Αρκετοί ήταν εκείνοι που πίστευαν ότι οι θεωρίες του κατέστρεφαν την πολύ σημαντική διάκριση μεταξύ ανθρώπου και θηρίων, ενώ το βιβλίο του πυροδότησε μεγάλες διαμάχες καθώς οι θεωρίες περί Εξέλιξης υπονοούσαν «δημιουργία» χωρίς θεϊκή παρέμβαση. Μάλιστα, ο ίδιος φοβούμενος την επιστημονική αλλά και εκκλησιαστική καταδίωξη, άργησε να αποτυπώσει, δημόσια τουλάχιστον, τη θεωρία του. Ο λόγος για τον Κάρολο Ροβέρτο Δαρβίνο, τον άνθρωπο που το 1992, κατέλαβε την 16η θέση στην κατάταξη Michael H. Hart μεταξύ 100 ατόμων με την μεγαλύτερη επιρροή στην ιστορία, ο οποίος θα λάβει τη θέση του HR Manager.
Ο Charles Robert Darwin (12 Φεβρουαρίου, 1809 – 19 Απριλίου, 1882) ήταν το πέμπτο από τα έξι παιδιά του γιατρού Ροβέρτου Δαρβίνου και της Σουζάννας Δαρβίνου. Παρά το γεγονός ότι ο Δαρβίνος πήγε στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου για να σπουδάσει ιατρική και υλοποιώντας το όνειρο του πατέρα του, τελικά το ενδιαφέρον του για τη φυσική ιστορία το οποίο είχε αναπτύξει από την ηλικία των οκτώ ετών ήταν και αυτό που τον κέρδισε. Φυσιοδίφης, λοιπόν, και γεωλόγος ο Κ. Δαρβίνος έμεινε στην ιστορία ως ο θεμελιωτής της θεωρίας της εξέλιξης και του μηχανισμού της φυσικής επιλογής, σύμφωνα με την οποία όλα τα είδη ζωής προέρχονται από κοινούς προγόνους.
Ο ίδιος ασχολήθηκε με τη συγκεκριμένη έρευνα μυστικά για δεκαετίες υπό την απειλή της επιστημονικής και κυρίως εκκλησιαστικής καταδίωξης, στην περίπτωση που οι παρατηρήσεις του στη βιολογία δεν συνοδεύονταν από αδιάσειστα στοιχεία. Σύντομη περιγραφή της θεωρίας του πραγματοποίησε μόλις το 1844, μέσα από τη δημοσίευση μελέτης 240 σελίδων, ενώ το 1858 μαζί με τον Άλφρεντ Ράσελ Γουάλας, προχώρησε σε κοινή δημοσίευση των δύο παρόμοιων θεωριών τους. Οι «αιρετικές» του απόψεις αποτυπώθηκαν ένα χρόνο μετά στο βιβλίο του «Η καταγωγή των ειδών» πυροδοτώντας ένα νέο κύκλο αμφισβήτησης και αντιδράσεων. Η ζήτηση ωστόσο για το βιβλίο του ξεπέρασε το αρχικό απόθεμα των 1.250 αντιτύπων και για το λόγο αυτό ανατυπώθηκε αρκετές φορές. Στη συνέχεια μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες ενώ θεωρήθηκε το πιο αμφιλεγόμενο και πολυσυζητημένο επιστημονικό βιβλίο που είχε γραφτεί ποτέ.
Ο Κ. Δαρβίνος σε αυτό απέφυγε εντέχνως τη χρήση των λέξεων «εξέλιξη» και «εξελίσσομαι», ενώ για τον άνθρωπο περιορίστηκε μόνο σε έναν σύντομο υπαινιγμό της ιδέας ότι και αυτός μπορούσε να εξελιχθεί όπως και οι υπόλοιποι οργανισμοί στους οποίους αναφέρθηκε. Μάλιστα, ο Δαρβίνος έγραψε ότι «θα ριχτεί φως στην καταγωγή και την ιστορία του ανθρώπου».
Πώς η προσωπικότητα αυτή, που μέσα από τις λεπτομερείς παρατηρήσεις κατάφερε να αποτυπώσει μία τόσο σημαντική θεωρία, θα μπορούσε να ενσωματωθεί στο τμήμα ανθρώπινου δυναμικού ενός οργανισμού; Ποια χαρακτηριστικά του θα ήταν ωφέλιμα και θα προσέδιδαν ιδιαίτερη αξία στο ρόλο του ως HR Manager; «Δεν είναι τα πιο δυνατά είδη που επιβιώνουν ή τα πιο έξυπνα, αλλά αυτά που ανταποκρίνονται καλύτερα στις αλλαγές» υποστήριζε ο ίδιος δίνοντας έμφαση στη δύναμη της αλλαγής. Παράλληλα, ως εξαιρετικός παρατηρητής και «συλλέκτης» δεδομένων, ο ίδιος θα επιζητούσε οποιαδήποτε απόφαση να στηρίζεται σε data διασφαλίζοντας με αυτό τον τρόπο ότι όλες οι παράμετροι θα ληφθούν υπόψη.