Εργασιακό στρες και η αντιμετώπισή του

Η σύγχρονη κοινωνία απαιτεί όλο και περισσότερες εργασιακές ευθύνες και υποχρεώσεις, γρήγορους και εξαντλητικούς ρυθμούς ζωής, πολλές ώρες εργασίας ενώ χαρακτηρίζεται
από έντονο ανταγωνισμό στον εργασιακό στίβο.

Έρευνες αναδεικνύουν ότι το άγχος στους εργασιακούς χώρους είναι υπαρκτό και επηρεάζει την υγεία, την ψυχοσυναισθηματική κατάσταση και την αποδοτικότητα των εργαζόμενων. Σε περιόδους οικονομικής ύφεσης, η πίεση που ασκείται στις επιχειρήσεις από το αρνητικό οικονομικό περιβάλλον επηρεάζει αναπόφευκτα και την ποιότητα των εργασιακών σχέσεων. Σε αυτό το αρνητικό περιβάλλον που δημιουργήθηκε την προηγούμενη δεκαετία, προστέθηκε το 2020 και η πανδημία COVID-19, η οποία προκάλεσε αλλαγές σε πολλούς κλάδους της οικονομίας και γενικότερα στην αγορά εργασίας. Κάτω, λοιπόν, από αυτές τις συνθήκες, το εργασιακό άγχος διογκώνεται και επιδρά τόσο στις διαπροσωπικές σχέσεις των ανθρώπων όσο και στη λειτουργία των επιχειρήσεων.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΑΓΧΟΣ;
Ως εργασιακό άγχος ορίζεται η «επιζήμια αντίδραση των ανθρώπων στην υπερβολική πίεση ή σε οποιαδήποτε άλλη μορφή απαίτησης που τους βαραίνει». Το εργασιακό στρες συνήθως εμφανίζεται και γίνεται πιο έντονο όταν υπάρχει ανισορροπία ανάμεσα στις απαιτήσεις του εργασιακού ρόλου και στις ικανότητες/δυνατότητες του εργαζομένου αλλά και στις διαθέσιμες πηγές υποστήριξης. Οι συνέπειες του εργασιακού στρες είναι πολλαπλές και ιδιαίτερα σημαντικές, όπως η μειωμένη παραγωγικότητα, η έλλειψη συγκέντρωσης, η αδυναμία ιεράρχησης προτεραιοτήτων κ.ά.
Το «εργασιακό» στρες οφείλεται, κυρίως, σε δύο παράγοντες. Ο πρώτος παράγοντας είναι το εργασιακό περιβάλλον που περιλαμβάνει τις συνθήκες εργασίας, την επαγγελματική εξέλιξη, την ανάληψη ευθυνών, τις υπερβολικές απαιτήσεις, το εξαντλητικό ωράριο κ.ά. Ο δεύτερος παράγοντας είναι ο τύπος προσωπικότητας του κάθε ατόμου, δηλαδή, αν είναι απαισιόδοξος, αγχώδης, οργανωτικός, εργασιομανής ή τελειομανής.

Το εργασιακό στρες μπορεί να εμφανιστεί με τις ακόλουθες εκφράσεις: αισθήματα άγχους και κατάθλιψης, φόβος αποτυχίας εξαιτίας προαγωγής που αυξάνει τις προσδοκίες για μεγαλύτερες επιτυχίες, συγκρούσεις-διαφωνίες με υφισταμένους/προϊσταμένους στον χώρο εργασίας, άγχος που σχετίζεται με πραγματικό ή φανταστικό κίνδυνο απώλειας εργασίας, άγχος ή θλίψη που σχετίζεται με παράπονα, λόγω έλλειψης επαγγελματικής ικανοποίησης ή υπερβολικών εργασιακών ευθυνών. Γενικότερα, υπάρχουν τα ψυχολογικά συμπτώματα (ευερεθιστότητα, αισθήματα αβεβαιότητας και ανασφάλειας, διαρκής ανησυχία, έλλειψη διάθεσης και κινήτρου, μειωμένη αυτοπεποίθηση, θυμός), τα σωματικά συμπτώματα (κούραση, αλλαγές στην όρεξη, πονοκέφαλοι, δυσκολίες στον ύπνο, ναυτία, αυξημένοι καρδιακοί παλμοί) και τα συμπεριφορικά συμπτώματα (δυσκολία στη λήψη αποφάσεων και στη συγκέντρωση, μειωμένη επίδοση και κριτική ικανότητα, δυσκολία σε εργασίες που θεωρούνται απλές).

Όταν σε έναν εργασιακό χώρο, το στρες των εργαζομένων γίνεται ολοένα πιο αισθητό, τότε εμφανίζονται προβλήματα όπως: έλλειψη ικανοποίησης από την εργασία, μειωμένη απόδοση και παραγωγικότητα, προστριβές ανάμεσα στους εργαζόμενους και απουσία ή παραίτηση από την εργασία. Κατά συνέπεια, η αναζήτηση τρόπων αντιμετώπισης των δυσάρεστων καταστάσεων στον εργασιακό χώρο αποτελεί επιτακτική ανάγκη.

Σε ατομικό επίπεδο, ο εργαζόμενος θα πρέπει να ακολουθήσει ορισμένες ατομικές τεχνικές, για να αποβάλλει το στρες, όπως: να υιοθετήσει έναν θετικό τρόπο σκέψης, να κάνει σωματική άσκηση και υγιεινή διατροφή, να χρησιμοποιήσει το χιούμορ ως μηχανισμό απώθησης δυσάρεστων καταστάσεων και να αποκτήσει κάποια ευχάριστη και δημιουργική ενασχόληση. Ακόμη, ο αυτό-έλεγχος μπορεί να αποτελέσει έναν τρόπο για να αποφευχθεί/αντιμετωπιστεί το στρες, όπως επίσης και η δικτύωση με άλλους ανθρώπους αποτελεί άλλον έναν σημαντικό τρόπο αντιμετώπισης του άγχους, μιας και έρευνες έχουν επιβεβαιώσει ότι οι άνθρωποι πρέπει να έχουν κοινωνική υποστήριξη.

Από την πλευρά των επιχειρήσεων, θα πρέπει να δημιουργηθεί το κατάλληλο εργασιακό περιβάλλον. Ο συνδυασμός των απαιτήσεων της δουλειάς με τις δυνατότητες των υπαλλήλων, η παροχή κινήτρων, η θετική ενίσχυση, η εκπαίδευση των υπαλλήλων σε θέματα διαχείρισης στρες, η δυνατότητα ευελιξίας στην οργανωτική δομή ανάλογα με τις μεταβαλλόμενες κοινωνικές, οικονομικές, πολιτικές και τεχνολογικές εξελίξεις και τέλος, η ασφάλεια στην εργασία πρέπει να αποτελούν βασικές προτεραιότητες. Τόσο οι ατομικές τεχνικές όσο και η θετική παρέμβαση των επιχειρήσεων συμβάλλουν θετικά στη μείωση του στρες και οδηγούν στη δημιουργία ενός «υγιούς» εργασιακού περιβάλλοντος, ελεύθερου από πιέσεις, εντάσεις, προστριβές αλλά και καταστάσεις κρίσης.

Coaching & Mentoring: Ίδιος στόχος, διαφορετικοί δρόμοι

To coaching και το mentoring αποτελούν σημαντικές λειτουργίες για τις επιχειρήσεις και το ανθρώπινο δυναμικό, το ζητούμενο των οποίων είναι η γρήγορη ανάπτυξη ηγετικών και διαχειριστικών ικανοτήτων αλλά και οι δεξιότητες. Σε περιόδους κοσμογονικών αλλαγών στο επιχειρείν και στην οικονομία, οι δύο αυτές πρακτικές αποκτούν σημαντικότερη βαρύτητα, σχεδόν καθοριστική για την εξέλιξη επιχειρήσεων και στελεχών.

