύριε Χατζή, έχετε υπόλοιπο από τα έτη απασχόλησής σας 127 ημέρες αδείας και σύμφωνα με το χρόνο απασχόλησής σας στην εταιρεία το ποσό της συνολικής αποζημίωσης με την ιδιότητα του partner υπολογίζεται στα 59.460 ευρώ.
– Χμ, όχι κι άσχημα θα έλεγα.
– Βέβαια σύμφωνα με τους όρους του συμβολαίου που είχατε υπογράψει, όταν προσληφθήκατε πριν 7 χρόνια, αποζημίωση ως partner παίρνετε μόνο στην περίπτωση που έχετε κλείσει τουλάχιστον 1 χρόνο με αυτή την ιδιότητα.
– Δηλαδή;;;
– Άρα ως εκ τούτου γυρνάμε στην αποζημίωση του προηγούμενου επιπέδου, δηλαδή πέφτουμε συνολικά στα 24.769 ευρώ.
– Δηλαδή ο Γενικός πριν με έπηξε στη μούφα έτσι;
– Παρακαλώ να προσέχετε τις εκφράσεις σας για τη Διοίκηση της εταιρείας όσο ακόμα βρίσκεστε στα γραφεία μας.
– Μάλιστα, κατάλαβα. Άστο Κώστα, άστο…
– Λοιπόν, θεωρητικά όπως είπαμε είμαστε στα 24.769 ευρώ. Όμως…
– Έχει κι άλλο όμως η ιστορία;
– Όμως αφαιρούμε την έξτρα γονική παροχή, μια και πλέον είσαι χωρισμένος και δεν έχεις την κηδεμονία του παιδιού. Έτσι φτάνουμε στα 21.000 ευρώ ακριβώς.
– Άνθρακας ο θησαυρός…
– Τα σχόλια περιττεύουν. Τέλος, σύμφωνα με τη νέα νομοθεσία η αποζημίωση φορολογείται με συντελεστή φόρου 20%, άρα φτάνουμε στα 16.800 ευρώ.
– Και εδώ τελειώνει η περίοδος των εκπτώσεων;
– Παρακαλώ διαβάστε αναλυτικά ότι χρειάζεστε και υπογράψτε κάτω δεξιά.
– Δεν διαβάζω τίποτα. Τον απατεώνα δεν τον προλαβαίνεις ούτως ή άλλως. Ιδού και η τζίφρα!
– Τα χρήματα θα κατατεθούν μέχρι αύριο το πρωί στον λογαριασμό σας, κύριε Χατζή.
– Τώρα περιμένεις και ευχαριστώ; Δεν έχω τίποτα να σου πω.
Κι με ένα αίσθημα φοβερής εξάντλησης ο Μίλτος επέστρεψε, για πρώτη φορά μέσα σε 7 χρόνια, στο σπίτι του πριν τις 21.00. Η Ελένη ήταν ήδη εκεί και μαγείρευε.
– Επ! Τι έκπληξη είναι αυτή; Πώς και έτσι νωρίς; Τι έγινε με την προαγωγή;
Τη φίλησε συγκρατημένα, νιώθοντας τόσο καλά στην αγκαλιά της.
– Τι να σου πρωτοπώ δεν ξέρω…Μου έδωσαν την προαγωγή και μετά με σχόλασαν.
– Τι;;;
– Όπως το ακούς.
Η βραδιά κύλησε με τους δυο τους αγκαλιά στον καναπέ, χωρίς κανένας να μιλάει. Το ένα χάδι οδήγησε στο άλλο και κατέληξαν στο κρεβάτι. Όμως οι συνέπειες της ημερήσιας πτώσης συνεχίστηκαν και το βράδυ. Αφού εκείνη αποκοιμήθηκε δίνοντάς του παρηγορητικά χάδια, ο Μίλτος σηκώθηκε προσεκτικά. Πήγε στο μπάνιο και έριξε παγωμένο νερό στο πρόσωπό του. Ένιωσε την ανάγκη να ξυριστεί. Ένιωθε τόσο βρόμικος.
– Up or out σε όλους τους τομείς, παλιόφιλε, up or out, μουρμούριζε καθώς κρατούσε κόντρα το ξυραφάκι και ξυριζόταν με δύναμη. Χρόνια είχε να κοπεί στο ξύρισμα και καμάρωνε για την προσοχή που είχε στη λεπτομέρεια. Αυτή τη φορά απλώς δεν τον ένοιαζε.
Φρεσκοξυρισμένος με ένα τσιρότο μεταξύ σαγονιού και λαιμού κι ένα μικρότερο στο δεξί μάγουλο πέρασε όλο το βράδυ μπροστά στην οθόνη υπολογίζοντας αναλυτικά τα έξοδα των επόμενων μηνών. Το ξημέρωμα τον βρήκε να κοιμάται γερμένος στο μαονένιο γραφείο του. Η οθόνη του υπολογιστή είχε κολλήσει σε σελίδα με αγγελίες εποχιακής εργασίας σε νησιά.
* the end of a golden (?) era