Στις 26 Σεπτεμβρίου δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ ο Ν.5053/2023 του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, δυνάμει του οποίου πρόκειται να ενσωματωθεί στον Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου (Π.Δ.80/2022) η Οδηγία 2019/1152 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 20ης Ιουνίου 2019 για διαφανείς και προβλέψιμους όρους εργασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Οι σημαντικότερες αλλαγές που επέρχονται είναι οι εξής:
1. Αντικαθίσταται το άρθρο 189 του Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου περί πολλαπλής απασχόλησης του εργαζομένου σε διαφορετικούς εργοδότες.
Ως τώρα η πολλαπλή απασχόληση σε διαφορετικούς εργοδότες επιτρέπεται υπό τον περιορισμό ότι ο εργοδότης δεν επιτρέπεται να απασχολήσει μέσα στην ίδια ημέρα μισθωτούς, οι οποίοι ήδη έχουν εργαστεί σε άλλη επιχείρηση ολόκληρο το νόμιμο ωράριό τους.Δηλαδή, μπορεί να απασχολεί μισθωτούς, οι οποίοι εργάστηκαν μέσα στο ίδιο 24ωρο σε άλλο ή άλλους εργοδότες, για χρόνο μικρότερο του κανονικού ωραρίου εργασίας, αλλά μόνο για τόσες ώρες όσες υπολείπονται για να συμπληρωθεί το νόμιμο ωράριο της ημερήσιας εργασίας.
Το νέο άρθρο189 προβλέπει τη δυνατότητα πολλαπλής απασχόλησης σε διαφορετικούς εργοδότες,εκτός του ωραρίου εργασίας που έχει συμφωνηθεί με συγκεκριμένο εργοδότη, απαγορεύοντας αντίθετες συμφωνίες ή ρήτρες.
Ωστόσο, η πολλαπλή απασχόληση επιτρέπεται υπό τους περιορισμούς των άρθρων 162-179 του Κώδικα. Για παράδειγμα, η ελάχιστη, ημερήσια ανάπαυση του εργαζομένου δεν μπορεί να είναι κατώτερη από 11 συνεχείς ώρες, η ελάχιστη εβδομαδιαία ανάπαυση κατώτερη από 24 συνεχείς ώρες, ενώ ο μέσος όρος εβδομαδιαίας εργασίας δεν μπορεί να ξεπερνά τις 48 ώρες ανά τετράμηνο.
2. Προστίθεται το άρθρο 1Α στον Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου περί δοκιμαστικής περιόδου.
Ως τώρα στις συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου οι πρώτοι 12 μήνες λογίζονται ως απασχόληση δοκιμαστικής περιόδου, ενώ για τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου υπήρχε κάποια νομοθετική πρόβλεψη.
Με την προσθήκη του άρθρου 1Α του Κώδικα η ανώτατη διάρκεια της δοκιμαστικής περιόδου μειώνεται στους 6 μήνες για τις συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου.Για τις συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου, η δοκιμαστική περίοδος πρέπει να είναι σε αναλογία με τον συνολικό χρόνο της περιόδου απασχόλησης και να μην υπερβαίνει το 1/4της περιόδου αυτής, με ανώτατο όριο τους 6 μήνες.
3. Αντικαθίστανται τα άρθρα 70 & 71 του Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου περί υποχρέωσης παροχής ενημέρωσης και πληροφοριών, χρονοδιαγράμματος και μέσων ενημέρωσης.
Ως τώρα ο εργοδότης υποχρεούται να γνωστοποιεί στον εργαζόμενο τους ουσιώδεις όρους της σύμβασης ή σχέσης εργασίας, με παράδοση στον εργαζόμενο, 2μήνες το αργότερο από την έναρξη της εργασίας του γραπτής σύμβασης εργασίας ή άλλου εγγράφου, όπου θα αναγράφονται οι όροι εργασίας.
Με την αντικατάσταση των άρθρων70 και 71 συγκεκριμενοποιείται ο τρόπος ενημέρωσης, ο οποίος μπορεί να γίνε είτε με παράδοση εντύπου είτε σε ηλεκτρονική μορφή, υπό την προϋπόθεση ότι ο εργοδότης διατηρεί απόδειξη αποστολής ή παραλαβής. Επίσης μειώνεται ο χρόνος γνωστοποίησης των όρων εργασίας με ανώτατο όριο τη 1 εβδομάδα από την έναρξη της εργασίας για ορισμένους όρους και τον 1 μήνα για τους υπόλοιπους. Τέλος, ορίζεται η υποχρέωση γνωστοποίησης του εργοδότη προς τον εργαζόμενο των διατάξεων της εργατικής νομοθεσίας, δωρεάν, με σαφήνεια, διαφάνεια και με λεπτομερή και εύκολα προσβάσιμο από απόσταση τρόπο.
Όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση του Ν.5053/2023, η ενσωμάτωση στην ελληνική νοµοθεσία της Οδηγία (ΕΕ) 2019/1152αποσκοπεί στη βελτίωση των όρων εργασίας, με την προώθηση περισσότερο διαφανούς και προβλέψιμης απασχόλησης με παράλληλη διατήρηση εύλογης ευελιξίας στην άτυπη απασχόληση, ούτως ώστε να διατηρούνται τα πλεονεκτήματά της για τους εργαζομένους και τους εργοδότες και να διασφαλίζεται η προσαρμοστικότητα της αγοράς εργασίας.
