Τι συμβαίνει όταν το HR υιοθετεί νέες πρακτικές, με στόχο να προσφέρει στους εργαζομένους μακροβιότερη απασχόληση στον εργασιακό τομέα, εντάσσοντας το υπάρχον ανθρώπινο δυναμικό στη δημιουργία και στην υιοθέτηση αυτών των πρακτικών;
Είναι γεγονός ότι τα τελευταία 20 χρόνια, ο μέσος όρος ηλικίας του ανθρώπινου δυναμικού παγκοσμίως έχει αυξηθεί. Ωστόσο, οι ανάγκες στην αγορά εργασίας είναι μεγάλες και έτσι απαιτείται το υπάρχον ανθρώπινο δυναμικό, να συνεχίσει την πορεία του ακάθεκτο, αντί να αποσύρεται και να συνταξιοδοτείται. Αξιοσημείωτη είναι η έρευνα των Ybema et al, η οποία αποδεικνύει ότι, αν εφαρμοστούν κάποιες συγκεκριμένες πρακτικές του τμήματος HR, προκύπτουν μόνο θετικά αποτελέσματα, ενώ επιτυγχάνεται ο στόχος της διατήρησης του υπάρχοντος ανθρώπινου δυναμικού σε μια εταιρεία. Επιπρόσθετα, στην ίδια έρευνα σημειώνεται πως, εφόσον οι εργαζόμενοι συμμετάσχουν στην όλη διαδικασία εύρεσης και εφαρμογής των πρακτικών, τότε τα αποτελέσματα είναι ακόμη πιο θεαματικά, ενώ χρειάζεται να τονιστεί πως τα θετικά επακόλουθα που προκύπτουν, δεν αφορούν μόνο τους εργαζόμενους μεγαλύτερης ηλικίας, αλλά και τους νεότερους, καθώς και αυτοί αποτελούν μια σημαντική -αν όχι πλειοψηφική- μερίδα κάθε επιχείρησης.
ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ
Αναμφισβήτητα, τα αποτελέσματα που προέκυψαν από την προαναφερθείσα έρευνα είναι υψίστης σημασίας, καθώς προηγούμενα δεδομένα από παρόμοιες έρευνες είναι σχεδόν ανύπαρκτα. Αναλυτικότερα, στην έρευνα των Ybema et al συμμετείχαν εξίσου μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις, ενώ είναι εντυπωσιακό πως, παρότι οι μεγάλες επιχειρήσεις υιοθέτησαν περισσότερες πρακτικές – έχοντας και μεγαλύτερoυς οικονομικούς πόρους, καλύτερα αποτελέσματα κατέγραψαν οι μικρότερες εταιρείες. Αυτό συνέβη, διότι συμμετείχε η πλειοψηφία των εργαζομένων, υιοθετήθηκαν μόνο οι απαραίτητες για τις εταιρείες πρακτικές και στο τέλος, παρατηρήθηκε ισχυρότερο health culture. Συνεπώς, αν θέλουμε να παρατείνουμε την απασχόληση σε μία εταιρεία, οι πιο σημαντικοί παράγοντες που οφείλουμε να εξετάσουμε, προκειμένου να εφαρμόσουμε τις αντίστοιχες πρακτικές, είναι βεβαίως οι συνθήκες απασχόλησης, τα κίνητρα και η υγεία των εργαζομένων, τόσο η σωματική όσο και η ψυχική.
Ως εκ τούτου, μία εταιρεία οφείλει να έχει ως πρώτιστο μέλημά της την παροχή καλών συνθηκών εργασίας και καλού εργασιακού περιβάλλοντος. Εν συνεχεία, απαιτείται να δίνει κίνητρα στους εργαζομένους της για τη βελτίωση της απόδοσή τους, μέσω bonus, δραστηριοτήτων εντός και εκτός της εταιρείας κ.ά., καθώς και να φροντίζει να κρατά τους ανθρώπους της σωματικά υγιείς, προσφέροντας, για παράδειγμα, δωρεάν ή μειωμένες συνδρομές σε γυμναστήρια, αλλά κυρίως ψυχικά, οργανώνοντας συχνά «one to one» συναντήσεις, ούτως ώστε οποιαδήποτε προβλήματα υπάρχουν να μην λαμβάνουν τεράστιες διαστάσεις μέχρι να διορθωθούν, αλλά να επιλύονται από την αρχή. Εκτός, όμως, από τα παραπάνω, υπάρχει και άλλη μια πρακτική, με σκοπό αυτή τη φορά, να προσελκύσει ηλικιακά μεγαλύτερο ανθρώπινο δυναμικό παρά να διατηρήσει το υπάρχον.
Πρόκειται για μια πρωτοβουλία που ξεκίνησε στη Νορβηγία, με την κυβέρνηση να προτρέπει τις επιχειρήσεις να προσλαμβάνουν προσωπικό μεγαλύτερης ηλικίας, ώστε αυτό να μην αποκλειστεί από την αγορά εργασίας.
Συμπερασματικά, οι εν λόγω πρακτικές έχουν ως αποτέλεσμα μεγαλύτερη εργασιακή ικανοποίηση, αυξημένη παραγωγικότητα και μειωμένες απουσίες εργαζομένων λόγω ασθενείας, ανεξαρτήτως ηλικίας. Ποια επιχείρηση δεν θα ήθελε να έχει αφοσιωμένο και υγιές ανθρώπινο δυναμικό αλλά και καλύτερη παραγωγή; Παρότι, ομολογουμένως, η εφαρμογή των συγκεκριμένων πρακτικών επιφέρει σημαντικές προκλήσεις για τους οργανισμούς, τα πλεονεκτήματα και τα αποτελέσματα που θα προκύψουν, μπορούν να είναι η απάντηση στη μη βιώσιμη απασχόληση και στη μείωση της πρόωρης συνταξιοδότησης. Αν, όμως, δεν προσπαθήσουμε, δεν θα το μάθουμε ποτέ.