Πριν προχωρήσουμε στο τι σημαίνει coaching και τι mentoring αλλά και ποια είναι η σπουδαιότητά τους στο σύγχρονο επιχειρείν, ας δούμε την ετυμολογία των δύο αυτών λέξεων. Το coaching, όπως εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς προκύπτει ως έννοια από τον χώρο του αθλητισμού. O coach είναι ο προπονητής, ο άνθρωπος που προετοιμάζει τον αθλητή για την επίτευξη των στόχων που ο τελευταίος έχει, αναδεικνύοντας τα πλεονεκτήματα και αμβλύνοντας τα μειονεκτήματα του αθλητή. Ο όρος Μέντωρ από την άλλη, ως προς την ετυμολογική του διάσταση είναι ελληνικός. Ο Μέντωρ ήταν πρόσωπο της Οδύσσειας, στο οποίο ο Οδυσσέας είχε εμπιστοσύνη και του εμπιστεύθηκε τη διοίκηση του οίκου του φεύγοντας για τον Τρωϊκό Πόλεμο. Στην Οδύσσεια του Ομήρου, τη μορφή του Μέντορα έπαιρνε η θεά Αθηνά σε πολλές περιστάσεις, όπως για να συνοδεύσει τον Τηλέμαχο στην αναζήτηση του πατέρα του ή για να προστρέξει σε βοήθεια του Οδυσσέα κατά τη «μνηστηροφονία», δηλαδή την εξόντωση των μνηστήρων της Πηνελόπης. Κάπως έτσι, με τα χρόνια, η λέξη μέντορας κατέληξε να σημαίνει ευρύτερα τον σύμβουλο και «φίλο» που δρα ως πνευματικός οδηγός και καθοδηγητής.

ΔΥΟ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
Παρά τις ομοιότητές τους, coaching και mentoring αποτελούν δύο διαφορετικά εργαλεία ανάπτυξης του ανθρώπινου δυναμικού, κάθε ένα με τον δικό του καθοριστικό ρόλο και αξία. Μια ιδιαίτερα εύστοχη ερμηνεία των δύο εννοιών δίνει ο κορυφαίος ακαδημαϊκός, ερευνητής και συγγραφέας management και ανθρώπινου δυναμικού David Clutterbuck, σύμφωνα με την οποία, το coaching απαντά στην ερώτηση «What do you want to improve in?», ενώ το mentoring απαντά στην ερώτηση «What (or who) do you want to become?». Από εκεί και πέρα, οι ορισμοί στη διεθνή βιβλιογραφία είναι δεκάδες, κινούμενοι, ωστόσο, στην ίδια κατεύθυνση. Το coaching σύμφωνα με τον επίσημο ορισμό του International Coaching Federation είναι «ο συνεταιρισμός με τον πελάτη σε μια δημιουργική διαδικασία που προκαλεί τη σκέψη και τον εμπνέει να μεγιστοποιήσει το προσωπικό και επαγγελματικό του δυναμικό». Το mentoring είναι, σύμφωνα με τους Clutterbuck, D & Megginson, «εξειδικευμένη βοήθεια από ένα πρόσωπο σε άλλο, ώστε να γίνουν σημαντικές μεταβάσεις σε συνειδητότητα, εργασία και τρόπο σκέψης».

Η ΜΙΑ ΒΡΑΧΥΠΡΟΘΕΣΜΗ, Η ΑΛΛΗ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Το coaching δεν εστιάζει στο πρόβλημα, αλλά στην επίλυσή του και είναι πιο βραχυπρόθεσμη λειτουργία. Από την άλλη πλευρά, το mentoring είναι πιο αφηρημένη έννοια, συνιστά πιο μακροχρόνια διαδικασία και αναφέρεται στη διαδικασία μεταβίβασης γνώσης και εμπειρίας από τον mentor στον mentee με στόχο να γίνει ο τελευταίος κοινωνός της γνώσης αυτής και να την αξιοποιήσει ευρύτερα στην εργασιακή του ζωή, ενίοτε και στην κοινωνική. H αποδοχή των παραπάνω εννοιών οδηγεί στην περαιτέρω διαφοροποίηση των δύο αυτών πρακτικών. Μια από τις πρώτες διαφοροποιήσεις έχει να κάνει με την προέλευση, αφού ο coach είναι ένας επαγγελματίας του coaching, συνήθως εξωτερικός συνεργάτης, ο οποίος με την εξειδικευμένη γνώση που έχει αποκτήσει μπορεί να καθοδηγεί τα στελέχη με τα οποία συνεργάζεται. Πρόκειται για μια περισσότερο «επαγγελματική» σχέση. Ο mentor από την άλλη πλευρά, μπορεί να είναι κάποιο ανώτερο στέλεχος της ίδιας εταιρείας με τον mentee, στην οποία βρίσκεται πολλά χρόνια και να συνεργάζεται στενά μαζί του μεταλαμπαδεύοντάς του γνώσεις, εμπειρίες, πρακτικές.

ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΕΠΙΚΕΝΤΡΑ
Έτσι, το coaching έχει συγκεκριμένους στόχους, χειροπιαστούς και με υπαρκτά χρονοδιαγράμματα, ενώ το mentoring είναι λίγο πιο αφηρημένο, προσφέροντας μια προσέγγιση που κάποιες φορές μπορεί να λάβει και μια «φιλοσοφική» διάσταση, εστιάζοντας σε στάσεις, αντιλήψεις για τη ζωή και συμπεριφορές αντί για συγκεκριμένες δεξιότητες ή ικανότητες. Στην περίπτωση του mentoring, το επίκεντρο είναι το άτομο, ενώ στο coaching είναι μια συγκεκριμένη εργασία ή στόχος. Σε αυτή την πραγματικότητα, οι coaches αποχωρούν από την εταιρεία όταν ολοκληρώσουν το έργο τους, ενώ οι μέντορες εξακολουθούν να βρίσκονται στην εταιρεία, αφού αποτελούν μέλη της. Μάλιστα, οι τελευταίοι μπορεί να συνεχίσουν τον συγκεκριμένο αυτόν ρόλο για πολλά χρόνια σε νεότερους εργαζόμενους και να μεταδίδουν σε αυτούς τις γνώσεις και τις εμπειρίες τους.

Ας δούμε, όμως, μερικούς επιπλέον ορισμούς, που θα αποσαφηνίσουν ακόμα περισσότερο τις δύο λειτουργίες. Σύμφωνα με τους Green & Grant, «το coaching είναι μια διαδικασία εστιασμένη στο αποτέλεσμα που ενθαρρύνει την αυτόνομη μάθηση μέσα από τη συνεργατική στοχοθεσία, τον καταιγισμό ιδεών (brainstorming) και τον σχεδιασμό πλάνων». Τo coaching είναι μια αναστοχαστική διεργασία ανάμεσα σε coaches και coachees, η οποία βοηθά και διευκολύνει τη θετική αλλαγή μέσα από τον διαρκή διάλογο με σκοπό την επίτευξη επαγγελματικών και προσωπικών στόχων (Lai, 2014). Από την άλλη πλευρά, ο όρος «mentoring» περιγράφει τη σχέση ανάμεσα σε έναν πιο έμπειρο μέντορα και ένα λιγότερο έμπειρο, σχετικά αρχάριο mentee, που αποσκοπεί στην υποστήριξη της επαγγελματικής ανάπτυξης του δεύτερου. Ο μέντορας μπορεί να εργάζεται στην ίδια επιχείρηση, μπορεί και όχι, ωστόσο εργάζεται στον ίδιο τομέα εξειδίκευσης κι έτσι καταλαβαίνει εκ των έσω και βαθιά τα ζητήματα και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο mentee (Ragins & Kram, 2007).

