Στο πνεύμα της παγκόσμιας κρίσης, οι Διευθυντές Ανθρώπινου Δυναμικού δέχονται διαφορετικές πιέσεις και συχνά αισθάνονται ότι σχοινοβατούν προσπαθώντας να τηρήσουν ευαίσθητες ισορροπίες και να πείσουν τη Διοίκηση ότι υπάρχουν και άλλοι τρόποι μείωσης των δαπανών ενώ οι απολύσεις πρέπει να είναι το τελευταίο μέτρο.

Αυτό ήταν ένα από τα βασικά ζητήματα που συζητήθηκαν κατά τη δεύτερη συνάντηση Διευθυντών Διοίκησης Ανθρώπινου δυναμικού των μεγαλυτέρων επιχειρήσεων από αντιπροσωπευτικούς κλάδους της αγοράς που διοργανώθηκε από το Ινστιτούτο Μάνατζμεντ Ανθρώπινου Δυναμικού (ΙΜΑΔ) της ΕΕΔΕ, σε συνεργασία με την PricewaterhouseCoopers στην Ελλάδα (PwC).

Από τη συζήτηση κατέστη προφανές ότι οι διαφορετικοί κλάδοι της αγοράς είναι αλληλένδετοι και μία ενέργεια σε έναν κλάδο μπορεί να έχει τραγικές επιπτώσεις σε έναν άλλο. Για παράδειγμα, μία βιομηχανία για να μην προβεί σε απολύσεις αποφασίζει περικοπές στην προμήθεια παγίων. Η απόφαση όμως αυτή ενδεχομένως να συνεπάγεται δραματική μείωση εσόδων και παραγωγής για μία άλλη, με τις ανάλογες συνέπειες στο προσωπικό της. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει με τη μείωση της κατανάλωσης που συνεπάγεται μείωση του τζίρου στα καταστήματα, και βεβαίως στον τουριστικό τομέα με την εποχιακή απασχόληση.