Αναζητώντας λύσεις στις καθημερινές εξισώσεις επαγγελματικής συνύπαρξης , προσέλκυσης, αλλά και διατήρησης νέων ταλέντων αναλύουμε την -ασυμβίβαστη κατά πολλούς- γενιά Υ. Ποιοι είναι οι Millennials; Ποια τα γενικά τους χαρακτηριστικά; Τι προσδοκούν από έναν εργοδότη;

<‘Σελίδα 1: Generation Y’>
Η Άννα μπαίνει στο γραφείο μου καλοντυμένη με ακριβό γούστο (όλο και πιο συχνά αναρωτιέμαι τελευταία πώς έχουν βρεθεί όλες οι «πιτσιρίκες» με επώνυμες τσάντες…), μακιγιαρισμένη στην εντέλεια, με αυτοπεποίθηση πετυχημένης 35άρας. Παρόλο που αναζητά την πρώτη της πραγματική εργασία, με εξαίρεση δυο καλοκαίρια σε εταιρείες δημοσίων σχέσεων, παράλληλα με τις σπουδές στο Πανεπιστήμιο, στη συνέντευξη εμφανίζεται ετοιμόλογη και ξύπνια. Τονίζει ότι τελείωσε το μεταπτυχιακό της σε γνωστό λονδρέζικο εκπαιδευτικό ίδρυμα με distinction και διεκδικεί με αυτοπεποίθηση τη θέση, ρωτώντας διεξοδικά για το μισθό και τις προοπτικές εξέλιξης. Οι γονείς της είναι στελέχη σε μεγάλες εταιρείες και η ίδια μια γνήσια (?) Millennial.

Ακολουθεί η συνέντευξη με τον επίσης 26 ετών Παντελή. Πιο μαζεμένος εκείνος, απόφοιτος Τ.Ε.Ι., από επαρχία, παιδί μεταναστών (νιώθει άβολα όταν μιλάμε για την αλβανική καταγωγή του). Ζει μόνος στην Αθήνα και δουλεύει δύο δουλειές, για να πληρώνει το ενοίκιο και τα έξοδά του. Πρόσφατα έγινε δεκτός σε πανεπιστημιακό, «ευτυχώς δωρεάν!» μεταπτυχιακό πρόγραμμα στον τομέα της πληροφορικής και όταν το λέει φωτίζεται το πρόσωπό του. Στην ερώτηση τι μισθό θα ήθελε για τη θέση ζητάει τα νόμιμα και με αποχαιρετά με ιδρωμένη παλάμη. Άλλος ένας γνήσιος (?) Millennial.

Τελευταίος υποψήφιος για τη μέρα ο εξίσου γνήσιος (?) Millennial Χρήστος. Νιώθω χαμένη στη… συνέντευξη: κάθε δεύτερη λέξη του, εκτός του ότι είναι αγγλικής προέλευσης, έχει κάποια σχέση με gadgets τελευταίας τεχνολογίας. Ξυπνάει με το iPod, κοιμάται με το Facebook. Έχει plan B λέει, αν δεν βρει τη θέση που θέλει σε μεγάλη εταιρεία, θα ανοίξουν με «κάτι φιλαράκια» από τη Σχολή δική τους επιχείρηση με υπηρεσίες Internet. Κίνητρο του για να δεχτεί μία θέση; «Να βγάζω καλά λεφτά και να περνάω και καλά!».

Generation Y
ή Millennials ή Echo Boomers ονομάζονται οι νεοεισαχθέντες στην αγορά εργασίας, όσοι δηλαδή έχουν γεννηθεί μεταξύ 1981-1994. Μπορεί να μην έχουν ζήσει τα μεταπολεμικά βαρυσήμαντα γεγονότα, όπως οι Baby Boomers (1946-1964) που, πλέον, είναι χωμένοι στα πράγματα, σε θέσεις ισχύος. Μπορεί ίσως να είναι περισσότερο ασυμβίβαστοι και «καλοπερασάκηδες» από την γενιά Χ (1965-1980). Όπως και να ‘χει, οι Millennials έχουν τραβήξει τα φώτα της δημοσιότητας, αποτελώντας αντικείμενο μελέτης για τα ΜΜΕ, έρευνας για τους ερευνητές και παροχής νέων υπηρεσιών για τους σύμβουλους επιχειρήσεων.

Στη σχετική, κυρίως αμερικανικής προέλευσης, βιβλιογραφία αποδίδονται στη γενιά Υ χαρακτηριστικά που προκαλούν ανάμεικτα συναισθήματα. Οι Gen Xers μεγαλωμένοι από εργαζόμενους γονείς (συχνά διαζευγμένους) που προτιμούσαν το καρότο του μαστιγίου κάνουν σπουδές αξιώσεων, συνήθως και σε μεταπτυχιακό επίπεδο, εξοικειώνονται από νωρίς με τις νέες, ραγδαία αναπτυσσόμενες τεχνολογίες, διαθέτουν πιστωτικές κάρτες, ταξιδεύουν, μαθαίνουν να δουλεύουν σε ομάδες, εμπλέκονται σε κοινωνικές δράσεις και βγαίνουν εκεί έξω πολλά υποσχόμενοι, με αυτοπεποίθηση και απαιτήσεις, διατηρώντας βέβαια ως οικονομικό και ψυχικό καταφύγιο το πατρικό σπίτι.