Ένας επιπλέον ενδιαφέρον ορισμός για το coaching έρχεται από την Κρύστα Τζελέπη, Leadership & Team Coach, Managing Partner της Treasure Lab PC, η οποία μιλώντας στο HR Professional αναφέρει ότι το coaching είναι μια πρακτική με πολλαπλά οφέλη γι’ αυτό δεν είναι περίεργο που όλο και περισσότεροι οργανισμοί το χρησιμοποιούν σε διαφορετικά επίπεδα: executive coaching, leader as a coach, team & group coaching, ανάπτυξη κουλτούρας coaching, ανάπτυξη εσωτερικών coaches κ.λπ. Μάλιστα, η ίδια κάνει αναφορά στην έρευνα του International Coaching Federation (2020), όπου συμμετείχαν 22.457 άτομα από 161 χώρες, η οποία έδειξε ότι οι επαγγελματίες coaches αγγίζουν τις 71.000, αυξημένοι κατά 33% από το 2015, ενώ οι ηγέτες που χρησιμοποιούν coaching έχουν αυξηθεί κατά 46%.

O ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ
Οι νέες τεχνολογίες και τα νέα δεδομένα στις διαδικασίες της εργασίας διαμορφώνουν νέες ανάγκες για το ανθρώπινο δυναμικό των επιχειρήσεων, εξέλιξη που θέτει νέο πλαίσιο προβληματισμού και συζήτησης σχετικά με τον ρόλο και τη βαρύτητα που θα έχουν το coaching και το mentoring στη νέα αυτή εποχή. Ο Άγγελος Δερλώπας, CEO της Positivity Coaching επισημαίνει ότι οι συνεχείς υγειονομικές προκλήσεις της τελευταίας διετίας έχουν επιταχύνει την εξάπλωση και εμπέδωση του remote working, ενώ παράλληλα οι νέες τεχνολογίες επιτρέπουν τη συνεχή διασύνδεση και τη λεγόμενη zero geography.

Ο ίδιος εκτιμά ότι οι νέες αυτές συνθήκες κάνουν πιο εύκολη την πρόσβαση σε υπηρεσίες coaching και mentoring, ενώ ταυτόχρονα δημιουργούν και μεγαλύτερη ανάγκη. «Αφενός ο εργαζόμενος χρειάζεται καλύτερη και μεγαλύτερη σαφήνεια στην εξισορρόπηση ζωής-εργασίας, ειδικά τώρα που τα όρια γίνονται όλο και πιο θολά και ο κίνδυνος του burnout είναι περισσότερο ορατός. Αφετέρου, οι νέες συνθήκες με την εξάπλωση των νέων τεχνολογικών υπηρεσιών, των ταχύτερων δικτύων και των αποτελεσματικότερων συσκευών δημιουργούν ταχύτερους εργασιακούς ρυθμούς, περισσότερους τρόπους διασύνδεσης και εντατικότερους ρυθμούς εργασίας» επισημαίνει χαρακτηριστικά, τονίζοντας ότι η νέα αυτή εποχή δημιουργεί μια επαναλαμβανόμενη, έντονη, διαδραστική και εθιστική πληροφοριακή υπερφόρτωση. «Mε βάση και την εμπειρία μας με διεθνείς οργανισμούς και πολυεθνικές επιχειρήσεις, οι υπηρεσίες coaching και mentoring γίνονται ολοένα και περισσότερο αναγκαίες και τα προγράμματά μας έχουν πολλές φορές επεκταθεί, προκειμένου να υποστηρίξουμε τους ανθρώπους μας σε αυτό το rollercoaster των συνεχών εξελίξεων, ώστε να παραμένουν δημιουργικοί, ευρηματικοί, εμπνευσμένοι και κινητοποιημένοι» καταλήγει.

Από την πλευρά του ο Βασίλης Αντωνάς, Founder & Director της Impact επισημαίνει ότι στη νέα εποχή που έχουμε ήδη μπει, ο περισσότερος κόσμος είναι έκπληκτος, φοβισμένος και θυμωμένος και ο επιχειρηματικός κόσμος δεν αποτελεί εξαίρεση. «Οι προκλήσεις φέρνουν μαζί τους και ευκαιρίες: όσοι δεν προσποιηθούν πως όλα συνεχίζουν κανονικά και ενεργοποιηθούν αποφασιστικά, θα ξεχωρίσουν και θα ηγηθούν. Σε αυτή τη νομοτελειακά, δαρβινική διαδικασία, το coaching έχει αποτελέσει, και θα συνεχίσει να αποτελεί, καταλύτη προσαρμογής, ανταπόκρισης και εξέλιξης» αναφέρει.

Όπως επισημαίνει η Βαρβάρα Ασημακοπούλου, Team & Executive Coach, Professional Coaching Trainer, Author, Founder & Managing Director HRE, το coaching πάντα είχε έναν σκοπό, να διαφυλάξει και να ενισχύσει την ανάπτυξη του ανθρώπου, χαράσσοντάς του σαφή όρια ηθικής και βιωσιμότητας. «Σε όλες αυτές τις φάσεις, της πρόβλεψης, της αφύπνισης, του σεβασμού στο περιβάλλον και στους άλλους ανθρώπους, της γνώσης και της πράξης, το coaching έχει τον πιο σπουδαίο ρόλο διότι μπορεί να εξυπηρετήσει τον άνθρωπο και συγχρόνως την κοινωνία με απώτερο σκοπό την κοινωφελή πρόοδο».

Όπως αναφέρει, η Διεθνής Ομοσπονδία των επαγγελματιών coaches (International Coaching Federation), που διαθέτει 50.000 coaches σε 152 χώρες – στην οποία ανήκει και η ίδια – έχει κατανοήσει και συμπεριλάβει στις νέες απαραίτητες δεξιότητες του coach και του team coach αλλά και του κώδικα ηθικής, τα νέα δεδομένα, ώστε το επάγγελμα αυτό να προπορεύεται. «Το mentoring σε αυτές τις συνθήκες λειτουργεί με παραδείγματα και γνωστές ή άγνωστες αναφορές. Εξαρτάται από τον μέντορα, αφού όσο πιο εκπαιδευμένος είναι στο coaching τόσο πιο αποτελεσματικός θα είναι σε σχέση με τον mentee, τις σχέσεις του και την τοποθέτησή του στη μεγάλη κοινωνική εικόνα» καταλήγει.

«Coaching και mentoring είναι δύο διαδραστικά εργαλεία που συμβάλλουν στην ανάπτυξη των ατόμων δυναμικά και ουσιαστικά» τονίζει από την πλευρά της η Λίλιαν Τσέρτου, Head of Right Management, του Ομίλου Manpower. Όπως λέει, με την εγκαθίδρυση της τηλεργασίας και την ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών, οι εργαζόμενοι καλούνται να αποδώσουν σε ένα νέο περιβάλλον και η αλλαγή αυτή ενδυναμώνει την αξιοποίηση του coaching και του mentoring, καθώς η καθημερινή φυσική επαφή ελαττώνεται. Θεωρεί δε, ότι μαζί ελαττώνονται η καθοδήγηση, η υποστήριξη και η βοήθεια από προϊσταμένους και συναδέλφους. «Coaching & mentoring δρουν αποτελεσματικά στην απορρόφηση της αλλαγής με θετικό τρόπο, αλλά δρουν παράλληλα και στη διαδικασία upskilling, έτσι ώστε ο εργαζόμενος να ακολουθήσει τη ροή της νέας εποχής απρόσκοπτα» αναφέρει χαρακτηριστικά.

