Τις προοπτικές και τις επιπτώσεις του «καυτού» ασφαλιστικού θέματος στη χώρα μας έθιξε εσπερίδα με θέμα: «Ασφαλιστικό ζήτημα στην Ελλάδα» που διοργάνωσε στις 23 Φεβρουαρίου το Ινστιτούτο Ανάπτυξης Γυναικών Μάνατζερ της ΕΕΔΕ.
Το ασφαλιστικό, ένα ζήτημα που απασχολεί τους πάντες, εργαζόμενους, επιχειρήσεις και κράτος, επεδίωξε να καλύψει η ημερίδα του ΙΑΓΜΕ. Προτάσεις, εναλλακτικές και κίνδυνοι για το σύστημα συντάξεων σε Ελλάδα και Ευρώπη τέθηκαν επί τάπητος, ενώ το κοινό είχε την ευκαιρία να συζητήσει με τους ομιλητές και να παραθέσει ερωτήματα και προβληματισμούς.
Χαιρετισμούς απηύθυναν οι Δημοσθένης Μαμμωνάς, Γενικός Γραμματέας Κοινωνικών Ασφαλίσεων στο Υπουργείο Απασχόλησης, Ανδρονίκη Μπούμη πρώην Πρόεδρος του ΙΑΓΜΕ, Γ’ Αντιπρόεδρος Δ.Σ ΕΕΔΕ και Σύμβουλος Διοίκησης, EFG Eurobank Ergasias Α.Ε. και Αγγελίνα Μιχαηλίδου, Πρόεδρος Δ.Ε. ΙΑΓΜΕ. Τη συζήτηση που ακολούθησε των παρουσιάσεων συντόνισε η Ρίτα Χριστοδουλάτου, Γεν. Γραμματέας Δ.Ε. ΙΑΓΜΕ και Διευθύνουσα Σύμβουλος, LIFE PLANNERS.
Στο χαιρετισμό του ο Δ. Μαμμωνάς περιέγραψε με συντομία το δημογραφικό πρόβλημα που οδηγεί το ασφαλιστικό, όπως το γνωρίζαμε μέχρι στιγμής, σε τέλμα. Ενοποιήσεις φορέων, εθελούσια παραμονή στην εργασία, αποθάρρυνση των πρόωρων συντάξεων, εξορθολογισμός της διοίκησης, σύσταση ταμείου αλληλεγγύης των γενεών, καθώς και καθιέρωση του Αριθμού Μητρώου Κοινωνικής Ασφάλισης είναι τα μέτρα που έχει λάβει μέχρι στιγμής η κυβέρνηση για την αντιμετώπιση του συνταξιοδοτικού προβλήματος υποστήριξε ο Γενικός Γραμματέας.
Σουηδικό μοντέλο: η ιδανική λύση;
Τα δύο μεγάλα προβλήματα του ελληνικού αναδιανεμητικού συστήματος ασφάλισης σύμφωνα με τον Μιλτιάδη Νεκτάριο, Καθηγητή Ασφαλιστικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς, είναι ο μεγάλος αριθμός των φορέων και το περιορισμένο ποσοστό συμμετοχής του πληθυσμού στο εργατικό δυναμικό. Αυτή τη στιγμή το 50% των συντάξεων στη χώρα πληρώνεται όχι από τις εισφορές των εργαζομένων αλλά από το κράτος.
Το αύριο προβάλει ακόμα πιο ζοφερό σύμφωνα με τον καθηγητή. Πράγματι, το πιο μετριοπαθές σενάριο για το μέλλον του ασφαλιστικού εκτιμά ότι το κράτος δε θα μπορεί να παρέχει συντάξεις μετά το 2015. Η λύση που πρότεινε ο Μ. Νεκτάριος είναι η κεφαλαιοποίηση των επικουρικών ταμείων και η υιοθέτηση του σουηδικού μοντέλου ασφάλισης. Στο εν λόγω σύστημα κάθε εργαζόμενος διαθέτει έναν ατομικό λογαριασμό που τον ακολουθεί σε ολόκληρη τη ζωή του. Το κάθε άτομο μπορεί να παρακολουθεί ανά πάσα στιγμή τη φάση στην οποία βρίσκεται σε σχέση με τη σύνταξή του. Το σουηδικό μοντέλο είναι αρκετά ευέλικτο και η επιλογή για συνταξιοδότηση βρίσκεται στα χέρια του κάθε εργαζόμενου όταν συμπληρώσει τα 62 του χρόνια. Την πρόταση του καθηγητή συμπληρώνει η λειτουργία των Ταμείων Επαγγελματικής Ασφάλισης, ώστε να εξασφαλιστούν τα μεσαία και ανώτερα εισοδήματα.
Σύνταξη και μακροβιότητα
Η μείωση των γεννήσεων, η αύξηση του προσδόκιμου ζωής, η καθυστέρηση εισόδου των νέων στην αγορά εργασίας, οι μετακινήσεις του εργατικού δυναμικού από χώρα σε χώρα και η ανεργία σε μεγάλες ηλικίες οδηγούν το ασφαλιστικό σύστημα σε αδιέξοδο τόνισε η Μαργαρίτα Αντωνάκη, Γενική Διευθύντρια της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών. Η εισηγήτρια υπογράμμισε ότι θεωρεί τη δημόσια κοινωνική ασφάλιση ως ένα δίχτυ προστασίας για την τρίτη ηλικία. Η λύση που πρότεινε είναι αύξηση της συνταξιοδοτικής αποταμίευσης και στροφή προς τις συμπληρωματικές συντάξεις.
Θεσμική διαχείριση των Φορέων Κύριας Ασφάλισης
Οι φορείς κύριας ασφάλισης χάνουν τεράστια ποσά, καθώς οι διοικήσεις τους δε γνωρίζουν τον ορθό τρόπο διαχείρισης της περιουσίας τους δήλωσε ο Άρης Ξενόφος, Πρόεδρος της Ένωσης Θεσμικών Επενδυτών. Μάλιστα, σύμφωνα με τον ομιλητή τα αμοιβαία κεφάλαια φαίνονται να είναι μια αξιόπιστη λύση στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη διαχείριση της περιουσίας των φορέων κοινωνικής ασφάλισης, καθώς παρέχουν αποτελεσματική διαχείριση κινδύνου.
Η ιδιωτική ασφάλιση αρωγός στην αντιμετώπιση του προβλήματος
Τα στελέχη, τα οποία έχουν αφιερώσει χρόνο και ενέργεια στο χτίσιμο της καριέρας τους θα φτάσουν να αμείβονται με πολύ χαμηλές συντάξεις για τα δεδομένα τους. Ο Περικλής Λίβας, Διευθύνων Σύμβουλος της International Life υποστήριξε ότι η ιδιωτική ασφάλιση, σαν συμπλήρωμα της δημόσιας και όχι σαν υποκατάστατο της τελευταίας, μπορεί να βοηθήσει τα στελέχη να διατηρήσουν το επίπεδο ζωής τους.
