Όταν έπιασα στα χέρια μου το συγκεκριμένο βιβλίο ομολογώ ότι δεν το είχα διαλέξει ως ένα βιβλίο «επαγγελματικής χρήσης» με σκοπό να με βοηθήσει στο ρόλο μου ως στέλεχος ανθρωπίνων πόρων.
Ήταν μάλλον μια επιλογή που προέκυψε από προσωπικό ενδιαφέρον γύρω από την τεχνολογία, το διαδίκτυο και τους νέους τρόπους επικοινωνίας.
Ανοίγοντάς το έμαθα ότι ο συγγραφέας Χρίστος Παπαδημητρίου διδάσκει από το 1976 Πληροφορική στο Χάρβαρντ, στο ΜΙΤ, στο Στάνφορντ και στο ΕΜΠ ενώ κατέχει τιμητική έδρα στο Μπέρκλεϋ της Καλιφόρνια. Έχει δημοσιεύσει τέσσερα βιβλία που έχουν μεταφραστεί σε επτά γλώσσες και εκτός από το διδακτορικό του στο Πρίνστον του έχουν απονεμηθεί τιμητικά διδακτορικά από το ΕΤΗ της Ζυρίχης και το ΜΙΤPress.
Πίσω από αυτό το εντυπωσιακό βιογραφικό, σύντομα διαπίστωσα ότι κρύβεται μια γραφή ανατρεπτική αλλά απλή που περνάει μηνύματα για τις επιλογές μας και το μέλλον μας ως πολίτες και μέλη μιας παγκόσμιας κοινωνίας.
Βασισμένο στα άρθρα που δημοσίευε σε κυριακάτικη ελληνική εφημερίδα κυρίως την περίοδο 2001 – 2002 τα γραπτά αυτά παραμένουν ιδιαίτερα διορατικά, εκπλήσσοντας τον αναγνώστη με το πόσο επίκαιροι είναι οι προβληματισμοί αυτοί ακόμα και σήμερα, θέτοντας βασικά ερωτήματα για τη σχέση της τεχνολογίας με τις επιστήμες αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο αυτά επηρεάζουν την καθημερινή μας ζωή. Αναδεικνύει την τριπλή αλληλεπίδραση ανάμεσα σε τεχνολογία, αγορά και κοινωνία, μια σχέση ιδιαίτερα δυναμική που διαμορφώνει την καθημερινότητά μας με τρόπο ασυνείδητο αλλά καθοριστικό.
Στις σελίδες του βιβλίου ο συγγραφέας αναρωτιέται μεταξύ άλλων για το πόσο ευάλωτες είναι οι πολύπλοκες κοινωνίες μας, υπογραμμίζοντας τη σχέση των επιστημών και του internet με τη δημοκρατία αλλά και το δραστικό πλέον διαχωρισμό της επικοινωνίας από το περιεχόμενό της.
Το διαδίκτυο με την τεράστια επιρροή του διαγράφεται σήμερα ως η καρδιά της παγκόσμιας οικονομίας οδηγώντας σε ένα μέλλον, που όπως γράφει ο συγγραφέας, είναι σπαρμένο με κινδύνους και ευκαιρίες που προέρχονται από εμάς τους ίδιους και τα οποία η καλπάζουσα τεχνολογία επιτείνει διαρκώς στο μέγιστο βαθμό.
Διαπραγματεύεται θέματα όπως η κρατική διακυβέρνηση και η σχέση της με την ελεύθερη διακίνηση της πληροφορίας, ο υπολογιστής ως μέσο ελέγχου αλλά και απελευθέρωσης, ενώ δεν διστάζει να αγγίξει θέματα ιδιαίτερα αμφιλεγόμενα όπως είναι τα ναρκωτικά, η τρομοκρατία, η ιδιοκτησία της γενετικής γνώσης, η σκοπιμότητα των πατεντών.
Μόνο όταν τελείωσα το βιβλίο συνειδητοποίησα πόσο όλα αυτά επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο σήμερα ασκούμε το ρόλο μας ως στελέχη ανθρώπινων πόρων. Διοικώντας οργανισμούς, καλούμαστε να διοικήσουμε ανθρώπους και να απευθυνθούμε σε πελάτες με ερεθίσματα, πηγές ενημέρωσης και επιρροές που μας αφορούν άμεσα, είναι όμως πολύ έξω από τον έλεγχό μας. Υπάρχουν δύο τρόποι να το διαχειριστεί κανείς αυτό: ως απειλή ή ως ευκαιρία.
Χρίστος Χ. Παπαδημητρίου, Εκδόσεις Καστανιώτη, 1η έκδοση 2004, Σελ: 141