Νέο πλαίσιο για τις ομαδικές απολύσεις -με υποχρεωτική προηγούμενη διαβούλευση του εργοδότη, πρόβλεψη κριτηρίων για την επιλογή των «υπό απόλυση», ρήτρες επαναπρόσληψης και σχέδιο αντιμετώπισης των κοινωνικών επιπτώσεων από την απώλεια των θέσεων εργασίας - αντικαθιστά έως το τέλος του 2013 το δικαίωμα αρνησικυρίας (άσκηση «βέτο») του εκάστοτε υπουργού Εργασίας στο αίτημα των επιχειρήσεων που, για οικονομικούς, κυρίως, λόγους, ζητούν να περιορίσουν πάνω από τα επιτρεπόμενα ανά μήνα, όρια τον αριθμό των εργαζομένων.

Την κατάργηση του «βέτο» που συναντάται σε ευρωπαϊκό επίπεδο μόνο στην Ολλανδία (υπό διαφορετικούς όρους και με εγγυήσεις που η Ελλάδα δεν προβλέπει στο ισχύον νομικό καθεστώς) και σε πλήρη έκταση σε χώρες της Αφρικής, στην Κολομβία, στο Μεξικό, στον Παναμά, στο Αφγανιστάν, στη Ζιμπάμπουε κ.ά. ζήτησαν οι επικεφαλής της τρόικας από τον υπουργό Εργασίας Γιάννη Βρούτση, χωρίς.

Τόσο η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας όσο και τα συνδικάτα ήταν βέβαιοι πως το θέμα θα ετίθετο κάποια στιγμή στο τραπέζι, καθώς μεγάλες επιχειρήσεις αντιδρούσαν στην άσκηση του «βέτο». Στη χώρα μας, με βάση τα ισχύοντα, τα όρια των επιτρεπόμενων απολύσεων είναι μέχρι 6 εργαζόμενοι για επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις που απασχολούν 20 έως 150 εργαζομένους και ποσοστό 5% του προσωπικού και μέχρι 30 εργαζόμενοι για επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις που απασχολούν πάνω από 150.

Απολύσεις που ξεπερνούσαν αυτά τα όρια θεωρούνταν ομαδικές και απαγορεύονταν, ακόμη κι αν είχαν τηρηθεί οι διαδικασίες (προηγούμενη διαβούλευση), εφόσον δεν τις ενέκρινε ο υπουργός Εργασίας. Σε αντιδιαστολή με την ελληνική πρακτική, το ευρωπαϊκό πλαίσιο και οι διεθνείς συμβάσεις του διεθνούς Γραφείου Εργασίας προβλέπουν συγκεκριμένες διαδικασίες και υποχρεώσεις ειδικά για τις ομαδικές απολύσεις σε περιπτώσεις αναδιαρθρώσεων.