Σημείωμα της γράφουσας: «Μα νομίζεις ότι μπορείς να αλλάξεις τον κόσμο;»
«Ααα, πρέπει να σκληρύνεις, για να πετύχεις στον κόσμο των επιχειρήσεων!»
«Καλά, Κ.Κ.Ε. ψηφίζεις;»

11 πλέον τα κεράκια που σβήνω στην αγορά εργασίας και το δονκιχωτικό σύνδρομο, η αλλεργία προς την απάθεια και η επιθυμία για μια καλύτερη εργασιακή πραγματικότητα, ανεξαρτήτως χρώματος, επιμένουν. Κάπως έτσι γεννήθηκαν και συνεχίζουν να γεννιούνται οι ιστορίες JobBlow (διαβάζεται και ερμηνεύεται κατά βούληση και συνείδηση). Πραγματικά θα ευχόμουν να ήταν ολότελα δημιούργημα της φαντασίας μου. Όμως όλες προέρχονται από υπαρκτά πρόσωπα, από αληθινά περιστατικά του εργασιακού βίου πειραγμένα με μια δόση σουρεαλισμού, χιούμορ, κυνισμού, ίσως και μελαγχολίας...

– Καλησπέρα! Τιμή μου που σας γνωρίζω από κοντά! (με έκδηλο ενθουσιασμό)
– Καλησπέρα… (παραιτημένος)
– Φαντάζομαι σας έχουν ενημερώσει για τη διαδικασία outplacement έτσι;
– Μέσες άκρες. Νιώθω τόσο χαμένος τελευταία που δεν άκουγα και πολύ τι μου έλεγαν. Θέλετε να μου τα ξαναπείτε; (ικετευτικά)
– Μα και βέβαια! Και μην ανησυχείτε για το ψυχολογικό, θα το δουλέψουμε μαζί. Λοιπόν, πρόκειται για μία ολοκληρωμένη υπηρεσία επαγγελματικής επανατοποθέτησης. Και στις αλλαγές είμαστε μόνον θετικοί. Έτσι; Ξεκινάμε με τη σύνταξη ενός δυνατού βιογραφικού, συνεχίζουμε με την προετοιμασία για συνέντευξη και παράλληλα αναζητάμε τη νέα κατάλληλη θέση για εσάς. (δυναμική και σίγουρη)
– Μάλιστα. Κατανοώ αυτό που μου λέτε, όμως ας μην ξεχνάμε ότι η δική μου περίπτωση έχει μια ιδιαιτερότητα. Έχετε πρότερη εμπειρία σε ανάλογες περιπτώσεις; (με ελπίδα στο βλέμμα)
– Μα ασφαλώς! Χωρίς να μπορώ να μπω σε λεπτομέρειες λόγω επαγγελματικού απορρήτου, έχουμε διαχειριστεί πολλές ανάλογες περιπτώσεις στο παρελθόν. Άλλωστε είναι δύσκολος ο τομέας σας. (καθησυχαστικά)
– Ναι όντως. Ήταν πολύ. Και να πω ότι δεν προσπάθησα, αλλά… οι προκάτοχοί μου βλέπετε… Χάος παρέλαβα…(ενοχικά)
– Μα τι συζητάτε! Το παρελθόν παίζει καθοριστικό ρόλο, όμως πλέον το αφήνουμε πίσω μας και κοιτάμε μπροστά… δυνατοί, ανανεωμένοι! Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με το βιογραφικό. Έχετε κάποιο παλαιότερο;
– Δεν χρειάστηκε να φτιάξω ποτέ. Μετά τις σπουδές με βόλεψε ο θείος μου και να… ξεκίνησα κατευθείαν στο στίβο.
– Χμ… Κανένα πρόβλημα, θα το φτιάξουμε μαζί. Άρα ήταν η πρώτη σας δουλειά;
– Πρώτη και τελευταία φοβάμαι… (δακρύζει)
– Α, δεν θέλω να ακούω τέτοια. Οι προοπτικές είναι πολλές!
– Εγώ γιατί δεν βλέπω καμία; Eιλικρινά τι μπορώ να κάνω μετά από αυτό;
– Να γίνετε ένας καλοπληρωμένος σύμβουλος είτε στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό!
