Όταν οι επαγγελματίες του Marketing λένε ότι τα social media τους αφορούν, τα στελέχη του HR αρχίζουν να αναρωτιούνται. Πώς είναι δυνατόν η Διεύθυνση Ανθρώπινου Δυναμικού να «μείνει έξω» από το μεγαλύτερο κοινωνικό φαινόμενο, που αγκάλιασαν στελέχη και επιχειρήσεις, καταναλωτές και χρήστες (προϊόντων και υπηρεσιών), φοιτητές και μαθητές, αλλά και απλοί πολίτες;
Κι αν σήμερα, μερικοί από τους εργαζόμενους εξακολουθούν να απέχουν στο μέλλον δεν θα υπάρχει καμιά επιλογή για το ανθρώπινο δυναμικό από το να εξοικειωθεί με τις τεχνολογίες κοινωνικής δικτύωσης. Γνωρίζετε τη δυναμική αυτής της επανάστασης και τι μπορεί πόσο μπορεί να επηρεάσει τα στελέχη του HR; Στη συνέντευξη που ακολουθεί η Charlene Li, παγκοσμίου εμβέλειας αυθεντία και thought leader στον τομέα της ηγεσίας και των social δίνει το στίγμα των όσων θα αναλύσει στις 20 Οκτωβρίου, απευθυνόμενη για πρώτη φορά σε ελληνικό κοινό.
HR Professional: Από την εμπειρία σας, ποια θα λέγατε ότι είναι τα μεγαλύτερα εμπόδια που πρέπει να ξεπεράσουν σήμερα οι επιχειρήσεις, έτσι ώστε να μπουν στον καινούργιο, «ανοιχτό κόσμο», όπως τον περιγράφετε; Σε ποιό βαθμό πρόκειται για αντίσταση στην αλλαγή, φόβο για το άγνωστο ή για την τεχνολογία, φόβο για τους καταναλωτές που έχουν άποψη, φόβο παράδοσης του ελέγχου, ή για κάτι άλλο;
Charlene Li: Πρόκειται για φόβο σε όλες του τις μορφές και στον πυρήνα. Είναι φόβος για την αποτυχία και τις αντιλαμβανόμενες επιπτώσεις της αποτυχίας. Ένα από τα πράγματα που εφαρμόζω, είναι να ενθαρρύνω τους ανθρώπους να δημιουργήσουν καταστάσεις μέσα από τις οποίες μπορούν να χτίσουν αντίσταση στην αποτυχία. Τα πράγματα πάντα πάνε στραβά, αλλά αν μπορείς να ασκήσεις κάποια μορφή ελέγχου πάνω σε κάποιες- όχι όλες- τις πλευρές της κατάστασης, μπορεί να αισθανθείς πιο άνετα και να γίνεις περισσότερο «ανοιχτός».
Για παράδειγμα, αν φοβάσαι τους καταναλωτές που διατυπώνουν με έντονο τρόπο την άποψή τους, μίλησε πρώτα με αυτούς που γνωρίζεις ότι είναι οπαδοί σου. Ανέπτυξε μέσα από την εκπαίδευση αυτή νέες ικανότητες, ούτως ώστε αν πέσεις, να μην πέσεις πολύ άσχημα.
HR Professional: Κάποιος CEO ανέφερε σε σχετική συζήτηση: «Αντιλαμβάνομαι ότι το να μπούμε στα social media είναι ένα μονοπάτι που δεν μπορούμε να αποφύγουμε. Διστάζω όμως, γιατί δεν είμαι σίγουρος από που πρέπει να αρχίσω και ποιες ομάδες εργαζομένων θα πρέπει να αναμειχθούν…».
Charlene Li: Ένας εξαιρετικός τρόπος για να αρχίσει κανείς, είναι απλά να ακούσει τι έχουν να πουν οι καταναλωτές και οι εργαζόμενοί του. Δεν τον υποχρεώνει αυτό να αναλάβει κάποια δράση και θα μάθει πάρα πολλά για το τι λένε και τι κάνουν. Οι άνθρωποι που θα πρέπει να εμπλέξει σε αυτή τη διαδικασία δεν θα πρέπει να προέρχονται αναγκαστικά από ένα συγκεκριμένο τμήμα, παρόλο που συνήθως κατοικοεδρεύουν στα τμήματα marketing, επικοινωνίας και customer service-ένα τμήμα εκ φύσεως εξωστρεφές.
Το χαρακτηριστικό που θα πρέπει να αναζητήσει κάποιος στον συνάδελφο που θα ηγηθεί της προσπάθειας στα social media, είναι το αληθινό πάθος για τη δημιουργία και εδραίωση σχέσεων με τους πελάτες. Το πρόσωπο αυτό, κατανοεί ότι τα social media είναι κάτι περισσότερο από τεχνολογία, ότι εμπεριέχουν την πιθανότητας δημιουργίας ενός νέου τρόπου ενός νέου τρόπου σύνδεσης με τους καταναλωτές.