«Τα τελευταία χρόνια, κινούμαστε διεθνώς αλλά και στην ελληνική αγορά σε ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον, ένα περιβάλλον V.U.C.A. (Volatile, Uncertain, Changing, Ambiguous)», σημειώνει η Κ. Τζελέπη. Εστιάζοντας στο coaching, η ίδια αναφέρει ότι οι ηγέτες που χρησιμοποιούν συστηματικά το coaching έχουν 8 φορές πιο δεσμευμένες ομάδες. Όπως λέει, τα μέλη των ομάδων αυτών είναι τρεις φορές πιο διατεθειμένα να κάνουν το “extra mile”,  κάτι που μεταφράζεται σε υψηλότερη απόδοση. «Για να μπορέσει, όμως, ο ίδιος ο ηγέτης να επιτύχει σε αυτό το V.U.C.A. περιβάλλον χρειάζεται και αυτός την υποστήριξη ενός executive coach. Μόνο έτσι θα καταφέρει να αναπτύξει υψηλότερη ενσυναίσθηση, ψυχική ανθεκτικότητα, εμπιστοσύνη στην ομάδα, κουλτούρα καινοτομίας, ψυχολογικής ασφάλειας και ανοιχτού διαλόγου» αναφέρει. Η

Managing Partner της Treasure Lab PC κάνει αναφορά σε πρόσφατη έρευνα που έγινε στο Πανεπιστήμιο του Sydney, όπου ηγέτες ομάδων δέχτηκαν executive coaching και απεδείχθη ότι ωφελήθηκαν όχι μόνο οι ίδιοι, αλλά και οι ομάδες τους. Τα οφέλη διαχύθηκαν στην ομάδα, με τη μορφή βελτιωμένης πραγματοποίησης στόχων, ποιοτικότερης επικοινωνίας, βελτιωμένου κλίματος & well being. Εστιάζοντας, τέλος, στις νέες τάσεις στο coaching που σχετίζονται με την τεχνολογία, εκτός από τις digital platforms, όπου ο πελάτης μπορεί να επιλέξει τον coach του μέσα από μία διεθνή database επιλεγμένων coaches, η Κ. Τζελέπη επισημαίνει και την εξέλιξη της Τεχνητής Νοημοσύνης (ΑΙ). «Αυτός μπορεί να είναι ο επόμενος coach» τονίζει. «Με την ταχύτατη εξέλιξη των δυνατοτήτων της Τεχνητής Νοημοσύνης, το chatbot ή η εξέλιξή του θα έχει τη δυνατότητα όχι μόνο να κάνει τις ερωτήσεις του coaching, αλλά και να ακολoυθεί μία αλληλουχία, ανάλογα με τις απαντήσεις του πελάτη. Έτσι, ο coach σταδιακά θ’ αποκτήσει έναν παράξενο “ανταγωνιστή”, τον οποίο θα χρειάζεται να νικήσει μέσα από τις ικανότητες που τον κάνουν πιο ανθρώπινο» καταλήγει.

ΟΦΕΛΗ ΓΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ
Ποια είναι, όμως, τα σημαντικότερα οφέλη που προκύπτουν τόσο για τους εργαζόμενους όσο και για τις ίδιες τις επιχειρήσεις από την αξιοποίηση του coaching και του mentoring, κατά την άποψη των ανθρώπων του χώρου; Εργαζόμενοι και επιχειρήσεις ωφελούνται πολλαπλώς, καθώς το coaching και το mentoring έχουν σκοπό την ανάπτυξη και την προσήλωση στους στόχους, σύμφωνα με την Λ. Τσέρτου. «Ο εργαζόμενος αναπτύσσει αυτογνωσία και αυτοπεποίθηση με τις δύο αυτές λειτουργίες. Έρχεται σε επαφή με τα δυνατά του σημεία και τα ταλέντα του και γνωρίζει πότε, πως και κάτω από ποιες συνθήκες μπορεί να τα χρησιμοποιήσει, έτσι ώστε να πετύχει τους στόχους του και σε κάποιες περιπτώσεις, να ξεπεράσει τις προσδοκίες. Οι επιχειρήσεις, με αυτόν τον τρόπο κερδίζουν όχι μόνο από την απόδοση αλλά και από τη θετική ενέργεια που διαχέεται στον οργανισμό, καθώς οι άνθρωποί τους που αναπτύσσονται και εξελίσσονται, είναι υψηλά στην κλίμακα “ικανοποίησης” και πίστης με αποτέλεσμα να ενεργοποιούνται συνεχώς και να παίρνουν πρωτοβουλίες πλήρως ανταποδοτικές» καταλήγει.

«Το coaching είναι ο καταλύτης της επαναδιαπραγμάτευσης της κουλτούρας και της στρατηγικής της επιχείρησης ώστε να προλαμβάνει και να ακολουθεί τις αλλαγές και να μη σύρεται από αυτές με αρνητικές συνέπειες» εκτιμά η Β. Ασημακοπούλου, αναφερόμενη στα οφέλη των δύο λειτουργιών. «Στη συνέχεια, μπορεί να εμπνεύσει ένα νέο όραμα ή να αναθεωρήσει το ίδιο και να αλλάξει τις στρατηγικές. Το πιο σημαντικό είναι ότι θα επανασυνδέσει τους εργαζομένους στην επιχείρηση, θα ενισχύσει την αφοσίωση και δέσμευση και θα αξιοποιήσει το κάθε δυναμικό τους για καλύτερη απόδοση».

Η Founder & Managing Director της HRE τονίζει ότι το Team Coaching σε αυτές τις περιπτώσεις σε συνδυασμό με το executive 1:1 coaching έχουν καταπληκτικά αποτελέσματα, πέρα των αναμενομένων, αλλά με μία προϋπόθεση: Η δέσμευση να ξεκινά από την κορυφή προς τα κάτω και στη συνέχεια, από κάτω προς τα πάνω. «Η εμπειρία μου δείχνει ότι όλα γίνονται αν υπάρχει εμπιστοσύνη. Αυτό μαθαίνεται και εξαρτάται και από την επιδεξιότητα του coach. Για αυτό είναι απαραίτητη η ολοκληρωμένη και διαπιστευμένη εκπαίδευση στο coaching και στη συνέχεια, η σύνδεση του coach στο “άρμα” ενός αξιόπιστου επαγγελματικού οργανισμού (π.χ. ICF, EMCC) που τον κρατά σύγχρονο και αποτελεσματικό σε κάθε συνθήκη».

Σύμφωνα με τον Ά. Δερλώπα, τα σημαντικότερα οφέλη για τους εργαζόμενους περιλαμβάνουν την ικανότητα πλοήγησης στο οργανωσιακό όραμα, την κατανόηση του ρόλου τους και των προσδοκιών των άλλων από αυτούς, την ανάπτυξη κριτικών δεξιοτήτων στοχασμού. Για τις επιχειρήσεις, τα σημαντικότερα οφέλη κατά τον ίδιο, περιλαμβάνουν την αύξηση του επιπέδου αφοσίωσης, την ανεμπόδιστη, άμεση και αποτελεσματική επικοινωνία, τη συνεχή τροφοδότηση με νέα ταλέντα και τη μείωση στο κόστος πρόσληψης και προσαρμογής. Τέλος, όπως εκτιμά ο CEO της Positivity Coaching, για τον μέντορα το όφελος είναι η ικανοποίηση μέσα από την αξία που δημιουργεί το έργο με τους νέους leaders της επιχείρησης, η επικαιροποίηση της αντίληψής τους για τις νέες τάσεις και τέλος, η επέκταση της δικτύωσής τους.

