Μήνας: Μάρτιος 2012

Για τις «παλαιές» ισχύουν τα εξής:
Οι συλλογικές συμβάσεις που βρίσκονται σε ισχύ, ήδη 24 μήνες μέχρι την 14-2-12 ή και περισσότερο, λήγουν μετά την παρέλευση ενός έτους, δηλαδή στις 14-2-13 (εκτός κι αν λήγουν ή καταγγελθούν νωρίτερα). Οι συμβάσεις αυτές δεν θεωρούνται, αλλά ούτε έχουν μετατραπεί σε συμβάσεις ορισμένου χρόνου.

Οι συλλογικές συμβάσεις που δεν έχουν καταγγελθεί και βρίσκονται σε ισχύ για χρονικό διάστημα μικρότερο των 24 μηνών μέχρι την 14-2-12, λήγουν το αργότερο εντός 3 ετών από την ημερομηνία έναρξης ισχύος τους, εκτός κι αν λήξουν ή καταγγελθούν νωρίτερα.

Σχετικά με τους όρους εργασίας ισχύουν τα εξής:
1. Οι κανονιστικοί όροι συλλογικής σύμβασης που θα λήξει ή θα καταγγελθεί, εξακολουθούν να ισχύουν για ένα τρίμηνο από τη λήξη ή την καταγγελία τους. Αυτό σημαίνει ότι για τους ήδη εργαζόμενους εξακολουθούν να ισχύουν επί τρίμηνο οι όροι της συλλογικής σύμβασης που έληξε ή καταγγέλθηκε.

2. Οι κανονιστικοί όροι συλλογικής σύμβασης που έχει ήδη λήξει ή καταγγελθεί μέχρι την 14-02-12 ισχύουν για ένα τρίμηνο, δηλαδή μέχρι την 14-05-12. Το ίδιο ισχύει και για τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας οι οποίες έληξαν ή καταγγέλθηκαν εντός του τελευταίου εξαμήνου πριν την έναρξη ισχύος του νέου νόμου.

3. Για τις ΣΣE που έχουν λήξει ή καταγγελθεί και το διάστημα από 14.2.2012 μέχρι 14.5.2012, αποτελεί για αυτές το β΄ τρίμηνο επί του εξαμήνου της παράτασης ισχύος, συνεχίζουν να ισχύουν μέχρι 14.5.12. Αν όμως αποτελεί το α΄ τρίμηνο του εξαμήνου που διατρέχεται και δεδομένου ότι η θέσπιση τρίμηνης διάρκειας παράτασης υφίσταται από 14.2.2012, τότε αυτή η ΣΣE από 14.5.2012 δεν ισχύει, και άρα μετά το πέρας του τριμήνου αυτού εφαρμόζεται και γι’ αυτές τις ΣΣE το νέο καθεστώς εκτός κι αν, στο μεταξύ, συναφθεί νέα ΣΣE.

4. Για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας που έχουν λήξει ή καταγγελθεί και μέχρι την 14.2.2012 έχει παρέλθει και το εξάμηνο παράτασης ισχύος τους, δίνεται η παράταση του τριμήνου (14.2.2012 έως 14.5.2012) μόνο για τη σύναψη νέων Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Kαι αυτό γιατί « έχουν πάψει να παράγουν έννομα αποτελέσματα ως συλλογικές συμβάσεις και οι όροι τους έχουν απολέσει τον κανονιστικό χαρακτήρα τους, παραμένουν δε στις ατομικές συμβάσεις ως απλοί ενοχικοί όροι». Συνεπώς δεν θα ήταν ποτέ δυνατή η «αναβίωσή» τους ως Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, μιας και έχει επέλθει στην πραγματικότητα η «υποκατάστασή» τους από ενεργές ατομικές συμβάσεις εργασίας.

Aυτό ενισχύεται και από το γεγονός ότι πολλές ατομικές συμβάσεις εργασίας που ενσωμάτωσαν όρους ΣΣE που έληξαν ή καταγγέλθηκαν και έχει περάσει γι’ αυτές και το εξάμηνο της παράτασης ισχύος τους, έχουν τροποποιηθεί με νέες συμφωνίες των μερών, πράγμα που θα οδηγούσε στην αυτόματη εκ νέου και εκ του νόμου τροποποίησή τους, αντίθετα από τη βούληση των συμβαλλομένων μερών. Αυτό θα αποτελούσε καταφανή παρέμβαση στην ατομική σύμβαση.