HR Professional: Ποιος είναι ο ρόλος του HR Manager social Media; Δεν είναι ένας πεδίο δράσης στο οποίο ηγείται το Marketing;
Charlene Li: Το Marketing μπορεί να παρέχει βέλτιστες πρακτικές για τη χρήση των social media αλλά το HR έχει διαφορετικούς στόχους και σκοπούς: να προσλαμβάνει και να διατηρεί τους πιο ταλαντούχους εργαζόμενους. Έτσι, ο τρόπος που χρησιμοποιούνται τα social media είναι ελαφρώς διαφορετικός. Ειδοποιός διαφορά είναι ότι μπορεί σε περισσότερους εργαζόμενους να ανατεθεί να μοιραστούν το πώς είναι να ανήκει κάποιος στο ανθρώπινο δυναμικό μιας συγκεκριμένης εταιρείας.
HR Professional: Θα συμβουλεύατε τα στελέχη της Διεύθυνσης Ανθρώπινου Δυναμικού να «παραμερίσουν» και να ακολουθούν τις οδηγίες που λαμβάνουν από το Marketing; Ή θα προτείνατε να προσπαθήσουν να έχουν ισότιμο λόγο στην πολιτική ανάπτυξης της εταιρείας σε ότι αφορά τα social media;
Charlene Li: Αυτό αναφέρεται στην ερώτηση του «ποιος ελέγχει τα social media;». Υπάρχουν δύο διαφορετικά κοινά, με δύο διαφορετικούς στόχους. Ας μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για δύο ξεχωριστά τμήματα. Για αυτό θα υπάρχουν, δύο διαφορετικές στρατηγικές social media διότι αυτό είναι το σωστά. Ωστόσο, αφού πρόκειται για έναν οργανισμό, αυτά τα δύο τμήματα πρέπει να συνεργαστούν για να είναι απόλυτα συντονισμένα και ευθυγραμμισμένα με την εταιρική στρατηγική.
Αλλά σε τελική ανάλυση το HR πρέπει να είναι σε θέση να κάνει ότι χρειάζεται για να επιτύχει τους επιχειρηματικούς του στόχους. Το ίδιο ισχύει και για τα υπόλοιπα τμήματα όπως για παράδειγμα Customer Service. Δεν είναι ρεαλιστικό να ανάγεται το Marketing σε θεματοφύλακα των social media, σε έναν μακροπρόθεσμο ορίζοντα, απλά και μόνο επειδή ήταν το πρώτο τμήμα που μπήκε στο «παιχνίδι».
HR Professional: Σε συνομιλία που είχαμε με έναν HR Manager μας ανέφερε ότι βλέπει τον ενεργό ρόλο του HR για να χρησιμοποιήσει για λόγους εκπαίδευσης τα social media αλλά και για την εμπλοκή της Διεύθυνσης Ανθρώπινου δυναμικού στην σύνταξη ενός manual που αφορά τη σωστή χρήση τους από το ανθρώπινο δυναμικό. Ωστόσο, αναρωτιόταν αν υπήρχε και κάτι ακόμα στο οποίο θα μπορούσε να εμπλακεί ενεργά. Έχει κάποιες προτάσεις που μπορούν να αξιοποιήσουν τα στελέχη του HR;
Charlene Li: Και τα δύο αποτελούν εξαιρετικά σημεία εκκίνησης. Αλλά πρέπει όλοι να κατανοήσουν ότι τα social media δημιουργούν τεράστιες αλλαγές στους οργανισμούς και την κουλτούρα τους. Τα στελέχη του HR που ασχολούνται με την ανάπτυξη του οργανισμούς πρέπει να γνωρίζουν το πώς τα ανεπίσημα δίκτυα αλλάζουν τη ροή των πληροφοριών και την αλυσίδα λήψης αποφάσεων.
Και το πιο σημαντικό: οι ηγέτες του οργανισμού πρέπει να εκπαιδευτούν για το τι σημαίνει να είναι κάποιος δεκτικός καθώς τα social media εισχωρούν στις επιχειρήσεις. Αυτό σημαίνει να είναι τα στελέχη ανοιχτά όχι μόνο με τους πελάτες αλλά και με τους εργαζόμενους και τους συνεργάτες. Το να είναι «ανοιχτοί» δεν είναι η «φυσική» κατάσταση για αρκετούς ηγέτες αλλά είναι ένας βασικός τρόπος σκέψης και μια δεξιότητα την οποία πρέπει να αναπτύξουν επιτυχώς.