Η εργασία στην Ελλάδα είναι φθηνότερη, σε σχέση με τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες εξαιτίας όχι μόνο της μείωσης των εισοδημάτων αλλά και του μη μισθολογικού κόστους, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της Eurostat.

Η χώρα μας, μαζί με τις Λιθουανία, Λετονία και Εσθονία εφαρμόζουν μέτρα μείωσης του κόστους εργασίας, σε αντίθεση με τις «πρωταθλήτριες» Βουλγαρία και Ρουμανία που ξεκινώντας από πολύ χαμηλότερη βάση, αυξάνουν συνεχώς το ωριαίο κόστος εργασίας. Συνολικά, το ωριαίο κόστος εργασίας αυξήθηκε κατά 1,6 % τόσο στη ζώνη του ευρώ όσο και στο σύνολο των 27 κρατών μελών, κατά το δεύτερο τρίμηνο του έτους.

Οι δύο κύριες συνιστώσες του κόστους εργασίας είναι μισθοί και ημερομίσθια και το μη μισθολογικό κόστος. Στην ζώνη του ευρώ, μισθοί και ημερομίσθια ανά ώρα εργασίας αυξήθηκαν κατά 1,5% στο έτος μέχρι το δεύτερο τρίμηνο του 2010 και το μη μισθολογικό κόστος κατά 2,0 %, σε σύγκριση με 1,8% και 2,2 % αντίστοιχα για το πρώτο τρίμηνο του 2010.

Στη χώρα μας, το κόστος εργασίας σε ετήσια βάση, κατά το δεύτερο τρίμηνο του 2010 μειώθηκε κατά 1,8%. Οι πραγματικές αμοιβές για εργασία μειώθηκαν στην Ελλάδα κατά 1,2%, όταν στην Ευρωζώνη και την Ε.Ε. των 27 ενισχύθηκαν κατά 1,5%. Σημαντική μείωση 3,9% σε ετήσια βάση επιτεύχθηκε στο κόστος εργασίας από τις υπόλοιπες παραμέτρους. Η ελληνική βιομηχανία είδε το κόστος εργασίας να μειώνεται κατά 2% (-1,6% στις αμοιβές και -3,2% στα λοιπά), ο κατασκευαστικός κλάδος κατά 3,1% (-2,2% στις αμοιβές και -6% στα λοιπά), ενώ η εργασία στις υπηρεσίες είναι φθηνότερη κατά 1,6% (-1% στις αμοιβές και -3,8% στα λοιπά).

Ο Δείκτης κόστους εργασίας είναι ένας βραχυπρόθεσμος δείκτης που δείχνει την εξέλιξη του ωριαίου κόστους εργασίας και υπολογίζεται διαιρώντας το κόστος εργασίας από τον αριθμό των ωρών εργασίας. Στο συνολικό κόστος εργασίας, δεν υπολογίζονται οι επιδοτήσεις ενώ επίσης δεν περιλαμβάνονται δαπάνες επαγγελματικής κατάρτισης ή άλλες δαπάνες όπως για παράδειγμα τα έξοδα πρόσληψης. Στον μισθό και το μισθολογικό κόστος περιλαμβάνονται οι άμεσες αμοιβές, τα επιδόματα και αποζημιώσεις που καταβάλλονται, οι πληρωμές σε διάφορα αποταμιευτικά προγράμματα των εργαζομένων, οι πληρωμές για τις ημέρες εργασίας που δεν πραγματοποιήθηκαν και οι αμοιβές σε είδος, όπως τρόφιμα, ποτά, καύσιμα , εταιρικά αυτοκίνητα, κ.λπ.

Στο μη μισθολογικό κόστος περιλαμβάνονται οι εργοδοτικές εισφορές κοινωνικής ασφάλισης συν οι φόροι απασχόλησης.