Είμαστε μοναδικοί στον κόσμο; Με ποιο τρόπο; Υπάρχει κάποιος λόγος; Ας φανταστούμε την εξής εικόνα: ο κόσμος είναι ένα μεγάλο παζλ και η δημιουργία του παζλ αυτού καθορίζεται από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που φέρει ο κάθε ένας από εμάς.
Με αυτόν τον τρόπο όλοι συμβάλλουμε με την ιδιαιτερότητά μας στην ολοκλήρωσή του και καθώς είμαστε αλληλένδετα κομμάτια του με αποτέλεσμα το παζλ αυτό να βρίσκεται σε ισορροπία.
Ένας ωραίος κόσμος…
Τώρα, ας φανταστούμε μια άλλη εικόνα. Ο κάθε ένας από εμάς προσπαθεί να συνεισφέρει στην ολοκλήρωση του παζλ με ένα κομμάτι που δεν είναι δικό του.
Προσπαθεί να «χωρέσει» σε κενά που δεν του ταιριάζουν, που είναι απαγορευτικά γι΄ αυτόν. Τι συμβαίνει με το παζλ; Είναι αδύνατον να ολοκληρωθεί. Ποια συναισθήματα σου προκαλεί αυτή η εικόνα;
Παρατηρώντας τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν τα κοινωνικά πρότυπα, πιστεύεις ότι ενισχύεται η Μοναδικότητά μας; Ή μήπως ωθούμαστε να είμαστε όλοι ίδιοι; Οι περισσότεροι άνθρωποι, καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους δεν ενθαρρύνονται να εκφράζουν τη διαφορετικότητά τους. Ποιος δεν θυμάται στο σχολείο την κοροϊδία προς τα πολύ ψηλά παιδιά, τα σχόλια προς τα ευτραφή παιδιά και την απομόνωση προς τα παιδιά τα οποία χρειάζονταν περισσότερο χρόνο για να αντιληφθούν κάτι; Γιατί δεν αναπτύσσουμε τη Μοναδικότητά μας;
Η Μοναδικότητα, δεν είναι αποδεκτή από τα μικρά παιδιά και ένας από τους βασικούς λόγους είναι το γεγονός ότι δεν γίνεται αποδεκτή από την οικογένεια και την εκπαίδευση. Έχουμε «προγραμματιστεί» προς αυτή την κατεύθυνση.
-Μαμά, Μπαμπά έφερα τους βαθμούς από το σχολείο, πήρα Α.
-Όχι σε όλα… γιατί έχεις Γ στα μαθηματικά; Γιάννη, το παιδί πρέπει να αρχίσει ιδιαίτερα στα μαθηματικά…
Όμως πώς θα ήταν η ζωή, αν όλοι μας αντιλαμβανόμασταν και αποδεχόμασταν τα μοναδικά μας χαρακτηριστικά από νεαρή ηλικία και τα αναπτύσσαμε;
Ας πάρουμε για παράδειγμα τη φύση. Κάθε δέντρο, κάθε ζώο, η θάλασσα, τα βουνά είναι μοναδικά.
Η φυσιολογία κάθε ανθρώπου είναι μοναδική. Το DNA μας είναι μοναδικό (ακόμα και για τα μονοζυγωτικά δίδυμα!). Ο κάθε ένας από εμάς αντιλαμβάνεται τα πράγματα με εντελώς διαφορετικό τρόπο. Κατά συνέπεια πού έγκειται η συνεισφορά μας στην κοινωνία, στο περιβάλλον μας; Στη μοναδικότητά μας ή στα κοινά μας χαρακτηριστικά;
Τι συμβαίνει όταν δεν αναπτύσσουμε τη Μοναδικότητά μας;
Πιστεύεις ότι έχουμε ένα συγκεκριμένο λόγο ύπαρξης; Εγώ ναι. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι είμαστε εδώ τυχαία.
Επιπλέον, πιστεύω ότι είμαστε αλληλένδετοι. Όταν λοιπόν δεν βρίσκουμε τη Μοναδικότητά μας, δεν γνωρίζουμε και δεν εκπληρώνουμε το λόγο ύπαρξής μας είναι σαν να προσπαθούμε να χρησιμοποιήσουμε ένα GPS χωρίς να έχουμε φορτώσει χάρτες.
Χωρίς να αφιερώσουμε το χρόνο και τον κόπο να ανακαλύψουμε τη Μοναδικότητά μας, περνάμε τη ζωή μας χωρίς πραγματικά να γνωρίζουμε τα μοναδικά μας χαρακτηριστικά: Τον εαυτό μας.
Προσπαθούμε διαρκώς και η ζωή είναι γεμάτη μικρές μάχες: τα κομμάτια του παζλ δεν ταιριάζουν…
Πώς βρίσκουμε τη Μοναδικότητά μας;
Η εξεύρεση της Μοναδικότητάς μας είναι ένα ταξίδι προσωπικής ανάπτυξης. Η Μοναδικότητά μας, μεταξύ άλλων, απαρτίζεται από τις αξίες μας, τα δυνατά μας σημεία, τις πιο επιδέξιες συνήθειές μας και τον τρόπο που μας αντιλαμβάνονται οι συνάνθρωποί μας.
Όλες αυτές οι πολύτιμες πληροφορίες, συνδυασμένες σε ένα coaching breakthrough session, συνθέτουν τη Μοναδικότητά μας σε 3-4 γραμμές.
Τι συμβαίνει αφού βρω τη Μοναδικότητά μου;
Έχουμε πλέον βάλει τους χάρτες στο προσωπικό μας GPS και τώρα ο στόχος είναι να διοχετεύσουμε, με μικρά βήματα, τη Μοναδικότητά μας σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας.
Οι αντιδράσεις είναι ποικίλες: πελάτης μόλις συνδύασε τη Μοναδικότητά του είπε: μου αρέσει αυτή η κοπέλα, θέλω να κάνω παρέα μαζί της! Άλλος είπε: οκ, τώρα είναι πια ξεκάθαρο. Αισθανόμαστε ότι υπάρχει νόημα και αντιλαμβανόμαστε το «γιατί» πίσω από κάθε μας επιλογή. Ζούμε την ζωή μας δημιουργώντας το όραμά μας.
Η ζωή μας είναι γεμάτη από Μοναδικότητα!