Ο Β. Αντωνάς από την πλευρά του εκτιμά ότι παρότι δεν είναι απαράβατος κανόνας, «η ατομική, προσωπική και επαγγελματική εξέλιξη των στελεχών, καταλήγει σε όφελος για τον εκάστοτε οργανισμό: δεξιότητες ηγεσίας, υπευθυνότητα, επικοινωνία, σκοπιμότητα, ανθεκτικότητα, εμπιστοσύνη, επιρροή, ευελιξία, όλες οι επιχειρήσεις θα ήθελαν να έχουν στελέχη έτοιμα, προετοιμασμένα, κινητοποιημένα και δυναμικά. Ταυτόχρονα, το coaching, όταν γίνεται σε ομάδες, συνδράμει και στην εναρμόνιση του οράματος και της στρατηγικής με τη συμπεριφορά και την επίδοση». Ο Founder & Director της Impact πιστεύει ότι σήμερα, τα περιθώρια παρανόησης και ασυνεννοησίας, είναι στενότερα από ποτέ. «Το coaching μπορεί να εδραιώσει ή ακόμα και να δημιουργήσει, έναν κοινό κώδικα συμπεριφοράς και επικοινωνίας. Αυτό, όχι μόνο ισχυροποιεί την αποτελεσματικότητα και αυξάνει τη δέσμευση, αλλά ταυτόχρονα επιταχύνει τις διαδικασίες με τρόπο εκθετικό» επισημαίνει χαρακτηριστικά.

ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ
Η σημαντικότερη διαφορά μεταξύ ενός μέντορα και ενός coach είναι η εκπαίδευση κατά την Β. Ασημακοπούλου. «Κυρίως μέντορες ονομάζουμε αυτούς που έχουν ήδη μια επαγγελματική θέση ιεραρχικά ανώτερη από του mentee, τον οποίο εμπνέουν ή δίνουν συμβουλές για να αναπτυχθεί και να προοδεύσει. Ο αποτελεσματικός μέντορας δεν είναι αυτός που θεωρεί και προβάλλει τον εαυτό του ως παράδειγμα προς μίμηση και τις δικές του αποφάσεις ως λύσεις, αλλά αυτός που υποστηρίζει τον mentee να ανακαλύψει και να προβάλει τη δική του προσωπικότητα και μοναδικότητα και να βρει ο ίδιος τις απαντήσεις σε ό,τι τον προβληματίζει» καταλήγει.

Κατά τον Β. Αντωνά, στην Ελλάδα οι δύο όροι συγχέονται, κυρίως, για χάρη κάποιας εμπορικής πολιτικής από την πλευρά κάποιων συμβούλων. Όπως λέει, το mentoring είναι η διαδικασία καθοδήγησης, συμπεριλαμβανομένων και κάποιων εκπαιδευτικών παραμέτρων, από ένα έμπειρο στέλεχος σε ένα λιγότερο έμπειρο. «Απαραίτητη προϋπόθεση είναι οι δύο συμμετέχοντες να ειδικεύονται στο ίδιο αντικείμενο. Ως εκ τούτου, ένας coach δεν μπορεί να είναι και μέντορας, εκτός βέβαια εάν είναι ο μέντορας -ή ο επόπτης- ενός άλλου coach. Από την άλλη, το coaching δεν περιέχει εκπαιδευτικές παραμέτρους. Ενισχύει πεποιθήσεις, θέσεις, ψυχοσυνθέσεις και συμπεριφορές, στηρίζοντας την επικοινωνία, την ηγεσία, τη στρατηγική και την επιρροή. Δεν προσλαμβάνουμε έναν coach για να βοηθήσουμε έναν καλύτερο οικονομικό διευθυντή να μάθει οικονομικά. Τον προσλαμβάνουμε για να τον κάνει καλύτερο ηγέτη. Σε κάποια χρόνια αυτό ίσως γίνει κατανοητό. Και να μην γίνει όμως, λίγη σημασία έχει» καταλήγει.

Σύμφωνα με τον Ά. Δερλώπα, οι ομοιότητες και οι διαφορές του coaching με το mentoring αντικατοπτρίζονται και στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε το καθένα. «Το coaching είναι η σύμπραξη σε μία προκλητική και δημιουργική διαδικασία σκέψης που εμπνέει τους συνεργάτες να μεγιστοποιήσουν τις προσωπικές και επαγγελματικές τους δυνατότητες. To mentoring είναι ένας προσωποκεντρικός μαθησιακός διάλογος που σκοπεύει περισσότερο στην ανάπτυξη σοφίας, μέσω αναστοχαστικής πρακτικής, παρά στην απλή μεταβίβαση γνώσης. Το mentoring τείνει να είναι μια μεσο-μακροπρόθεσμη σχέση που εστιάζει σε θέματα καριέρας ή άλλα, περισσότερο ολιστικά θέματα. Το mentoring, μέσω του θετικού παραδείγματος του μέντορα, ευνοεί τη μετατροπή λανθανουσών ικανοτήτων σε εμφανείς δεξιότητες».

Και ο CEO της Positivity Coaching καταλήγει: «Zoύμε σ’ έναν κόσμο όπου όλοι θέλουν να μιλήσουν και ταυτόχρονα, όλοι έχουν την ανάγκη ν’ ακουστούν. Οι αναπτυξιακοί διάλογοι coaching και mentoring, στέλνουν ένα μήνυμα με πολλαπλούς αποδέκτες. Και το μήνυμα είναι: “Οι φωνές σας ακούγονται. Σας ακούμε”».
«Coaching και mentoring συμβάλλουν αποφασιστικά στην ανάπτυξη των ατόμων. Άρα, το ένα δεν αποκλείει την επιλογή του άλλου» επισημαίνει από την πλευρά της η Λ. Τσέρτου. «Ο coach επιλέγεται για να “χορέψει” αρμονικά με τον coachee ένα βαλς με σκοπό την ανάπτυξή του και την επίτευξη των στόχων του. Σέβεται το πλαίσιό του αλλά το προκαλεί, ακολουθεί τα βήματά του αλλά του δείχνει και νέα, τον καθοδηγεί στις φιγούρες αξιοποιώντας κάθε δυνατό του σημείο. Ο mentor με την πολύτιμη εμπειρία του λειτουργεί ως ειδικός και συμβουλεύει αναδεικνύοντας λύσεις, προτάσεις, αποφάσεις και δυναμικές, έτσι ώστε να μεταδώσει και να εμφυτεύσει γνώσεις, τεχνικές και εργαλεία που τον έφεραν στην προσωπική του επιτυχία».

Και η Head of Right Management καταλήγει: «Η απόφαση της επιλογής επαφίεται στο άτομο σύμφωνα με την κατάσταση, τον στόχο και την επαγγελματική φάση που διανύει. Άλλωστε, κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής του ζωής είναι σοφό να χρησιμοποιήσει και τα δύο πολλές φορές».
Εν κατακλείδι, όταν βρισκόμαστε σε περιόδους έντονων και ραγδαίων αλλαγών, με τις επιχειρήσεις να καλούνται να επαναπροσδιορίσουν τον σκοπό, τη λειτουργία αλλά και τη στρατηγική τους, χρειάζονται περισσότερο από ποτέ, στελέχη πρόθυμα να εμπνευστούν και να εμπνεύσουν. Ανθρώπους που θα χτίσουν δεσμούς και θα μοιραστούν ένα κοινό όραμα που θα οδηγήσει στο «αύριο». Το coaching και το mentoring, αναμφίβολα, αποτελούν εργαλεία-κλειδιά, καθοριστικά για την επιτυχία των επιχειρήσεων.