Κατά τη διάρκεια του τριμήνου, αλλά και μετά την εκπνοή του, αν δεν συναφθεί νέα ΣΣE για τους ήδη εργαζόμενους, παραμένουν σεβαστές και ισχυρές οι ατομικές συμβάσεις εργασίας που έχουν ενσωματώσει στο περιεχόμενό τους τούς όρους αυτών των ΣΣE (που έληξαν ή καταγγέλθηκαν και πέρασε και το εξάμηνο ισχύος τους) καθώς και οι όποιες τροποποιήσεις αυτών των ατομικών συμβάσεων εργασίας.

Τι διασώζεται μετά το τρίμηνο
1. Όταν παρέλθει το τρίμηνο από τη λήξη ή την καταγγελία της ΣΣE και δεν συναφθεί νέα ΣΣE, τότε όλοι οι κανονιστικοί όροι που αφορούν επιδόματα παύουν να ισχύουν. Συνεχίζουν να ισχύουν αποκλειστικά αυτοί που αφορούν αφενός το βασικό μισθό/ημερομίσθιο (της ΣΣE που έληξε ή καταγγέλθηκε) και αφετέρου τα επιδόματα ωρίμανσης, τέκνων, σπουδών και επικινδύνου εργασίας, εφόσον τα επιδόματα αυτά προβλέπονταν στις ΣΣE που έληξαν ή καταγγέλθηκαν. Eπειδή η συγκεκριμένη προσαρμογή ορίζεται από το νόμο, δεν απαιτείται σύμφωνη γνώμη των εργαζομένων. Οποιοδήποτε άλλο επίδομα που προβλέπεται παύει να ισχύει. Με τη νέα συλλογική σύμβαση εργασίας τα μέρη μπορούν να διαπραγματευτούν και όρους πέραν των παραπάνω.

2. Όσον αφορά τη σύναψη νέας ή τροποποιημένης ατομικής σύμβασης εργασίας, εργοδότες και εργαζόμενοι μπορούν να συμφωνήσουν αμοιβές τουλάχιστον στο ύψος των νέων μισθών και ημερομισθίων της EΓΣΣE.

Αξίζει να σημειωθεί ότι τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής για τον Ιανουάριο του 2012 που θα ανακοινωθούν περίπου σε ένα μήνα, θα περιλαμβάνουν την αλλαγή του τρόπου υπολογισμού της ανεργίας, ώστε να συμπλεύσει η Ελλάδα με την Eurostat. Αν και είναι πολύ δύσκολο αυτήν τη στιγμή να υπολογιστεί η επίπτωση που θα έχει η αλλαγή στο ποσοστό της ανεργίας, εν τούτοις οι ενδείξεις οδηγούν στο συμπέρασμα ότι θα «δείξουν» ανεργία κατά μία ποσοστιαία μονάδα χαμηλότερα, από ό,τι σήμερα.

Και αυτό διότι με βάση τα στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ. τον περασμένο Νοέμβριο η ανεργία ήταν 20,9%, ενώ σύμφωνα με την Eurostat που λαμβάνει υπόψη και την εποχικότητα, η ανεργία ήταν στο 19,9%. Σύμφωνα με την ΕΛ.ΣΤΑΤ. ο αριθμός των ανέργων για το Δεκέμβριο έφτασε τα 1.033.507 άτομα. Μέσα σε έναν χρόνο από το Δεκέμβριο του 2010 έως το Δεκέμβριο του 2011, ο αριθμός των ανέργων αυξήθηκε κατά 299.862 άτομα ή ποσοστό 40,9%, ενώ σε σχέση με το Νοέμβριο, η αύξηση ήταν σχετικά μικρή 0,38% ή 3.920 άτομα.

Στους νέους η ανεργία καλπάζει, φθάνοντας στο ποσοστό 51,1%, από 39% που ήταν ένα χρόνο πριν. «Θύμα» της καλπάζουσας ανεργίας είναι και οι γυναίκες. Μία στις τέσσερις, είναι χωρίς δουλειά με το ποσοστό να διαμορφώνεται στο 25,3%, ποσοστό υπερδιπλάσιο από ό,τι τρία χρόνια πριν. Και στους άνδρες όμως τα πράγματα δεν είναι ιδιαίτερα καλά. Το ποσοστό φτάνει το 17,7%, ενώ το 2008 ήταν μόλις 6,5%. Σε ό,τι αφορά την κατάταξη των ανέργων ανά ηλικία, εκτός από τους νέους που το ποσοστό έχει ξεφύγει από κάθε πρόβλεψη και λογική, υψηλά ποσοστά παρατηρούνται για την ομάδα ηλικίας 25 – 34 ετών με 28,7% και 35 – 44 που είναι στο 17,9%.

Τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας εμφανίζονται στην Ήπειρο – Δυτική Μακεδονία με 24,5%, Μακεδονία – Θράκη με 23,1%, στην Αττική με 21,5%, ενώ πάνω από το 20% είναι στη Θεσσαλία – Στερεά Ελλάδα με 21%.