Συχνά στη χώρα μας έχουμε την τάση να «εξορκίζουμε» καταστάσεις που δεν επιθυμούμε, συχνό φαινόμενο και απέναντι σε ζητήματα που εμφανίζονται στο χώρο της αγοράς εργασίας. Αυτό γινόταν επί μακρόν απέναντι στις «ευέλικτες», μορφές εργασίας, που τις τελευταίες δεκαετίες έχουν εγκατασταθεί για τα καλά στην αγορά εργασίας και μάλιστα συνεχίζουν να αναπτύσσονται ραγδαία.

Δυστυχώς, επί σειρά ετών αρνούμαστε επίμονα να αποδεχθούμε την πραγματικότητα αυτή και αποφεύγαμε εθελοτυφλώντας να παρέμβουμε ρυθμιστικά, από το φόβο ότι με τον τρόπο αυτό θα «νομιμοποιούσαμε» ή θα τις «αναγνωρίζαμε» ως θεμιτή μορφή παροχής εργασίας, προς ζημία της λεγόμενης «τυπικής εργασιακής σχέσης». Επειδή η αγορά εργασίας έχει τη δική της δυναμική και -καλώς ή κακώς- δεν αναμένει το νομοθέτη για να διαμορφωθεί και να εξελιχθεί, ο δισταγμός του τελευταίου να παρεμβαίνει έγκαιρα και ισορροπημένα, αφενός δημιουργεί «μαύρες αγορές εργασίας».

Η ίδια πορεία ακολουθήθηκε και στο θέμα της αναγνώρισης και οργάνωσης θεσμών ιδιωτικών υπηρεσιών απασχόλησης και ειδικότερα της οργάνωσης και λειτουργίας υπηρεσιών απασχόλησης μέσω επιχειρήσεων προσωρινής απασχόλησης και ιδιωτικών γραφείων εύρεσης εργασίας. Και τους δύο αυτούς θεσμούς, ο Έλληνας νομοθέτης άργησε να τους αναγνωρίσει και να τους οργανώσει και χωρίς να γίνεται ιδιαίτερα εμφανές εάν με τις σχετικές νομοθετικές παρεμβάσεις επιδιωκόταν η αναγνώριση και η ενίσχυση της θετικής συμβολής των θεσμών αυτών στην ανάπτυξη της απασχόλησης.

Το βιβλίο αυτό του Κωνσταντίνου Αγραπιδά, τόσο με τις νομοθετικές όσο και τις λοιπές πληροφορίες και αναλύσεις που με ιδιαίτερη συστηματικότητα και ενάργεια προσφέρει, έρχεται να παράσχει τα μέγιστα στην αποσαφήνιση της οργάνωσης και λειτουργίας των θεσμών των ιδιωτικών υπηρεσιών απασχόλησης στη χώρα μας και να μας βοηθήσει να γνωρίσουμε, μετά από τις πρόσφατες εκτεταμένες επαναρρυθμίσεις αυτών, τι ακριβώς συμβαίνει στον ευαίσθητο αυτό χώρο, που είναι ιδιαίτερα σημαντικός για την ανάπτυξη της απασχόλησης, αλλά και την αποτελεσματική λειτουργία των επιχειρήσεων. Το στόχο αυτόν, ο συγγραφέας τον επιτυγχάνει χωρίς να αρκείται στην παράθεση απλώς νομοθετικών προβλέψεων, αλλά παρέχοντας πλήρη και οργανωμένη αντιστοίχηση αυτών με την ευρωπαϊκή σχετική νομοθεσία, αλλά και με εκτεταμένες ωφέλιμες συγκριτικές αναφορές σε αντίστοιχες σχετικές ρυθμίσεις πολλών άλλων ευρωπαϊκών χωρών.

Έχω, λοιπόν, την πεποίθηση ότι η μελέτη αυτή που παρουσιάζεται στο βιβλίο ήρθε να συμπληρώσει ένα σημαντικό κενό στο ζήτημα των Ιδιωτικών Επιχειρήσεων Απασχόλησης, ζήτημα που εμπεριέχει στοιχεία που εκτείνονται σε τρία διακριτά συναφή πεδία: στο πεδίο του εργατικού δικαίου, της απασχόλησης και της διοίκησης της εργασίας. Το βιβλίο αυτό, λοιπόν, μπορεί να καλύψει πολλαπλές ανάγκες προσώπων και φορέων που δραστηριοποιούνται στους αντίστοιχους τομείς και να καταστεί σοβαρό σημείο αναφοράς σε όσους αναζητούν σχετική γνώση και βαθύτερο προβληματισμό.

Πληροφορίες για τη διάθεση του βιβλίου: 6937327649 (Κ. Αγραπιδάς)