Συγκεκριμένα, μέχρι τα μέσα του 2009, ο ακριβής αριθμός των θέσεων εργασίας που χάθηκαν ήταν 4,3 εκατ. ενώ ο αριθμός αυτός έχει περιοριστεί από την υιοθέτηση μέτρων όπως το μειωμένο ωράριο εργασίας. Οι κλάδοι που δέχτηκαν το μεγαλύτερο πλήγμα ήταν οι βιομηχανίες και οι κατασκευές, ενώ οι άντρες, οι εργάτες με συμβάσεις έργου και οι εργαζόμενοι με «άδεια» βιογραφικά είναι τα άτομα που βρίσκονται σε δυσκολότερη θέση.
Όπως δείχνει η έρευνα, ο εργατικός πληθυσμός της ΕΕ χαρακτηρίζεται από μεγάλο ποσοστό μεταβολής της κατάστασής του μέσα σε ένα χρόνο. Περίπου το 33% των ανέργων και το 10% αυτών που δεν ψάχνουν δουλειά, βρίσκουν μέσα σε διάστημα ενός έτους.
Επιπλέον, όπως προκύπτει από την έρευνα, όσο περισσότερο μένει κάποιος εκτός εργασίας, τόσο λιγοστεύουν οι πιθανότητες να βρει δουλειά. Το 45% των ανέργων στην Ευρώπη μένει χωρίς δουλειά για περισσότερο από ένα χρόνο, όταν το αντίστοιχο ποσοστό στις ΗΠΑ είναι μόλις 10%. Τέλος, στην έρευνα εξετάστηκε και η αναμενόμενη επίδραση της «πράσινης οικονομίας» με μειωμένες εκπομπές διοξειδίου στην απασχόληση, η οποία για την ΕΕ προβλέπεται να είναι ουδέτερη ή λίγο θετική.
Ωστόσο, όπως αναφέρεται, αναπόφευκτα κάποια επαγγέλματα θα «χαθούν», ενώ νέες δεξιότητες σχετικά με περιβαλλοντικά υλικά και νέες τεχνολογίες θα γίνουν περιζήτητες στην αγορά.
Πηγή: enet (Ελευθεροτυπία)
