Με αφορμή τον εορτασμό της Διεθνούς Ημέρας της Γυναίκας, στις 8 Μαρτίου, τη θέση της HR Manager θα λάβει μία εμβληματική φιγούρα της παγκόσμιας ισότητας, η Rosa Parks, για την οποία όταν ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα αποκάλυψε το άγαλμά της μέσα στο Αμερικανικό Καπιτώλιο, ανέφερε σχετικά: «Σε μία μόνο στιγμή, με την απλούστερη των κινήσεων, βοήθησε να αλλάξει η Αμερική, να αλλάξει ο κόσμος!».

Η πρωτεργάτρια του αγώνα των Αφρο-Αμερικανών για ίσα δικαιώματα, Rosa Louise McCauley Parks, έκανε κάτι αδιανόητο για την εποχή της. Αρνήθηκε να παραχωρήσει τη θέση της στο λεωφορείο σε λευκό επιβάτη! Πιο συγκεκριμένα, τη 1η Δεκεμβρίου 1955 όταν η ίδια επέστρεφε από τη δουλειά της ως μοδίστρα, αρνήθηκε να συμμορφωθεί στην υπόδειξη του οδηγού κάτι που έμελλε να αποτελέσει αφορμή για τα γεγονότα που ακολούθησαν και τελικά την κατάργηση του περίφημου δημοτικού κώδικα του Montgomery.

Σύμφωνα με αυτόν, λοιπόν, ο διαχωρισμός των λευκών και έγχρωμων όφειλε να εφαρμόζεται σε όλες τις συγκοινωνίες. Μία λευκή γραμμή χώριζε το κάθε λεωφορείο στη μέση, με το μπροστινό μέρος να ανήκει στους λευκούς, ενώ ήταν ο οδηγός εκείνος που αποφάσιζε στις περιπτώσεις που οι λευκοί ήταν περισσότεροι, ποιοι έγχρωμοι ήταν υποχρεωμένοι να παραχωρήσουν τη θέση τους σε αυτούς. Η άρνηση ωστόσο της R. Parks και η άμεση φυλάκισή της, οδήγησε την ημέρα της δίκης της σε έναν ασυνήθιστο τρόπο διαμαρτυρίας.

Αποφασίστηκε λοιπόν, να προχωρήσουν στο πρωτοφανές για τα χρονικά μποϊκοτάζ στα λεωφορεία του Montgomery, με τη συντριπτική πλειονότητα των 40.000 Αφρο-Αμερικανών να συμμετέχουν σε αυτή, πηγαίνοντας στις δουλειές τους με τα πόδια. Η μαζικότητα της κίνησής αυτής καθώς επίσης και τα βίαια γεγονότα που ακολούθησαν, ως απάντηση ενάντια στους έγχρωμους της τοπικής κοινότητας, οδήγησαν στην απόφαση της συνέχισης του κινήματος αυτού, με αποτέλεσμα να διαρκέσει συνολικά 381 ημέρες, όταν και επισήμως στις 20 Δεκεμβρίου, το δημοτικό συμβούλιο αναγκάστηκε να ακυρώσει το νόμο των φυλετικών διακρίσεων, ο οποίος όχι μόνο στερούσε χρήματα από τα ταμεία του δήμου αλλά ταυτόχρονα προκαλούσε αναταραχές και βίαια γεγονότα.

Τοποθετώντας ωστόσο την R. Parks, σε ένα εργασιακό περιβάλλον, και πιο συγκεκριμένα στο τμήμα HR, ποια θα ήταν εκείνα τα χαρακτηριστικά που θα την έκαναν να ξεχωρίσει και σε ποιους τομείς θα είχε μεγαλύτερη συμβολή; Σίγουρα στις βασικές της προτεραιότητες θα συναντούσε κανείς τις έννοιες Diversity & Inclusion, με την ισότητα και την αξιοκρατία σε κάθε επίπεδο του οργανισμού να αποτελεί βασική της προσδοκία.

Ταυτόχρονα, η ίδια θα έδινε ιδιαίτερη έμφαση στην εκπαίδευση, αρκεί κανείς να αναλογιστεί ότι το 1987, ίδρυσε το «Rosa and Raymond Parks Institute for Self-Development» με έργο την εξοικείωση των νέων παιδιών στις πρακτικές της κοινωνικής ισότητας. Τέλος, η R. Parks θα προσέδιδε ιδιαίτερη έμφαση στην επικοινωνία με το ανθρώπινο δυναμικό ενώ θα αποτελούσε υπέρμαχο της πολιτικής της ανοιχτής πόρτας.