Viewpoint

COACHING: ΜΙΑ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ «ΚΛΕΙΔΙ» ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ COVID
Η παγκόσμια κρίση της πανδημίας Covid-19 έφερε τους οργανισμούς και τους εργαζόμενούς τους αντιμέτωπους με αβέβαιες καταστάσεις, δυσκολίες και σημαντικές προκλήσεις τις οποίες ως τώρα δεν είχαν αντιμετωπίσει. Η τηλεργασία, η κοινωνική απομόνωση, η ολοένα και αυξανόμενη χρήση του διαδικτύου για σκοπούς επικοινωνίας σε αντικατάσταση της φυσικής παρουσίας, σε συνδυασμό με τις αυξημένες εργασιακές ανάγκες, είναι μόνο μερικές από τις αιτίες που καθιστούν το coaching πιο χρήσιμο και αναγκαίο από ποτέ άλλοτε. H καθοδήγηση, όπως είναι ο όρος στα ελληνικά, ως διαδικασία προσφέρει ένα δομημένο και προσαρμοσμένο πλαίσιο που επιτρέπει στους managers των επιχειρήσεων και εργασιακών ομάδων να θέσουν στόχους, να αναπτύξουν νέους τρόπους εργασίας και να υποστηρίξουν τους εργαζόμενούς τους, ώστε να αποδώσουν στον καλύτερο δυνατό βαθμό. Στόχος είναι να βοηθά τους επικεφαλής των οργανισμών σε όλα τα επίπεδα ιεραρχίας, να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τις προκλήσεις που καλούνται να διαχειριστούν οι ομάδες τους, προσαρμόζοντας τις ηγετικές τους ικανότητες και στυλ διοίκησης ώστε να ταιριάζουν με τις νέες συνθήκες. Τους εκπαιδεύει δηλαδή να παραμένουν σε επαφή, να παρακινούν και να υποστηρίζουν τις ομάδες τους.

Οι περισσότεροι coaches χρησιμοποιούν ένα μοντέλο προσέγγισης που επικεντρώνεται σε τρεις τομείς: επιχειρηματικά αποτελέσματα, διαπροσωπικές συμπεριφορές, αλληλεπιδράσεις ομάδας. Η καθοδήγηση στον χώρο εργασίας είναι σημαντική για την επιτυχία των εργαζομένων, γιατί παρέχει τα εργαλεία που μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι εργαζόμενοι για να αυξήσουν τις γνώσεις τους και να βελτιώσουν τις δεξιότητές τους. Μέσω της αποτελεσματικής καθοδήγησης των εργαζομένων, οι εργοδότες μπορούν να ενισχύσουν τη στοχοπροσήλωση των εργαζομένων τους και να τους κινητοποιήσουν οδηγώντας τους με αυτόν τον τρόπο, σε υψηλότερη ικανοποίηση και παραγωγικότητα.

Ο coach μπορεί να είναι ένας εξειδικευμένος συνεργάτης του οργανισμού ή της επιχείρησης ή κάποιο στέλεχος από την εσωτερική ομάδα διοίκησης που έχει εκπαιδευτεί ώστε να μπορεί να έχει τον ρόλο του coach. Ο ίδιος βοηθά τον coachee να επικεντρωθεί και να ενεργοποιήσει τα θετικά του στοιχεία, να αναπτύξει δεξιότητες και να ανακαλύψει τα κίνητρα και τις δυνατότητες που αφορούν στον ρόλο, καθώς και να προσαρμόσει τη συμπεριφορά του στις νέες απαιτήσεις του εργασιακού και κοινωνικού περιβάλλοντος που αλλάζει συνεχώς

Τι προσφέρει το Coaching:
• Είναι μια διαδικασία που στηρίζεται, κυρίως, σε τεχνικές ερωτήσεων και έχει συγκεκριμένη χρονική διάρκεια με απτά αποτελέσματα.
• Επικεντρώνεται στο παρόν και το μέλλον του κάθε coachee. Ανήκει στις διαδικασίες αυτοβελτίωσης και δεν αποτελεί ψυχοθεραπευτική μέθοδο.

Το coaching ως διαδικασία στον εργασιακό χώρο και ειδικά αυτή τη δύσκολη εποχή της πανδημίας μπορεί να οδηγήσει σε βελτίωση των επιχειρησιακών αποτελεσμάτων, των συμπεριφορών των εργαζομένων και της αλληλεπίδρασης των ομάδων. Βασική προϋπόθεση είναι να πραγματοποιείται από έμπειρους coaches, που πιστεύουν πως τα άτομα που καλούνται να καθοδηγήσουν έχουν μέσα τους κλειδωμένες τις απαντήσεις στις προκλήσεις που καλούνται να αντιμετωπίσουν, έτσι ώστε να τους παρέχουν τη βοήθεια που χρειάζονται
για να τις ξεκλειδώσουν.

Λένα Ράικου,Senior HR Learning & Development Specialist, Training Coordinator EKO ABEE, μέλος του Ομίλου Ελληνικά Πετρέλαια

Ο Stephen Bevan του Institute for Employment Studies στο Future of Work Conference

Στην ψηφιακή σκηνή του Future of Work Conference θα βρεθεί ζωντανά ο Stephen Bevan, Επικεφαλής Ανάπτυξης και Έρευνας Ανθρώπινου Δυναμικού του Institute for Employment Studies. Με περισσότερα από 40 χρόνια εμπειρίας στον τομέα της Έρευνας Ανθρώπινου Δυναμικού, ο S. Bevan διαθέτει εξειδικευμένη τεχνογνωσία στην ευημερία, στην απόδοση και στην παραγωγικότητα των εργαζομένων.

Έχει ηγηθεί μεγάλου αριθμού έργων για οργανισμούς του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, τόσο στο Ηνωμένο Βασίλειο όσο και διεθνώς, ενώ παράλληλα έχει συμβουλεύσει κυβερνήσεις σε θέματα πολιτικής σε πολλά κράτη μέλη της ΕΕ.

Καθώς, λοιπόν, η ψυχική υγεία του ανθρώπινου δυναμικού αποτελεί αυξανόμενη ανησυχία για τους εργοδότες, τους γιατρούς και τις κυβερνήσεις, ειδικά τα τελευταία δύο χρόνια, στην κεντρική ομιλία του με θέμα «How to manage mental health in the future workforce», ο Bevan θα παρουσιάσει πέντε δράσεις, βασισμένες σε πραγματικά στοιχεία, που μπορούν να ληφθούν από τους οργανισμούς ώστε να διασφαλιστεί ότι η ψυχική υγεία υποστηρίζεται στην εργασία. Επιπλέον, θα μοιραστεί πολύτιμα insights από το πρόσφατο βιβλίο του «The Healthy Workforce: Enhancing Wellbeing and Productivity in the Workers of the Future (Future of Work)». Περισσότερες πληροφορίες και εγγραφές εδώ

Η Grant Thornton έλαβε το Σήμα Ισότητας SHARE

Η Grant Thornton έγινε μία από τις 18 επιχειρήσεις στην Ελλάδα που έλαβαν το Σήμα Ισότητας SHARE, το οποίο αποτυπώνει την έμπρακτη προώθηση πρακτικών και πρωτοβουλιών με στόχο την ισότητα των φύλων. Σύμφωνα με ανακοίνωση της εταιρείας, το 45% του ανθρώπινου δυναμικού της Grant Thornton, καθώς και το 45% των νέων προσλήψεων είναι γυναίκες. Παράλληλα, σε επίπεδο διοικητικών θέσεων, το ποσοστό γυναικών σε θέσεις Partners, Principals και Directors ανέρχεται στο 34%, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό στην Επιτροπή Διαχείρισης (Management Committee) της εταιρίας ανέρχεται στο 27%.