Ως εδώ αρκετά καλά θα λέγαμε, καθώς όλα τα παραπάνω φέρνουν στο νου μια λέξη τόσο δύσκολο να μεταφραστεί ακριβώς στα Ελληνικά: assertiveness! Ξέρουν τι θέλουν, έχουν ζήσει τους κόπους των γονιών τους, ξέρουν πόσα αξίζουν και διεκδικούν!

Oι επικριτές των Millennials κάνουν λόγο για καλομαθημένα-κακομαθημένα παιδιά που αρνούνται να δουν ρεαλιστικά τον κόσμο. «Έφτασαν στο Έβερεστ, αλλά τους είναι δύσκολο να φτάσουν στο γραφείο πριν τις 9». «Για να τους διοικήσεις πρέπει να ακροβατείς μεταξύ δύο ρόλων: του ψυχοθεραπευτή και του διπλωμάτη. Και να κάνεις και τη νταντά πού και πού». «Αντί να σπεύδουν να αγοράσουν τη δουλειά, είσαι αναγκασμένος να τους την πουλήσεις!», «They are not that much into work…»
<‘here’>

<‘Σελίδα 2: Η μάχη των φύλων’>
Η μάχη των φυλών
Κακομαθημένοι ή μη, τόσο οι Baby Boomers όσο και οι Gen Xers αναγνωρίζουν την πρακτική ανάγκη προσέλκυσης Gen Yers στις επιχειρήσεις τους και προσπαθούν να προσαρμοστούν, να βρουν τα κουμπιά της νέας γενιάς. Δημιουργούν νεανικά groups στο Facebook, μοιράζουν CD-Roms και USBs αντί για ενημερωτικά φυλλάδια, ενσωματώνουν γυμναστήρια στις κτιριακές εγκαταστάσεις τους, δίνουν business cards από την πρώτη ημέρα εργασίας, καλούν και τους γονείς σε εταιρικές παρουσιάσεις, προσπαθώντας να κερδίσουν και αυτό το μέτωπο, δίνουν ετήσιο επίδομα, για να μπορεί κάποιος να μετακομίσει και να συντηρείται μόνος, οργανώνουν ice cream breaks και οι ευφάνταστες ιδέες συνεχίζονται…

Συνοπτικά, ποια στοιχεία καθιστούν τους εργοδότες μνηστήρες με σημαντικές πιθανότητες για σοβαρή σχέση με τους επιφυλακτικούς στη μακροχρόνια δέσμευση Millennials που δε διστάζουν να αλλάζουν συχνά περιβάλλον εργασίας;

  • Ομαδικό πνεύμα και λιγότερη ιεραρχία.
  • Φιλικό περιβάλλον εργασίας.
  • Σεβασμός προς τον εργαζόμενο.
  • Ηθική και οικονομική αναγνώριση.
  • Δημιουργικά καθήκοντα.
  • Ευελιξία στο ωράριο και στον τόπο εργασίας.
  • Συνεχής μάθηση και ανάπτυξη δεξιοτήτων.
  • Δυνατότητα να δρουν οι προϊστάμενοι ως μέντορες και να καθοδηγούν ως πρότυπα ηγεσίας (“more coaching less bossing!”).
  • Δυνατότητα γρήγορης ανέλιξης, χωρίς να αποτελούν κριτήριο τα χρόνια εργασίας-παραμονής στην εταιρεία.

Not that much into…any work perhaps?
Αν κρίνω από τις παραπάνω παράλογες ή μη απαιτήσεις, ίσως πολλοί από εμάς, σε όποια γενιά κι αν ανήκουμε, κρύβουμε ένα «ατίθασο» Millennial κομμάτι μέσα μας. Ίσως έχουμε παρατηρήσει τους γονείς μας να κοπιάζουν, να αφοσιώνονται σε έναν και μοναδικό εργοδότη, δίνοντάς τα όλα και μένοντας τελικά άνεργοι, όταν ηλικιακά και μισθολογικά γίνονται ασύμφοροι.

Ίσως ξέρουμε ότι το μέλλον δε διαγράφεται πάντοτε ρόδινο, ότι οι δουλειές και οι προαγωγές δε δίνονται πάντα στους πιο άξιους, ότι παίρνεις ό,τι διεκδικείς. Ίσως επιδιώκουμε μια κάποια ποιότητα ζωής και ισορροπίας στο τώρα, γιατί δεν ελέγχουμε το αύριο. Ίσως, ίσως, ίσως…

Ίσως πάλι ως μπερδεμένη Gen Xer, γόνος δυο Baby Boomers, αδελφή μιας Gen Yer, συναναστρεφόμενη ως φίλη, σύντροφος, συνεργάτης μέλη διαφόρων φυλών και γενεών έχω γίνει κάπως επιφυλακτική σε ταμπέλες και μαζικές προδιαθέσεις προς καταστολή…
<‘here’>