Είναι η φιλανθρωπία, η εταιρική κοινωνική ευθύνη και οι thought leaders θετικοί για τη δικαιοσύνη και την ευημερία; Όχι, απαντά ο Anand Giridharadas, συγγραφέας του πολεμικού «Winners Take All, The elite charade of changing the world» και πρώην αρθρογράφος των New York Times.
Γράφει ο Πέτρος Μίχος, ιδρυτής της εταιρείας Searchlight Partners Executive Search

Ο Anand, παιδί του οικονομικού συστήματος, απόφοιτος του Πανεπιστημίου του Michigan και της McKinsey, όπως και ο πατέρας του, γράφει ένα αιχμηρό και οργισμένο βιβλίο, το οποίο ο Guardian περιγράφει σαν ένα «Superb Hate Reading».
Ξεκινά από τους βαθύπλουτους φιλάνθρωπους, συγκρούεται με Θεσμούς, όπως το World Economic Forum του Νταβός ή το Clinton Global Initiative, και συνεχίζει με τους Thought Leaders, οι οποίοι, προκειμένου να εξασφαλίζουν τα προς το ζην, ευαγγελίζονται ανώδυνες ιδέες. Επιπρόσθετα, επιτίθεται στις εταιρείες συμβούλων και τις επενδυτικές τράπεζες, κατηγορώντας τις κυβερνήσεις ότι έχουν εκχωρήσει βασικές πολιτικές τους σε ιδιώτες και ότι υιοθετούν κριτήρια της αγοράς σε πολυσύνθετα κοινωνικά προβλήματα, ενώ καταλήγει στην ατομική ευθύνη για να παραδώσουμε έναν κόσμο καλύτερο και με περισσότερη ισότητα από αυτόν τον οποίον παραλάβαμε.
Πρόκειται για ένα δυσάρεστο, επιθετικό, γωνιώδες και βαθιά διχασμένο βιβλίο. Είναι σκληρό, με τον Anand να προσπαθεί -όχι απαραίτητα απολύτως επιτυχημένα- να συνδυάσει σε μία παγκόσμια φυλή όλους όσοι τον εκνευρίζουν, τους οποίους ονομάζει MarketWorlders. Παράλληλα, ο συγγραφέας γίνεται μέλος της παγκόσμιας κοινότητας των Thought Leaders, συνεχίζοντας έναν φαύλο κύκλο διχασμού με τα ιδανικά του.
Γιατί το προτείνω; Στο πλαίσιο της ανάδειξης του Purpose-driven Leadership ως την πεμπτουσία του management, θεωρώ σημαντικό το HR να έχει ακούσει και, ίσως, να κατανοήσει και τα αντεπιχειρήματα. Να βγει, δηλαδή, από το comfort zone και να δει τα τεκταινόμενα στην αγορά και στην κοινωνία με μία άλλη ματιά.

Καλή (δυσάρεστη) ανάγνωση.