Το βιβλίο αυτό του γνωστού συγγραφέα Spencer Johnson (Who Μοved my Cheese?), γράφτηκε το 1998, χρόνια πριν την οικονομική κρίση στην Ελλάδα, αλλά θα μπορούσε να αποτελέσει ένα χρήσιμο οδηγό αντιμετώπισης της αλλαγής, όποια και εάν είναι αυτή, στην εργασία, την οικογένεια και σε οτιδήποτε αποτελεί «σταθερό σημείο αναφοράς» για τον καθένα από εμάς.

Μέσα από μια απλή, ευχάριστη και σύντομη ιστορία λαμβάνουμε αισιόδοξα μηνύματα για το πως αντιμετωπίζεται η ξαφνική και αναπάντεχη αλλαγή, όταν κάποιες καταστάσεις οδηγούν στο να χαθεί το «Τυρί» μας που για τον καθένα είναι κάτι διαφορετικό (η εταιρεία που ήδη εργαζόμαστε, χρήματα, ένα σπίτι, και ό,τι συντελεί στην ατομική ευτυχία). Η ιστορία περιστρέφεται γύρω από 4 μικρά πλασματάκια, 2 ποντίκια και 2 ανθρώπους που περιπλανώνται σε ένα λαβύρινθο αναζητώντας «Τυρί». Με έξυπνα συμβολικό τρόπο ο συγγραφέας περιγράφει την προσαρμοστικότητα των δύο ποντικών που λειτουργούν απλοϊκά και με το ένστικτο, όταν κάποιες καταστάσεις καταλήγουν στο να χάσουν το «Τυρί » τους. Χωρίς ιδιαίτερες αντιστάσεις και αναλυτικές σκέψεις αρχίζουν άμεσα την αναζήτηση του «Κ» (Καινούριου Τυριού). Αντίθετα, οι άνθρωποι περιπλανώνται για πολύ καιρό στη σκέψη ότι αδίκως τους πήραν το Τυρί τους και ότι δεν υπάρχει κάτι άλλο εκεί έξω για εκείνους εκτός από το «Π», (Παλιό Τυρί) που είναι γνώριμο σε γεύση και ήξεραν πάντα ότι ήταν εκεί και τους περίμενε. Υπήρχε όμως μέχρι την αλλαγή.

Πίσω στον πραγματικό κόσμο η ιστορία ξεδιπλώνει την ανθρώπινη φύση που ενστικτωδώς αντιστέκεται σε οποιαδήποτε μορφή αλλαγής, η οποία μετακινεί το «status quo», δηλαδή τα πράγματα όπως είναι τώρα. Στο εργασιακό περιβάλλον η άρνηση των δύο ανθρώπων της ιστορίας θα μπορούσε να ταυτιστεί με την αντίθεση πολλών να αντιμετωπίσουν νέα δεδομένα όπως: μεταβολή θέσης/ καθηκόντων, συνενώσεις τμημάτων ή νέα εργαλεία προς αντικατάσταση παλαιοτέρων. Πολλοί από εμάς κληθήκαμε να εργαστούμε σε άλλους ρυθμούς με νέους τρόπους. Ο φόβος προς το άγνωστο και το διαφορετικό είναι στοιχεία άρρηκτα συνδεδεμένα με την ανθρώπινη φύση. Η ιστορία αυτή διδάσκει ότι όσο πιο γρήγορα ξεπεραστεί ο φόβος αυτός, τόσο καλύτερα και γρηγορότερα θα αντεπεξέλθει κανείς στις νέες προκλήσεις.

Τα χαριτωμένα πλασματάκια της ιστορίας ποτέ δεν θα μπορέσουν να ξαναβρούν ή να βασιστούν ξανά στο «Π», αλλά θα πρέπει να αναζητούν το Νέο και να μην εφησυχάσουν ακόμα και με αυτό. Θα πρέπει να αναζητούν πάντα κάτι εναλλακτικό, ώστε να μπορούν να παραμείνουν στην κατάσταση της Ευτυχίας. Το βιβλίο αυτό θα μπορούσε να είναι χρήσιμο σε οποιοδήποτε στέλεχος που αντιμετώπισε ή θα κληθεί να αντιμετωπίσει αλλαγές στο εργασιακό περιβάλλον, αλλά και σε όλους μας γιατί μεταφέρει πρακτικά και αισιόδοξα μηνύματα για την αντιμετώπιση του άγχους που φέρνουν οι νέες καταστάσεις. Κλείνοντας με τα λόγια του μικρού ήρωα της ιστορίας το βιβλίο αυτό σε καλεί να αναρωτηθείς: «Τι θα έκανες αν δεν Φοβόσουν»;

Spencer Johnson, M.D.
Εκδόσεις: Κλειδάριθμος, 2000
σελ: 94