– Εδώ δεν μπόρεσα να διαχειριστώ τα δικά μου, τα δικά μας. Θα αναλάβω των άλλων;
– Επιτρέψτε μου να σας χαρακτηρίσω ρομαντικό. Ποιος σύμβουλος έχει καταφέρει να διαχειριστεί τα δικά του; Πού ζείτε;
– Στην… Ψωροκώσταινα; (με απορία)
– Ακριβώς! Ηθικό ακμαίο παρακαλώ, είμαστε μόνον στην αρχή. (πιο αποφασιστική από ποτέ) Έχετε περάσει μέχρι σήμερα από συνέντευξη;
– Για να σας πω την αλήθεια, ούτε αυτό έχει χρειαστεί. Βέβαια τις εξετάσεις μου τις περνούσα… εεε, για να ακριβολογώ, τις έδινα καθημερινά, αλλά αυτό μετράει;
– Αν μετράει λέει, προχωράμε ακάθεκτοι! Και επιτρέψτε μας, έτσι για να ελαφρύνω το κλίμα, να σας… ξεπαρθενέψουμε στη συνέντευξη. Χι χι!
– Τι ξεπεσμός πάντως. Αλλιώς είχα ονειρευτεί τα πράγματα. (δακρύζει ξανά)
– Ααα, πολύ ενδιαφέρον αυτό που λέτε. Ώρα για coaching! Για πείτε μου, πώς φαντάζεστε την ιδανική θέση εργασίας; (βγάζει χαρτί και στυλό)
– Οι πολλοί σύμβουλοι και coaches με έφαγαν, αλλά τι άλλο έχω να χάσω… Πώς ονειρεύομαι λοιπόν την ιδανική δουλειά… χμ… (σκεπτικός)
– Αφεθείτε ελεύθερος, κλείστε και τα μάτια αν θέλετε και σκεφτείτε ευχάριστες εικόνες… (με μαλακή, ταξιδιάρικη φωνή)
– Μπορώ να ξαπλώσω στον καναπέ; (διστακτικός)
– Μα και το ρωτάτε; Αν θέλετε βγάλτε και τα παπούτσια!
– Αχ, και με στένευαν τα άτιμα… (ανακουφισμένος)
– Λοιπόν, σας ακούω με μεγάλη προσοχή. (πλήρως εστιασμένη)
– Η ιδανική δουλειά για μένα… έχω αναθεωρήσει πολλά από τον Οκτώβρη και μετά. Κάποτε ήθελα δόξες, κοινό, αποφάσεις, χρήμα, ταξίδια.
– Ναι, αλλά τώρα; Τώρα; (ανυπόμονα)
– Τώρα θέλω τη γυναίκα μου, τα παιδιά μου και τη θάλασσα. (με ονειροπόλο βλέμμα)

– Αχ, δεν με βοηθάτε. Για δουλειά λέμε! (με μια γερή δόση απελπισίας)
– Nαι, αλλά μου είπατε να σκεφτώ ελεύθερα. Κι αν δεν θέλω να εργάζομαι πια; (ανασηκώνεται και την κοιτάει κατάματα)
– Ορίστε;;; (με τσιριχτή φωνή)
– Αν θέλω να ζήσω σαν… τι να πω… ένας απλός ψαράς; (ξεροκαταπίνει)
– Αααα, τώρα κατάλαβα τη μεταφορά. (καθησυχασμένη) Σαν ένας απλώς ψαράς, σαν τον Ιησού, σαν Μεσσίας δηλαδή;
– Όχι, κυρία μου. Σαν ψαράς σκέτο. (αποφασιστικός)
– Με σοκάρετε! Και το ένδοξο παρελθόν σας; (με ακόμα πιο τσιριχτή φωνή)
– Δουλευόμαστε και μεταξύ μας τώρα; (υψώνει τη φωνή)
– Οκ, ας ηρεμήσουμε και ας σκεφτούμε καθαρά. Και ως ψαράς να κάνετε τι; (προσπαθώντας να κρατηθεί ήρεμη)
– Μα τίποτα!