H Κατερίνα Κουλούρη, Partner, Επικεφαλής του τμήματος People Experience and Culture της Grant Thornton στην Ελλάδα, δήλωσε: «Αισθανόμαστε μεγάλη χαρά και τιμή που αποτελούμε μία από τις 18 επιχειρήσεις στην Ελλάδα που λαμβάνουν το Σήμα Ισότητας SHARE. Η εταιρική μας δέσμευση για ένα εργασιακό περιβάλλον ίσων ευκαιριών είναι αδιαμφισβήτητη. Οι άνθρωποί μας παραμένουν το πιο σημαντικό κεφάλαιο της εταιρίας μας, και η διασφάλιση ενός ασφαλούς και ισορροπημένου εργασιακού περιβάλλοντος αποτελεί για εμάς πρωταρχικό στόχο.

Παρά τις μεγάλες και συνεχείς προκλήσεις των τελευταίων ετών, στην Grant Thornton έχουμε αναπτύξει μηχανισμούς που εγγυώνται ίσες ευκαιρίες για όλους. Τοποθετώντας όσο ποτέ άλλοτε στο επίκεντρο της φιλοσοφίας μας την σχέση με τους ανθρώπους μας, ακολουθούμε τακτικές, πυρήνας των οποίων αποτελούν η συμπερίληψη και η ισότητα, και θα συνεχίσουμε μέχρι οι διακρίσεις, βάσει φύλου, στην αγορά εργασίας να αποτελούν πλέον παρελθόν».

IWG: Ποιες τάσεις διαμορφώνουν το εργασιακό τοπίο το 2022

Τις δέκα τάσεις που διαμορφώνουν το εργασιακό τοπίο το 2022 καταγράφει η International Workplace Group (IWG). Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον πάροχο ευέλικτων χώρων εργασίας, οι εταιρείες συνειδητοποιούν ότι οι πιο ευτυχισμένοι εργαζόμενοι είναι πιο παραγωγικοί, με αποτέλεσμα να επενδύουν στην ψυχική υγεία και στην ευημερία των ανθρώπων τους με βελτιωμένες γραμμές επικοινωνίας, ενώ από το 2022 η υπερευελιξία θα αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση.

Επιπλέον, σύμφωνα με την IWG, οι προσλήψεις από μια παγκόσμια ομάδα υποψηφίων θα γίνει ο κανόνας για τις εταιρείες, δίνοντάς τους την ευκαιρία να βρουν τους καλύτερους υποψήφιους, με την υβριδική εργασία να μετατρέπει αδρανείς κωμοπόλεις και χωριά σε ζωντανά μέρη και να ενισχύει τις δαπάνες εκτός των μεγάλων αστικών κόμβων, ενώ έτσι σηματοδοτείται και το τέλος των ωρών αιχμής, τουλάχιστον για κάποιες μέρες την εβδομάδα.

Επιπρόσθετα, η IWG τονίζει πως θα δημιουργηθούν χώροι για την ενίσχυση της δημιουργικότητας, την οικοδόμηση σχέσεων και την προσωπική επικοινωνία μεταξύ επαγγελματιών, ενώ τα επόμενα χρόνια, τα άτομα θα ξοδεύουν χρόνο αποτελεσματικά μέσα στις οθόνες, δουλεύοντας, παίζοντας ή απλώς κάνοντας παρέα σε ένα εναλλακτικό σύμπαν μέσω ακουστικών εικονικής πραγματικότητας και πραγματικότητας.

Τέλος, η εταιρεία επισημαίνει ότι η υιοθέτηση ενός υβριδικού μοντέλου εργασίας φέρνει σημαντικά οφέλη βιωσιμότητας και μπορεί να αποτελέσει βασικό πυλώνα σε οποιαδήποτε ESG ατζέντα των εταιρειών, με την υβριδική εργασία να επιτρέπει στις επιχειρήσεις να μειώσουν τον χώρο εργασίας τους, άρα και τα κόστη τους, ενώ η μέτρηση της παραγωγικότητας θα είναι το λογικό επόμενο βήμα στην υβριδική επανάσταση.

Μotor Oil: Τεχνολογική αναβάθμιση του Τμήματος Health & Safety

Την λύση EHS (Environment, Health & Safety) της SAP επέλεξε η Motor Oil προκειμένου να υλοποιήσει τη μετάβαση από το παλιό, χειρόγραφο και χρονοβόρο σύστημα των αναφορών σε Excel για κάθε συμβάν στο διυλιστήριό της σε ένα νέο και σύγχρονο σύστημα παρακολούθησης και καταγραφής σε πραγματικό χρόνο, το οποίο θα μπορεί να χρησιμοποιεί κάθε εργαζόμενος και θα ενσωματώνεται απολύτως στο SAP ERP της εταιρείας. Σύμφωνα με τον επικεφαλής του τομέα Βιομηχανικών Εφαρμογών της ελληνικής πετρελαϊκής, Δημήτρη Μιχαλόπουλο, η ως τώρα πρακτική για τα συμβάντα στο διυλιστήριο – που παράγει 185.000 βαρέλια αργό πετρέλαιο την ημέρα, εξάγει σε 45 χώρες και απασχολεί 2.500 εργαζομένους – ήταν αυτά να καταγράφονται από τους μηχανικούς offline σε Excel, με σχετικά αδόμητο τρόπο, τα οποία στη συνέχεια αποστέλλονταν με e-mail στο αρμόδιο τμήμα Health & Safety.

Όμως, με αυτό τον τρόπο η εξαγωγή συμπερασμάτων για τα συμβάντα, η κατάταξή τους βάσει προδιαγραφών και η λήψη διορθωτικών ή προληπτικών μέτρων, ώστε αυτά να μην επαναληφθούν αλλά – αντίθετα – να εδραιωθεί ένα ασφαλές περιβάλλον για τους εργαζομένους, «αποτελούσε μεγάλη και συνεχή πρόκληση, καθώς επρόκειτο για μια χρονοβόρα, κοπιαστική και επιρρεπή σε ανθρώπινα λάθη διαδικασία». Όπως υπογραμμίζει το στέλεχος της Motor Oil, οι δύο βασικοί στόχοι ήταν αφενός η αυξημένη συμμετοχή και ευαισθητοποίηση των εργαζομένων (για την οποία, μάλιστα, έχουν προβλεφθεί ειδικά κίνητρα), όσον αφορά στις διαδικασίες Health & Safety, αφετέρου η τυποποίησή τους, ώστε να μπορούν όλοι να καταγράψουν ένα συμβάν, απλά και γρήγορα.

Μείωση του απαιτούμενου χρόνου καταγραφής των συμβάντων κατά 25-30%
Η εταιρεία δοκίμασε και αξιολόγησε την σουίτα SAP EHS, διαπιστώνοντας ότι η ενσωματωμένη εφαρμογή Διαχείρισης Συμβάντων κάλυπτε τις απαιτήσεις του τμήματος Health & Safety. Έτσι, οι 1.500 εργαζόμενοι στο διυλιστήριο αλλά και οι περίπου 50 επικεφαλής τμημάτων έχουν πλέον στο σύνολό τους τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν το σύστημα και να συμπληρώνουν απλά και γρήγορα τις διαδραστικές αυτοματοποιημένες φόρμες του σε κινητές συσκευές.

Η ανάπτυξη του νέου συστήματος έγινε τον Ιούλιο του 2021 με τη βοήθεια της Real Consulting IT Business Solutions AE. Ο Δ. Μιχαλόπουλος επισημαίνει ιδιαίτερα την κατά 25-30% μείωση του απαιτούμενου χρόνου καταγραφής των συμβάντων, την άμεση διαθεσιμότητα του πλήρως ενημερωμένου αρχείου ώστε να διευκολύνεται και να ελαχιστοποιείται ο χρόνος λήψης αποφάσεων, την απλοποίηση – χάρη στην πληθώρα των δεδομένων – της διερεύνησης αλλά και πρόληψης των συμβάντων. Παράλληλα, επιτυγχάνεται εξοικονόμηση κόστους, που προκύπτει από τις συνέργειες με τα συστήματα HR – για άμεση πρόσβαση στα στοιχεία των εργαζομένων – και Plant Management της SAP, για εύκολη πρόσβαση σε εξοπλισμό και λειτουργίες.

