Το φαινόμενο Jekyll & Hyde υπερβαίνει τις κινηματογραφικές αίθουσες και μεταφέρεται στην αγορά εργασίας και, ειδικότερα, στη συμπεριφορά ηγεσιών και managers, διαπιστώνουν τα ευρήματα νέας έρευνας του The Conversation, η οποία δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο Journal of Applied Psychology. Η έρευνα εστίασε σε δύο αντίθετες ηγετικές συμπεριφορές: την ηθική ηγεσία και την καταχρηστική εποπτεία, ενώ διεξήχθησαν πειράματα με επίκεντρο ιστορίες ανθρώπων για managers οι οποίοι επεδείκνυαν εναλλάξ αμφότερες τις συμπεριφορές και τον αντίκτυπο που είχαν στον ερωτώμενο.
Η έρευνα διαπίστωσε ότι οι εργαζόμενοι οι οποίοι βιώνουν μια τέτοια ασταθή αμφιταλαντευόμενη ηγεσία συχνά καταλήγουν σε χειρότερη συναισθηματική κατάσταση και σε χειρότερη εργασιακή απόδοση, από ό,τι εάν υφίσταντο μία σταθερά κακή συμπεριφορά. Το back and forth μεταξύ καταχρηστικών και ηθικών συμπεριφορών από τους ηγέτες των εταιρειών δημιουργεί μεγαλύτερη σύγχυση, αφήνοντας τους υπαλλήλους τους συναισθηματικά εξαντλημένους. Επομένως, η περιστασιακή ηθική συμπεριφορά των ηγεσιών ενισχύει τελικά τη ζημία την οποία προκάλεσε η προηγούμενη καταχρηστική συμπεριφορά τους.
Και αυτό διότι οι εργαζόμενοι χρειάζονται σταθερότητα και προβλεψιμότητα από τους ηγέτες τους, καθώς ένας manager ή supervisor ο οποίος μεταπηδά από τη σκληρή κριτική στους θερμούς επαίνους και τούμπαλιν δημιουργεί, όπως το χαρακτηρίζει η πηγή, ένα διαρκές συναισθηματικό roller coaster στην ομάδα. Έτσι ένας απρόβλεπτος επικεφαλής και ένας απρόβλεπτος ηγέτης προκαλούν περισσότερο στρες και ανασφάλεια, επηρεάζοντας αρνητικά την απόδοση και την προθυμία του δυναμικού.
(Πηγή: The Conversation)