– Και δεν… θα βαρεθείτε;
– Εδώ δεν βαρέθηκα πριν με τόσους άχρηστους και τεμπέληδες γύρω μου. Να βαρεθώ τώρα με τη θαλασσίτσα και τον ήλιο; Καλέ ο καλύτερος του χωριού θα είμαι! (ενθουσιασμένος)
– Του χωριού; (με απορία)
– Της Ραφήνας ντε! Μήπως να αφήσουμε τα βιογραφικά και τις μαλακίες και να μου δώσετε κανένα εγχειρίδιο ψαρέματος; Και σερφ θα ήθελα να μάθω εδώ που τα λέμε. Πληρώνετε τα μαθήματα στο πλαίσιο του outplacement;
– Μα πώς εκφράζεστε έτσι; Παρακαλώ πολύ! Με προσβάλετε! (εμφανώς θιγμένη)
– Γιουχού! Χαβάη 5-0 με κόβω. (πετάγεται όρθιος και μιμείται κινήσεις σέρφερ)
– Ε, ε, για σιγά. Όπως λέτε κι εσείς ας μην δουλευόμαστε μεταξύ μας. Εδώ ένα ποδόσφαιρο πήγατε να παίξετε και σουπιαστήκατε. Θέλετε και σερφ τώρα; (με ειρωνεία)
– Καλέ, τώρα που τα λέμε μεταξύ μας όλα σαν φιλαράκια. Επίτηδες έγινε, διαφημιστικό τρικ. Σάμπως επρόκειτο να κερδίσω; Οπότε, πώς αλλιώς θα τραβούσαμε τα φώτα της δημοσιότητας;
– Τι μου λέτε! Σοβαρά; (αφήνει κάτω χαρτί και στυλό)
– Σοβαρότατα! Λοιπόν, για ανέμελη καριέρα ψαρά τι μπορούμε να κάνουμε;
– Με πιάνετε εξαπίνης ομολογώ. Θα πρέπει να δω τους όρους του συμβολαίου με το Μαξίμου.
– Κάνε εσύ ό,τι καλύτερο μπορείς και εγώ δεν θα σε αφήσω έτσι.
– Τι εννοείτε; (σιγανά)
– Στο ρουσφέτι είμαι δυνατός, Εγώ θα σε φτιάξω μεγάλη και τρανή. Και ο τωρινός έτοιμος για outplacement είναι. Μου έχει μιλήσει ανοικτά. Εγώ κι αυτόν σε εσένα θα στον στείλω.
– Σοβαρά;;;
– Το bonus σου το έχεις πιάσει φέτος;
– Μεταξύ μας όχι, ήταν δύσκολη χρονιά. Και θέλω να φτάσω ψηλά, είμαι φιλόδοξη! (κορδώνεται)
– Οι συνεργάτες σου πώς είναι;
– Μετριότητες. Τους έχω! Αλλά είναι μια, η πιο παλιά, που κρατάει το ρεκόρ στο outplacement και θέλω τη θέση της!
– Έχει τακτοποιήσει πολλούς;
– Δεν είναι η ποσότητα. Είναι το ποιον τακτοποίησε.
– Ποιον; (συνωμοτικά)
– Δεν μπορώ να σας πω.
– Έλα τώρα. Πάω στοίχημα ότι είσαι γαλάζιο παιδί… ε;
– Εεε, η αλήθεια είναι ότι… πάντα σας στηρίζαμε οικογενειακώς.
– Έλα, πες στον αρχηγό ποιον τακτοποίησε η άλλη.
– Μισό λεπτό να κλείσω την πόρτα. (πετάγεται με γρήγορα βήματα)
– Λοιπόν;
– Τακτοποίησε τον… (κοιτάζει γύρω-τριγύρω ανήσυχη)
– Τον; (μειλίχια)
– Τον… τον τέως!
– Παναγία μου! (φωνάζει)
– Εεε, σιγά! Βασίζομαι στην εxεμύθειά σας.
– Μην ανησυχείς, κορίτσι μου. Βατοπέδι, Siemens, κουβέντα δεν μου παίρνεις.
– Λοιπόν, μεταξύ κατεργαρέων ειλικρίνεια. Αν φροντίσω το θέμα ψαράς, μου εγγυάστε ένα ακόμα outplacement πρωθυπουργού;
– Ναι! Μπορεί να μην είμαι πλέον εκεί, αλλά πίστεψέ με… είμαι ΕΚΕΙ!
– Τέλεια!
– Μισό να κάνω ένα τηλεφώνημα στο εξωτερικό. (βγάζει το κινητό)
– Καλεί;
– Ναι… Hello, Dominique! Listen I need another favour. Cut totally the Greek pensions. Not half, totally! Oh, don’t give me a hard time now. Cut it and we will talk later! (κλείνει ικανοποιημένος)
– Μα καλά…(σοκαρισμένη)… ήταν τόσο απλό;
– Όπως το πάρει κανείς. Λοιπόν πρέπει να φύγω, γιατί τα δίδυμα έχουν γυμναστικές επιδείξεις σήμερα και η γυναίκα έχει μαγειρέψει μουσακά.
– Κύριε Πρόεδρε, τι να πω…
– Επ! Ας μην ξεχνιόμαστε. Μας έφαγε το καλαματιανό μαντήλι. Μπορείς όμως να με αποκαλείς αρχηγό.
– Αρχηγέ, σας ευχαριστώ!
– Σε παρακαλώ. Αν δεν φροντίσουμε τα δικά μας παιδιά…

* Regardless of the colour… You can take the man out of politics. But can you take politics out of the man?