O Δ. Αρτικόπουλος, VP HR της ΑΒ Βασιλόπουλος στο Δ.Σ. της εταιρείας

Εκλέχθηκαν τα νέα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της ΑΒ Βασιλόπουλος, το οποίο ιστορικά αποτελείται από ανώτατα στελέχη της διοικητικής ομάδας.

Ο Σοφοκλής Γιαννακού αναλαμβάνει καθήκοντα Προέδρου του ΔΣ, ενώ ως μέλη εκλέχθηκαν η Ελένη Προβίδη, VP Legal & Public Affairs της ΑΒ και ο Δημήτρης Αρτικόπουλος, VP Human Resources & Organizational Development της ΑΒ.

Η διοικητική ομάδα έχει την ευθύνη διοίκησης της ΑΒ, τόσο σε θέματα καθημερινής λειτουργίας, όσο και στρατηγικής σημασίας, με Διευθύνοντα Σύμβουλο τον Jesper Lauridsen, Brand President ΑΒ, Albert και Brand Leader για την περιοχή της Κεντρικής και Νότιας Ευρώπης (CSE).

Συνεργασία Πειραιώς Direct Solutions και Game Tree

Ολοκληρώθηκε το πρόγραμμα Train the Trainer για τους ανθρώπους της Πειραιώς Direct Solutions, στο πλαίσιο της πολυετούς συνεργασίας με την Game Tree. Ειδικότερα, η Game Tree, από κοινού με την ομάδα HR & Training της Πειραιώς Direct Solutions, ακολούθησε ένα ολιστικό μοντέλο και προέβη σε τρεις παρεμβάσεις.

Η πρώτη αφορούσε την ανάλυση των εκπαιδευτικών αναγκών, ενώ η δεύτερη σχετιζόταν με την πραγματοποίηση Training Sessions σε αίθουσα. Η τρίτη και τελευταία παρέμβαση, η οποία ήταν και η Post Training phase, περιλάμβανε 1:1 Mentoring Sessions.

Σημειώνεται ότι το εν λόγω πρόγραμμα προσέφερε όλη την εργαλειοθήκη του μοντέρνου Business Trainer, αναλύοντας θέματα όπως Μεθοδολογία σχεδιασμού διδακτικής ενότητας, Σχεδιασμός και αξιολόγηση διδακτικής ενότητας και Δυναμική της εκπαιδευόμενης ομάδας. Ταυτόχρονα, η συγκεκριμένη πρωτοβουλία προετοίμασε πλήρως τους συμμετέχοντες και για τις εξετάσεις εκπαιδευτικής επάρκειας του ΕΟΠΠΕΠ.

Printec Group: Νέα Group Talent & Culture Manager η Κατερίνα Σταθακάκη

Καθήκοντα Group Talent & Culture Manager ανέλαβε από τον τρέχοντα μήνα η Κατερίνα Σταθακάκη, η οποία μέχρι πρότινος κατείχε τη θέση της Group Learning and Development Manager στην Ελλάκτωρ.

Η Κ. Σταθακάκη είναι απόφοιτη του ΕΚΠΑ και ξεκίνησε την επαγγελματική της πορεία ως HR Coordinator στους Ολυμπιακούς Αγώνες Αθήνα 2004. Μεταξύ άλλων, στην καριέρα της έχει εργαστεί ως Training and Development Coordinator στην Druckfarben Hellas και Group Development & Communication Supervisor (Greece, Cyprus, Bulgaria, Romania, Turkey) στην Fourlis.

Εργάνη: Αύξηση απασχόλησης 5,49% το 2021

Αύξηση της απασχόλησης καταγράφει η ετήσια έκθεση του Πληροφοριακού Συστήματος Εργάνη για το 2021, παρά τις επιπτώσεις της πανδημίας στην οικονομία. Σύμφωνα με τα στοιχεία της, το 2021 οι εργαζόμενοι με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ανήλθαν σε 2.163.610, έναντι 2.051.025 το 2020 (αύξηση κατά 112.585 ή 5,49%). Αντίστοιχα οι επιχειρήσεις που απασχολούσαν εργαζόμενους με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου το έτος 2021 ήταν 291.808, έναντι 279.329 το 2020. Εξειδικεύοντας τα στοιχεία, η έκθεση αναφέρει τα εξής:

  • Περισσότεροι από 7 στους 10 (71,81%) εργάζονταν πάνω από 35 ώρες την εβδομάδα, ποσοστό ελαφρώς υψηλότερο από το 2020 (ήταν 69,54%).
  • Ο μέσος όρος των μικτών μηνιαίων αποδοχών αυξήθηκε την προηγούμενη χρονιά κατά 12,27%. Συγκεκριμένα το συνολικό κονδύλι των μισθών διαμορφώθηκε σε 2,4 δισ. μηνιαίως, από 2,1 δισ. το 2020, αύξηση που οφείλεται τόσο στην άνοδο του πλήθους των εργαζομένων όσο και στη βελτίωση των αποδοχών.
  • Η μεγαλύτερη ηλικιακή ομάδα περιλαμβάνει τους εργαζόμενους από 30-44 ετών (41,66%) και η επόμενη είναι η ομάδα 45-64 ετών (37,23%).
  • Ο μεγαλύτερος εργοδότης στη χώρα είναι το λιανικό εμπόριο, καθώς απασχολεί το 13,46% του συνόλου των εργαζομένων. Ακολουθούν η εστίαση (10,94%), το χονδρικό εμπόριο (9,52%), η εκπαίδευση (4,63%) και η βιομηχανία τροφίμων (4,42%).

Εστίαση και λιανεμπόριο οδήγησαν σε αρνητικό ισοζύγιο τον Ιανουάριο
O Ιανουάριος ωστόσο δεν ξεκίνησε καλά για την αγορά εργασίας, αφού σύμφωνα με τα στοιχεία του Εργάνη, για τον πρώτο μήνα του 2022 προκύπτει αρνητικό ισοζύγιο ροών μισθωτής απασχόλησης. Συγκεκριμένα, κατά τον περασμένο μήνα οι αναγγελίες πρόσληψης ανήλθαν σε 137.983, ενώ οι αποχωρήσεις σε 163.787 (71.697 οικειοθελείς αποχωρήσεις και 92.090 καταγγελίες συμβάσεων αορίστου χρόνου ή λήξεις συμβάσεων ορισμένου χρόνου). Συνεπώς το ισοζύγιο του Ιανουαρίου ήταν αρνητικό κατά 25.804 θέσεις εργασίας. Σύμφωνα με τα στοιχεία που περιλαμβάνονται στην έκθεση, το αρνητικό ισοζύγιο οφείλεται κατά το μεγαλύτερο μέρος (12.664 θέσεις) στον κλάδο της εστίασης, ενώ αρνητικό κατά 5.071 θέσεις ήταν και το ισοζύγιο στο λιανικό εμπόριο. Σύμφωνα με τις ποιοτικές αναλύσεις της έκθεσης, οι εξελίξεις αυτές οφείλονται στα περιοριστικά μέτρα που ελήφθησαν τον Ιανουάριο για την προστασία της δημόσιας υγείας από την πανδημία, στο κλίμα αβεβαιότητας που επικράτησε εκείνη την περίοδο αναφορικά με την εξέλιξη της νόσου αλλά και στην εποχικότητα των θέσεων εργασίας που χαρακτηρίζει κάθε χρόνο την περίοδο μετά τις γιορτές.